Over de kwaliteit van de staaroperaties is de consument tevreden. Maar ze heeft wel 5 maanden moeten wachten voordat zij aan de beurt was. Ook de communicatie liet te wensen over. Op een brief van de cliënt uit maart, werd pas in augustus gereageerd.
Het heeft volgens een consument erg lang geduurd voordat zij aan de beurt was voor staaroperaties. Zij moest bijna 5 maanden wachten, terwijl in reguliere ziekenhuis de wachttijd 6 tot 8 weken is. Dat de operatiekamer niet kon worden gebruikt werd pas in een laat stadium gemeld en pas nadat hierover was geklaagd. Bovendien liet de communicatie te wensen over.
Volgens de kliniek moest naar een andere operatiekamer worden uitgeweken omdat de eigen OK nog niet klaar was en de OK van een ander ziekenhuis die normaal wordt gebruikt niet langer beschikbaar was. Na de klacht over de lange wachttijd is de consument zo snel mogelijk geopereerd. In een telefonisch contact met haar zoon is alles besproken. Daarbij is niet ingegaan op zijn verzoek de vervoerskosten te vergoeden. De kliniek had aangeboden het vervoer naar het ziekenhuis te regelen, maar de zoon gaf er de voorkeur aan dat zelf te doen.
De commissie stelt voorop dat de klacht geen betrekking heeft op het resultaat van de staaroperaties. Daarover is de consument zeer tevreden. Wel gaat het om de lange periode tussen het eerste consult en de staaroperaties en om het ontbreken van communicatie daarover.
Voor de commissie staat vast dat de oorzaak van de vertraagde uitvoering van de staaroperaties bij de kliniek heeft gelegen. Een OK in een ziekenhuis kon niet meer worden gebruikt en de eigen OK was nog niet klaar. Nadat de zoon had gereclameerd dat het allemaal erg lang duurde werd naar een ander ziekenhuis uitgeweken. De commissie meent dat de kliniek niet adequaat heeft gehandeld. Zo werd pas in augustus op een brief uit maart van de consument gereageerd waarin die zich over de vertraging beklaagt. De klacht is gegrond. De zelfstandige kliniek moet een vergoeding van € 400,– betalen.
Voor wat betreft de reiskosten merkt de commissie op dat de kliniek de zoon heeft aangeboden zijn moeder met een busje naar het ziekenhuis te vervoeren, maar dat hij daarvan moest afzien in verband met haar lichamelijke conditie. In plaats daarvan heeft hij zelf vervoer geregeld. De zoon heeft de kliniek voorgesteld hem de reiskosten te betalen om het geschil op die manier op te lossen, maar de zelfstandige kliniek is daar niet mee akkoord gegaan. De commissie onthoudt zich van een oordeel over de reiskosten omdat de zoon de bedragen die hij heeft opgevoerd niet met betalingsbewijzen heeft onderbouwd.