Commissie: Bouw-en afbouwmaterialen
Categorie: Informatie
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
58103
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 17 oktober 2007 tussen partijen gesloten overeenkomst. De ondernemer heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van vloertegels tegen de daarvoor door de consument te betalen prijs van € 4.000,– inclusief BTW. De levering vond plaats op of omstreeks 3 november 2008. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De vloer vertoonde zeer snel slijtage. Na anderhalf jaar hebben we een marmer onderhoudsbedrijf laten komen, die vertelde dat de vloer er na anderhalf jaar niet zo slecht uit mocht zien. Zeker niet zoals wij er mee om gaan (er wordt binnen alleen op sokken gelopen). De ondernemer stelt dat ons bij de aankoop is verteld dat marmer heel snel slijt, maar dat is niet juist. Er werd alleen medegedeeld dat de vloer niet tegen zuren kan. Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. De vloer is onderhouden overeenkomstig de onderhoudsinstructies van de leverancier. Alleen het middel P24 is gebruikt. Het gebruik van het middel P23 is niet geadviseerd. De vloer is wel geïmpregneerd. De kosten van het kristalliseren van de vloer bedragen circa € 2.500,–. De consument verlangt dat op kosten van de ondernemer de krassen van de vloer worden verwijderd door middel van slijpen en/of polijsten en kristalliseren van de vloer. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. Marmer is in verhouding met bijvoorbeeld kwartsiet en graniet een relatief minder harde natuursteen. Dat betekent dat bij normaal gebruik na verloop van tijd krasjes of krassen kunnen ontstaan op gedeeltes die intensief belopen worden. In deze gedeeltes zal de vloer eerder zijn oorspronkelijke glansgraad verliezen en doffer worden. Bij een gepolijst oppervlak zal dit duidelijker tot uiting komen dan bij een gezoet oppervlak. Deze informatie wordt door het showroompersoneel van onze leverancier standaard meegedeeld. In de showroom liggen ook diverse marmervloeren die ook, in meer of mindere mate, krasjes en doffe vlekken vertonen. De consument was hiervan dus op de hoogte. De doffe vlekken in de vloer van de consument in de keuken en bij de entree zijn inherent aan de keuze voor marmer. De klacht van de consument is ongegrond. Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. Het gaat om gebruikerssporen die horen bij marmeren vloeren. Zeker in geval van hoogglans. Het slijpen c.q. polijsten en/of kristalliseren van de vloer biedt slechts een tijdelijke oplossing. Deskundigenrapport De door de commissie ingeschakelde deskundige heeft blijkens zijn rapport, voorzover thans van belang, het volgende vastgesteld. Door het ontbreken van de beschermlaag (de marmermelk volgens het advies) ofwel in plaats van de marmermelk de P23 of P19 van [een leverancier], is het oppervlak nu zodanig gesleten dat een behandeling met P27 polijstpoeder noodzakelijk lijkt (leverbaar met polijststeen als set P29) op de plekken waar nu de loopsporen zichtbaar zijn. Nadere informatie is verkrijgbaar bij [de leverancier] of anders zijn daar de producten van [andere leveranciers]. Er is geen sprake van een gebrek, maar van een gebrekkig onderhoudsadvies en daarom is de vloer niet op de juiste wijze beschermd en onderhouden. Herstel is technisch mogelijk door juist onderhoud volgens correct advies. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De consument heeft niet schriftelijk gereageerd naar aanleiding van het deskundigenrapport. De ondernemer heeft per brief van 22 maart 2011 schriftelijk gereageerd naar aanleiding van het deskundigenrapport. De ondernemer geeft, samengevat weergeven, aan dat de gegeven onderhoudsinstructies voldoende duidelijk zijn. Naar de mening van de door de commissie benoemde deskundige is er geen sprake van een gebrek aan de geleverde vloertegels maar van een gebrekkig onderhoudsadvies van de ondernemer. Vast is komen te staan dat de consument in ieder geval de door de leverancier van de vloertegels opgestelde onderhoudsinstructie (Het onderhoud van natuursteen.) heeft ontvangen. Deze instructie is als bijlage gevoegd bij het deskundigenrapport. De deskundige geeft in zijn rapport aan dat hij deze bijlage van de consument heeft ontvangen. Het betreft de onderhoudsinstructie waarop verschillende onderhoudsmiddelen zijn omcirkeld. In deze onderhoudsinstructie staat onder het kopje Beschermen het volgende: “Voor het beschermen gebruikt u, na de droogperiode, marmermelk. Hiermee dweilt u (scheutje in uw dweilwater) gedurende de eerste twee maanden 1x per week en daarna bouwt u dit af naar circa 6x per jaar.”. Marmermelk is onder verschillende benamingen bij verschillende leveranciers verkrijgbaar. De leverancier van de vloertegels levert [marmermelk], een andere leverancier onder de naam P23. De onderhoudsinstructie is naar het oordeel van de commissie in ieder geval op dit onderdeel voldoende duidelijk. Uit de verklaring van de consument ter zitting blijkt dat de consument geen marmermelk heeft gebruikt. Anders dan de consument heeft betoogd, blijkt uit de hiervoor bedoelde onderhoudsinstructie dat het gebruik van marmermelk wel wordt geadviseerd. Het niet gebruiken van marmermelk heeft tot gevolg, zoals door de deskundige uiteengezet, dat er geen beschermlaag op de vloer komt te liggen en dus niet de beschermlaag maar de vloer zelf is gesleten. De consument is zelf verantwoordelijk voor de slijtage van de vloer, omdat zij in strijd met de onderhoudsinstructies geen marmermelk heeft gebruikt. Nu een gebrek aan de vloertegels niet is vast komen te staan en er ook geen sprake is van een gebrekkig onderhoudsadvies van de ondernemer is de klacht van de consument ongegrond. De commissie merkt ten overvloede nog op dat de klachten van de consument naar alle waarschijnlijkheid opgelost kunnen worden door de vloer alsnog met marmermelk te behandelen en dit regelmatig te herhalen. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Bouw- en Afbouwmaterialen op 26 mei 2011.