Commissie: Voertuigen
Categorie: Herstel
Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
VOE07-0169
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit in oktober en november 2006 uitgevoerde diagnosewerkzaamheden aan de auto van de consument, een Opel Vectra van 2003.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
Naar aanleiding van klachten over slecht aanslaan van de motor heeft de ondernemer op
5 oktober 2006 de diagnose gesteld dat er iets mis was met de verstuivers van het brandstofsysteem. De reparatie hiervan is echter niet door de ondernemer uitgevoerd – na een prijsopgave heeft de consument hiervan afgezien – maar door Garage Van Loon te Bergen op Zoom. Na de reparatie bij Van Loon is door de consument een fluitend geluid bij de motor waargenomen. De consument is met dit geluid naar de ondernemer geweest teneinde een diagnose te laten stellen. De ondernemer stelde op 1 november 2006 vast dat het aan de turbo zou liggen. Omdat de kosten voor het herstel bij de ondernemer te hoog zouden liggen heeft de consument de auto bij een derde laten repareren – met plaatsing van een gebruikte turbo – doch het geluid bleef. Na de montage van een andere, gereviseerde, turbo was het geluid nog steeds aanwezig. Uiteindelijk is de auto weer bij Garage van Loon aangeboden die vaststelde dat het geluid was terug te voeren op lekkage langs enkele pakkingen. Deze zijn vernieuwd waarna het geluid weg was.
Ter zitting heeft de consument zijn standpunt nader uiteengezet.
De consument verlangt vergoeding van de ten onrechte gemaakte kosten voor diagnose, de aanschafkosten voor de turbo, arbeidskosten, materiaalkosten, reis- en verletkosten.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak dat hij door de consument op het verkeerde been is gezet. De consument heeft de ondernemer, naar hij aanvoert, slechts incidenteel de gelegenheid gegeven om een diagnose te stellen, de auto vervolgens bij diverse andere bedrijven laten repareren waardoor het overzicht en de onderlinge samenhang uit het oog is verloren. De ondernemer heeft niet de kans gehad het euvel te herstellen. Verder wordt er geen garantie gegeven op zaken die niet zijn verkocht en geleverd, aldus de ondernemer.
De ondernemer heeft de bij de consument in rekening gebrachte diagnosekosten inmiddels volledig gecrediteerd.
Ter zitting heeft de ondernemer zijn standpunt nader toegelicht.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Het gaat in essentie om de vraag of de ondernemer bij de diagnose op 1 november 2006 – waarbij werd vastgesteld dat turbo niet zou deugen – in verwijtbare zin is tekortgeschoten bij zijn werkzaamheden. Daarbij dient in aanmerking te worden genomen dat de ondernemer bij het stellen van een diagnose afhankelijk is van hetgeen kan worden waargenomen. Tevens is van belang dat er bij het stellen van een diagnose – afhankelijk van de klacht – bekendheid is van de achtergronden van een klacht, van de voorgeschiedenis en van eventuele reparaties die recent zijn uitgevoerd. Het gaat immers veelal om een technisch gecompliceerd geheel, waarbij waarnemingen moeten worden geïnterpreteerd en mogelijkheden moeten worden uitgesloten.
Door de auto alleen ter diagnose aan te bieden bij de ondernemer – niet alleen met betrekking tot de klachten over het niet starten, maar ook die omtrent het bijgeluid – heeft de consument hem de mogelijkheid ontnomen om onderlinge verbanden te kunnen leggen. Onder meer de omstandigheid dat de klacht over het bijgeluid is ontstaan na de reparatie bij Garage Van Loon is een factor die de ondernemer had moeten kunnen meewegen. Niet gebleken is en niet aannemelijk is gemaakt, dat de ondernemer op de hoogte is gesteld van alle relevante feiten en omstandigheden. Hoewel achteraf kan worden vastgesteld dat de ondernemer het niet bij het juiste eind heeft gehad, is hem dat, gelet op de omstandigheden van het geval, niet toe te rekenen. Dat zou wellicht anders zijn geweest als de ondernemer ook de opdracht had gekregen de turbo te vervangen. Immers dan verplicht de ondernemer zich tot een goed resultaat. Het enkel stellen van een diagnose dient te geschieden naar beste weten en kunnen. Niet is aannemelijk geworden dat de ondernemer hierin in verwijtbare zin is tekortgeschoten. Met het crediteren van de diagnosekosten is de ondernemer de consument ook in voldoende mate tegemoet gekomen.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
Het door de consument verlangde wordt afgewezen.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Voertuigen op 6 juni 2007.