Het Calamiteitenfonds vond de situatie in Egypte niet dusdanig onveilig dat een dekkingsbeperking moest worden ingesteld. De voorwaarden die de reisorganisator aan het omboeken van de reis stelde waren niet onredelijk. Ook was de reisorganisator niet verplicht de reis kosteloos te annuleren.
Nadat de consument een vakantie in Egypte heeft geboekt vinden daar bomaanslagen plaats. Hij vindt dat zo beangstigend dat hij niet naar Egypte wil. In eerste instantie kan de reis niet worden overgeboekt. Later wordt zijn klacht akkoord bevonden, maar dan is er in de geplande periode en in dezelfde prijsklasse geen zonvakantie meer te boeken. Het alternatief is een stedentrip in die periode en een maand later een zonvakantie. Dat accepteert de consument niet. Vervolgens worden hem 50% annuleringskosten in rekening gebracht. Dat bedrag, € 2.503,–, is volgens de consument ten onrechte ingehouden en dat wil hij terug.
De reisorganisator wijst erop dat de consument eerst een reis naar naar Sharm el Sheikh had geboekt maar dat een maand later omzette naar Hurghada. Ruim twee weken voor vertrek wilde hij de reis weer naar een andere bestemming omboeken of annuleren. Kosteloos annuleren was niet mogelijk.
Uit coulance is de consument een omboeking naar een andere Middellandse zee of intercontinentale bestemming aangeboden, mits hij in dezelfde week en met hetzelfde aantal mensen zou vertrekken. Het alternatieve voorstel van de consument, een stedentrip naar Kopenhagen, werd daarom afgewezen. Uiteindelijk heeft de consument geen geschikte alternatieve bestemming kunnen vinden en is besloten de reis tegen annuleringskosten te annuleren. Bovendien had in die tijd het Calamiteitenfonds geen dekkingsbeperking voor Hurghada ingesteld en zijn in de geboekte periode zonder problemen reizen naar Hurghada uitgevoerd.
De commissie overweegt dat het Calamiteitenfonds noch voorafgaand aan het vertrek, noch gedurende de geplande vakantie een dekkingsbeperking heeft ingesteld. Met de consument meent de commissie dat er twijfel kon bestaan of de reis met de daaraan verbonden risico’s moest worden gemaakt. De commissie kan zich indenken dat de consument en zijn gezin een omboeking zeer op prijs stelden. Het Calamiteitenfonds bepaalt of het veilig is een bepaald gebied te bezoeken of dat dit ontraden wordt. Aangezien er geen dekkingsbeperking was meende het Calamiteitenfonds dat het wel verantwoord was in die periode naar Hurghada te reizen.
In eerste instantie had de consument een reis naar Sharm el Sheikh geboekt en die daarna omgezet in een reis naar Hurghada. Op de dag dat hij dat deed was er in Sharm el Sheikh een aanslag op een Russisch vliegtuig. Meer dan een maand later wilde de consument de reis omboeken naar een andere bestemming of kosteloos annuleren. Volgens de commissie moesten in die periode buitenlanders vooral Cairo mijden, maar liepen reizigers in toeristenbadplaatsen geen gevaar. Ook waren er geen concrete dreigingen jegens West-Europeanen.
Op grond hiervan concludeert de commissie dat de reisorganisator niet verplicht was de consument de reis kosteloos te laten annuleren of een alternatief te bieden aangezien er al langer dan een maand geen concrete dreiging meer bestond. Toch heeft hij uit coulance een alternatief geboden en mocht hij daaraan voorwaarden verbinden. De commissie vindt deze voorwaarden niet onredelijk omdat de reisorganisator ook zijn verplichtingen jegens zijn contractpartners moet nakomen. Een stedentrip naar Kopenhagen zoals de consument voorstelde viel niet onder de bestemming Middellandse zee of intercontinentaal, zoals het coulanceaanbod luidde. De reisorganisator heeft dat terecht van de hand gewezen. De klacht van de consument is ongegrond.