De ondernemer kan niet aantonen dat het horloge al was beschadigd toen de consument een batterij wilde laten vervangen. De deskundige die namens de commissie het horloge heeft bekeken constateert niet alleen oude maar ook verse beschadigingen die mogelijk bij het vervangen van de batterij zijn ontstaan. De ondernemer moet de herstelkosten betalen.
De ondernemer kan niet aantonen dat het horloge al was beschadigd toen de consument een batterij wilde laten vervangen. De deskundige die namens de commissie het horloge heeft bekeken constateert niet alleen oude maar ook verse beschadigingen die mogelijk bij het vervangen van de batterij zijn ontstaan. De ondernemer moet de herstelkosten betalen.
Voor het vervangen van een batterij brengt de dochter van de consument zijn luxe horloge naar de ondernemer, maar als hij het komt ophalen zijn de wijzerplaat en een wijzer afgebroken. De ondernemer heeft de dochter niet gezegd dat hij van dat merk geen dealer is en evenmin dat het vervangen van de batterij voor eigen risico was. De consument heeft al eerder de batterij van dit horloge bij deze ondernemer laten vervangen. Later bleek hem dat de waterdichtheid dan opnieuw moet worden verzekerd. Voor het behoud van de garantie moet dat door een erkende dealer worden gedaan. Dat de ondernemer dit niet is wist de consument niet. Het horloge is nu niet meer bruikbaar. De consument wil dat het op kosten van de ondernemer wordt hersteld. Ook betaalt hij € 20,- niet en deponeert dat bedrag bij de commissie.
De ondernemer bestrijdt dat het horloge in goede staat is ingeleverd en dat hij al eerder een batterij heeft gewisseld met een test op waterdichtheid. Hoewel hem is gezegd dat de ondernemer het merk van het horloge niet verkoopt wilde de consument toch dat de batterij werd verwisseld. De pakkingen hoefden niet vervangen te worden en een test op waterdichtheid was ook niet nodig. Dat risico wilde hij wel lopen. Hoewel het wisselen van de batterij zorgvuldig is uitgevoerd kwamen bij het weer omdraaien van het horloge schilfers van de wijzerplaat los en verboog de secondewijzer iets. Daarop is de batterij er weer uitgehaald en bleek dat de wijzerplaat zeer broos is. De gediplomeerde medewerkster heeft geen druk op het horloge uitgeoefend. Toen bleek dat het horloge beschadigd was heeft zij het weer in een zakje gedaan met een briefje dat de batterij niet was vervangen gezien de schade aan het horloge.
De door de commissie ingeschakelde deskundige spreekt van een opvallende en voor een dergelijk luxe horloge storende schade, vooral aan de wijzer. De haarscheurtjes in de laklaag van de wijzerplaat zijn mogelijk van oudere datum, maar twee breuklijnen lijken vers zodat ze mogelijk bij het verwisselen van de batterij zijn ontstaan. Volgens de fabrikant kosten een nieuwe wijzerplaat en een set nieuwe wijzers € 775,-.
De commissie constateert dat er bij het vervangen van de batterij kennelijk iets is misgegaan. Bij het innemen heeft de ondernemer de status van het horloge niet vastgelegd zodat de commissie aan zijn verweer dat het toen al beschadigd was voorbij gaat. Voorts spreken de ondernemer en de consument elkaar tegen over de vraag of de ondernemer heeft gezegd dat hij voor dit merk geen dealer is en dat het risico bij de consument lag. De ondernemer kan niet aantonen of hij dat heeft gezegd. Hij heeft dat ook niet schriftelijk vastgelegd op bijvoorbeeld een opdracht bon/bevestiging.
Daarom is het risico voor hem en moet hij de schade vergoeden die de consument door de niet geslaagde vervanging van de batterij heeft geleden. De commissie tekent daarbij aan dat een ondernemer een consument erop moet attenderen als hij niet voor alle mogelijke uurwerken alle voorkomende werkzaamheden, waaronder het vervangen van een batterij, kan uitvoeren.
Voor het bepalen van de schade die de ondernemer moet vergoeden gaat de commissie uit van het door de deskundige aangegeven herstelbedrag van € 775,-. Bovendien wordt het depotbedrag van € 20,- aan de consument overgemaakt.