Consument heeft in dit geval geen recht op een eigen aansluiting voor gas, water en elektra.

  • Home >>
  • Recreatie >>
De Geschillencommissie




Commissie: Recreatie    Categorie: Voorziening    Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -   Uitkomst: -   Referentiecode: REC06-0198

De uitspraak:

Onderwerp van het geschil

Het geschil betreft eigen aansluiting van de consument voor gas, water en elektra.   Het geschil vloeit voort uit de huur van een vaste standplaats voor de caravan van de consument.   De consument heeft op 14 november 2006 de klacht voorgelegd aan de ondernemer.   Standpunt van de consument   Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
De consument wil, net als enige andere huurders op het terrein, een eigen aansluiting van [naam energieleverancier] voor elektra, met een eigen meter. Sinds 1 januari 2004 heeft iedereen in Nederland het recht zijn eigen energieleverancier te kiezen. Dit geldt ook voor vakantiehuisjes. De ondernemer gaat niet akkoord want er wordt flink winst gemaakt op de levering van gas en elektra.   Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
De leidingen van de nutsvoorzieningen lopen langs de openbare weg en komen dichtbij het huisje van de consument dat aan de rand van het terrein ligt. De consument is geïnteresseerd in een eigen aansluiting voor gas, water en elektra omdat de aansluitingskosten dan het laagste zijn maar is in het bijzonder geïnteresseerd in een gasaansluiting. De consument is van plan vooral in het winterseizoen te komen en het door [naam energieleverancier] geleverde gas is veel goedkoper dan het propaangas dat door de ondernemer zal worden geleverd. Momenteel gebruikt de consument, die in 2006 op het terrein is gekomen, flessengas.   De consument verlangt toestemming van de ondernemer voor een eigen elektriciteitsaansluiting en medewerking om ergens op het terrein van de ondernemer een aftakking van de hoofdkabel te maken.   Standpunt van de ondernemer   Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
De ondernemer is reeds enige tijd bezig met het overnemen van het elektranet op het terrein. De huidige eigenaar, [naam energieleverancier], heeft een offerte van € 271.000,– uitgebracht om het net aan de NEN normen aan te passen zodat de ondernemer het kan overnemen. Hierop vooruitlopend heeft de ondernemer de leveringscontracten van alle jaarplaatsen waarop stacaravans vanaf 1 januari 2005 zijn verkocht, op naam van het bedrijf van de ondernemer gezet. Alle nieuwe huurders worden er vóór aankoop van de caravan van op de hoogte gebracht dat zij elektra afnemen van [naam ondernemer]. Dit is ook met de consument besproken. De ondernemer vraagt zich af, indien de consument in het gelijk wordt gesteld, hoe de stroom aan de consument wordt geleverd vanaf het moment dat de ondernemer het complete netwerk van [naam energieleverancier] heeft overgenomen. De ondernemer kan dan geen derden gebruik van het net laten maken.   Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.   Voor de elektriciteitsvoorziening is er thans een verouderd netwerk, op het terrein dat eigendom is van [naam energieleverancier]. Elk huisje heeft een eigen elektriciteitsmeter. [naam energieleverancier] wil van de rompslomp, en dus van het netwerk, af. De ondernemer heeft offertes gevraagd en er een van € 271.000,– ontvangen. In de meeste recreatieparken wordt de elektriciteit centraal ingevoerd. De ondernemer kan, evenals [naam energieleverancier], een betere spanning dan drie maal 25 ampère leveren.   Beoordeling van het geschil   De commissie heeft het volgende overwogen.   Overeenkomstig een tijdens de zitting met beide partijen gemaakte afspraak heeft de consument na de zitting kopieën van de huurovereenkomst d.d. 14 november 2006, het Kampeerreglement Jaarplaatsen en van een offerte van [naam energieleverancier] van 18 januari 2007, aan de commissie gestuurd.   Uitgangspunt is het beginsel van de aansluitplicht van de beheerders van openbare elektriciteitsnetwerken. Op basis van artikel 23 van de Elektriciteitswet zijn netbeheerders verplicht degene die daarom verzoekt te voorzien van een aansluiting op de door hen beheerde netten tegen gereguleerde tarieven en voorwaarden. Indien echter de ondernemer het netwerk op de camping van [naam energieleverancier] overneemt, wordt het net aan de openbaarheid en aan het beheer van [naam energieleverancier] onttrokken. Hierdoor wordt het een particulier netwerk en in dat geval kan geen beroep worden gedaan op de aansluitplicht van de netbeheerder ([naam energieleverancier]). De netbeheerder heeft immers geen zeggenschap over het particuliere netwerk en dus ook niet over aansluitingen op dat net. Bovendien is het ook in de huidige situatie dat het netwerk op de camping van [naam energieleverancier] is de vraag of [naam energieleverancier] een aansluitplicht jegens de consument, eigenaar van een caravan, heeft. De elektriciteitswet definieert “aansluiting” als “één of meer verbindingen tussen een net en een onroerende zaak als bedoeld in … de Wet waardering onroerende zaken …”. De commissie gaat er vanuit dat er in het geval van de caravan van de consument geen sprake is van een onroerende zaak. Dit betekent dat er ook geen sprake is van een aansluiting in de zin van de wet en dus ook geen aansluitplicht voor de netbeheerder. Met betrekking tot de vraag of in dit geval leverancierskeuze bestaat voor de consument – in dit geval inhoudende dat de consument recht heeft op een eigen aansluiting op het openbare net van [naam energieleverancier] – merkt de commissie op dat dit niet uit de wet voortvloeit.   De commissie voegt hieraan toe dat artikel 12 (Energiebronnen) van het Kampeerreglement (waarnaar de huurovereenkomst verwijst) bepaalt: ”Als energiebron(nen) ten behoeve van verlichting, verwarming, koken e.d. zijn enkel toegestaan: 1. gasnet/gasflessen, waarvan het gebruik voldoet aan de ‘aanvullende voorwaarden olie- en gasverbruik’; vanaf 1-1-2008 … moeten alle jaarplaatsen zijn aangesloten op het gasnet; 2. electriciteitsnet/zonnecollectoren. … Electriciteit wordt geleverd door [naam ondernemer]. Bovendien bepaalt artikel 35 (Verbod graafwerk) van het Kampeerreglement: ”Het is verboden op de kampeerterreinen en rond de caravan of tent te graven of geulen te maken.” Derhalve heeft de consument er nog zeer recent mee ingestemd dat zij de nutsvoorzieningen van de ondernemer zal betrekken en geen geulen op het terrein zal graven. Voor afwijking van deze afspraak is de instemming van de ondernemer vereist. De ondernemer is niet verplicht zijn instemming te geven.   Het bovenstaande is van overeenkomstige toepassing op een eigen aansluiting van de consument op het openbare gasnet.   Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is.   Derhalve wordt als volgt beslist.   Beslissing   Het door de consument verlangde wordt afgewezen.   Aldus beslist door de Geschillencommissie Recreatie, op 26 februari 2007.