Hoewel de slechtziende consument aangeeft dat zij de akte thuis met een speciale loep heeft gelezen wordt de akte geheel voorgelezen en krijgt zij daarvoor een rekening. Volgens de commissie was het niet nodig de akte helemaal voor te lezen. Daarmee heeft de notaris niet gehandeld zoals van hem mag worden verwacht.
Volgens een consument heeft de notaris misbruik gemaakt van het feit dat zij slechtziend is. Bij de overdracht van een appartement wordt eerst meerdere malen opdringerig een ander product van de notaris gepresenteerd. Als blijkt dat zij daar geen interesse in heeft, wordt gezegd dat vanwege haar slechtziendheid de hele akte van levering in het bijzijn van twee getuigen moet worden voorgelezen. De consument gaat daarmee niet akkoord omdat ze de stukken thuis met een speciale loep heeft gelezen. Volgens de notaris is dat echter niet voldoende. Omdat de consument ter plekke niet kan meelezen moet de akte worden voorgelezen. Dat duurt een uur en daarvoor krijgt de consument een rekening van € 278,–. Als ze laat weten dat ze het hiermee niet eens is, geeft de notaris aan de declaratie alleen te kunnen crediteren als zij het eerder gepresenteerde levenstestament afneemt.
Volgens de consument lijkt dat erg op koppelverkoop. Pas toen ze bij de notaris wegging werd haar gezegd dat de kosten voor het voorlezen van de akte bij haar in rekening zouden worden gebracht. Voor de consument is het een principezaak. Het is oneerlijk dat zij voor onnodige werkzaamheden moet betalen. De consument heeft het gevoel dat van de situatie misbruik is gemaakt. Zij betaalt de rekening niet en stort het gevorderde bedrag van € 278,– bij de commissie in depot.
De notaris stelt dat zij niet aanwezig was bij het passeren van de akte van levering. Omdat de consument zeer slechtziend is, wat niet eerder bekend was, heeft de waarnemer haar gevraagd of zij de akte had kunnen lezen. De cliënte antwoordde dat zij de akte niet had gelezen, maar op haar zoon vertrouwde. De zoon had echter geen formele bevoegdheid waardoor de ondertekening pas mogelijk was nadat de akte in het bijzijn van twee getuigen geheel was doorgelezen. Nadat de waarnemer even de spreekkamer had verlaten om de akte te laten aanpassen en weer terugkwam meldde de consument dat zij de akte thuis met een loep had gelezen. Dit was volgens de waarnemer onvoldoende reden haar standpunt te herzien.
Zij heeft de consument vervolgens gevraagd of zij een levenstestament had. Dan was haar zoon mogelijk bevoegd de akte te ondertekenen wat extra werkzaamheden en kosten zou besparen. Toen dat niet het geval bleek is de consument in overweging gegeven voor de toekomst maatregelen te treffen en een levenstestament te laten maken. Hierdoor zouden extra kosten kunnen worden voorkomen. Mogelijk heeft de consument dit als een commerciële actie uitgelegd. Het was echter slechts een poging haar voor extra kosten te behoeden.
De commissie meent dat de notaris onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat het gezien haar zorgplicht nodig was de akte integraal voor te lezen. De consument verklaarde dat ze de akte thuis met een loep geheel had gelezen en had begrepen. Daarom is het de commissie niet duidelijk waarom niet is volstaan met de gebruikelijke notariële tekst dat de verschenen personen verklaard hebben dat zij geen prijs stellen op volledige voorlezing van de akte, zij voor het passeren van de akte een concept van de akte hebben ontvangen, van de inhoud van de akte hebben kennisgenomen en daarmee instemmen. Daarmee is niet gehandeld zoals van een notaris mag worden verwacht. Het depotbedrag wordt aan de consument teruggestort.
Wat betreft de klacht van de consument over het levenstestament overweegt de commissie dat dit niet meer dan een advies was.