Commissie: Energie
Categorie: Bevoegdheid
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
39117
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil Het geschil handelt over de vraag of de consument de aan de onderaannemer betaalde extra kosten voor het installeren van bij de ondernemer aangeschafte zonnepanelen al dan niet terecht op de factuur van de ondernemer in mindering heeft gebracht en over het feit dat de ondernemer verschillende malen met een deurwaarder heeft gedreigd. De consument heeft reeds tijdens de installatie de klacht telefonisch bij de ondernemer aangekaart en daarna nog per e-mail. Hoewel een bedrag van € 602,99 openstaat heeft de consument een bedrag van € 609,– bij de commissie in depot gestort. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. In 2008 heeft de consument 20 zonnepanelen besteld bij de ondernemer voor plaatsing op het dak van zijn woonhuis. Het bedrag voor de levering en installatie van die zonnepanelen was € 18.995,–. Voordat de panelen werden geplaatst heeft de consument enkele malen telefonisch contact met de ondernemer gehad om te vragen of bezichtiging van het dak noodzakelijk was. Volgens de technische dienst van de ondernemer was dat niet nodig omdat er een zogenaamd standaard dak op het huis zit. Toen het installatiebedrijf kwam, bleek dat zij een afbeelding van het huis van de buren had en dat het dak van de consument niet standaard was. Voordat het installatiebedrijf met de installatie wilde beginnen, moest de consument € 609,– betalen voor het meerwerk. In overleg met de ondernemer is beslist dat de consument voormeld bedrag zou betalen omdat de installatie anders uitgesteld zou worden. De ondernemer heeft toegezegd het met het installatiebedrijf te zullen bespreken. De consument heeft het bedrag van € 609,– van de rekening van de ondernemer afgetrokken en de rest betaald. De consument heeft in 2009 wel zeven à acht keer contact met de ondernemer over deze kwestie gehad, echter zonder resultaat. De consument is door de ondernemer gedreigd met de deurwaarder. De consument acht dit niet terecht omdat de fout bij de ondernemer ligt. Standpunt van de ondernemer De ondernemer heeft met name het navolgende verweer gevoerd. De ondernemer heeft aan de consument een factuur gestuurd van € 18.995,– op 4 december 2008. De ondernemer besteedt de installatie van zonnepanelen uit aan een installatiebedrijf. Dit bedrijf heeft een bedrag van € 602,99 in rekening gebracht voor meerwerk, dat nodig was omdat de zonnepanelen niet in een standaardformatie op het dak pasten. De consument heeft dat bedrag in mindering op de factuur van de ondernemer gebracht. Door ondertekening van het bestelformulier is de consument akkoord gegaan met de Algemene Voorwaarden [naam ondernemer] Zonnepanelen 2008-2009. In artikel 2 lid 3 is vastgelegd dat alle gegevens, veronderstellingen, schattingen en alle andere factoren die ten grondslag liggen aan de beslissing van de koper om de overeenkomst af te sluiten, al dan niet bekend aan de ondernemer voor risico van de koper zijn. Door de ondernemer wordt slechts een standaardinstallatie aangeboden. Eventueel meerwerk moet door de koper met het installatiebedrijf overeengekomen worden. De ondernemer wenst dan ook betaling van het volledige bedrag van € 18.995,–. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Als niet dan wel onvoldoende weersproken is komen vast te staan dat de consument meerdere keren aan de ondernemer heeft gevraagd of het in verband met de aanschaf van zonnepanelen op het dak van de woning van de consument al dan niet noodzakelijk was dat dak tevoren te komen bekijken. Duidelijk is dat de ondernemer dat niet nodig vond althans niet heeft gedaan. Toen het installatiebedrijf kwam om de zonnepanelen te installeren, had het installatiebedrijf een foto van het dak van het huis van de buren. Onduidelijk is hoe het installatiebedrijf daaraan is gekomen. In elk geval merkte het installatiebedrijf op dat op het dak van de consument de zonnepanelen niet in standaardformatie geplaatst konden worden, waardoor de consument eerst € 602,99 (volgens de consument € 609,–) aan het installatiebedrijf moest betalen voor meerwerk voordat begonnen zou worden met de installatiewerkzaamheden. De commissie is van oordeel dat onder deze omstandigheden de ondernemer geen beroep op de bepalingen in de Algemene Voorwaarden als voormeld toekomt. De ondernemer heeft deze situatie immers zelf laten ontstaan door niet in te gaan op het meermaals gedane verzoek van de consument het dak in ogenschouw te komen nemen. Had de ondernemer dat wel gedaan dan had de consument bij de beslissing om over te gaan tot de aanschaf van die zonnepanelen kunnen laten meewegen dat hij in verband met de afwijkende maatvoering van het dak nog voor kosten meerwerk zou komen te staan. De klacht is dan ook gegrond. De commissie is van oordeel dat de ondernemer het nadeel van vorenweergegeven houding dient te dragen. Dit brengt mede dat de consument niets meer aan de ondernemer verschuldigd is en dat het in depot gestorte bedrag aan de consument dient te worden teruggestort. Mitsdien wordt beslist als volgt. Beslissing De commissie verklaart de klacht gegrond. De commissie bepaalt dat de consument niets meer aan de ondernemer verschuldigd is en dat het in depot gestorte bedrag van € 609,– aan de consument dient te worden teruggestort. De commissie bepaalt voorts dat de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 25,– aan de consument dient te vergoeden ter zake van het klachtengeld. Overeenkomstig het reglement van de commissie is de ondernemer aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geschil een bedrag verschuldigd van € 25,–. Aldus beslist door de Geschillencommissie Energie en Water, op 27 april 2011.