Commissie: Thuiswinkel
Categorie: Informatie
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
49684
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een door de consument op 1 april 2010 bij de ondernemer geboekte reservering voor de huur van een vakantiewoning in [het buitenland] voor de periode 9 juli 2010 tot en met 16 juli 2010 voor de huurprijs van € 1.775,–. De consument heeft op 11 juli 2010 de klacht per e-mail voorgelegd aan de ondernemer. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De consument heeft het huis gehuurd met de bedoeling met mooi weer buiten te kunnen verblijven in de op de foto op de internetsite van de ondernemer getoonde ruime tuin in een landelijke omgeving. De woning bleek zich echter aan een doorgaande weg en bij een afrit van de snelweg te bevinden hetgeen voor geluidsoverlast en stof zorgde. Een gesprek buiten het huis op normale toon was niet mogelijk. Slapen met open raam aan de snelwegzijde evenmin. Het fijnstof daalde neer op de terrastafel buiten. Verder bleek de tuin voor gebruik door huurders beperkt te zijn tot een oppervlak van 10 x 13 meter. Tenslotte bleek aan het inventaris van het huis ook nog het een en ander te ontbreken. De consument heeft gedwaald bij het sluiten van de overeenkomst. Zij is afgegaan op de mededelingen op de site, die een landelijke ligging van het huis suggereerden en de hiervoor genoemde negatieve aspecten wegliet. Aanvankelijk werd op de klacht van de consument niet gereageerd, later werden enkele alternatieve huizen aangeboden, die echter te klein waren en te ver weg lagen van de aanvankelijke locatie, terwijl ook de tuin gedeeld moest worden. De consument verlangt een bevestiging van de buitengerechtelijk door haar ingeroepen ontbinding van de overeenkomst en terugbetaling van de huurprijs ad € 1.775,–, € 175,60 schoonmaakkosten en de betaalde toeristenbelasting. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. De consument heeft de woning zelf uitgekozen, het aanbod aanvaard en is akkoord gegaan met de huurvoorwaarden. In de beschrijving van het huis staat duidelijk te lezen dat het nabij 2 uitvalswegen ligt. Op het kaartje dat bij de huisbeschrijving weergegeven is, is dit ook eenvoudig te zien. De consument had ook telefonisch nadere informatie kunnen opvragen. Zij heeft kennelijk evenwel geen enkele moeite gedaan zich te informeren waar zij terecht zou komen. Na de melding van de consument van haar negatieve bevindingen ter plekke heeft de ondernemer aanvankelijk geoordeeld dat geen nadere actie nodig was, maar later zijn er toch drie alternatieven aangeboden, die de consument echter heeft geweigerd. Onder afwijzing van elke verantwoordelijkheid heeft de ondernemer de consument onverplicht een compensatie aangeboden van € 350,–. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. In zijn algemeenheid rust op een aanbieder van een product of dienst de gehoudenheid om de informatie hierover te verschaffen die voor een normaal gebruik ervan relevant is. Hier tegenover staat de verplichting van de afnemer om zich ervan te vergewissen dat hij over de noodzakelijke informatie komt te beschikken die voor het eventueel hem voor ogen staande specifieke gebruik belangrijk is. In dit geval heeft de consument, blijkens de door de ondernemer overgelegde gegevens, op de site gekozen voor een huis [in het buitenland]. Bij doorklikken kreeg zij als gegevens onder meer te lezen “Landelijk”, “Vrijstaand”, doch ook “Dankzij de ligging in de buurt van de [doorgaande weg] is het huis vanuit alle richtingen goed bereikbaar. Bij verblijf in de tuin kunt u hierdoor echter bij bepaalde windomstandigheden geluidshinder ondervinden.” Voorts is direct naast de huisbeschrijving op de site een kaart te zien met daarop de tekst “Bekijk de omgeving op de kaart”. Bij doorklikken komt de ligging van het huis pal naast de twee wegen in beeld. Naar het oordeel van de commissie heeft de ondernemer hiermee in voldoende mate aan haar informatieverplichtingen jegens de consument voldaan. Op een duidelijk aangegeven en eenvoudige wijze kon de consument de nodige gegevens achterhalen die voor haar belangrijk waren. Het argument van de consument dat zij niet bedreven is in het zoeken op internet naar satellietbeelden maakt dit niet anders. Ten eerste was zij degene die de keuze maakte voor het boeken via internet, waarmee zij ook de aan deze wijze van boeken inherente specifieke consequenties moet worden geacht te hebben aanvaard, en ten tweede had zij, zeker nu de ligging voor haar zo belangrijk was, en nog meer gezien de direct zichtbare mededeling op de site omtrent de mogelijke geluidshinder, telefonisch informatie kunnen opvragen of assistentie bij de verdere benadering van de site kunnen inroepen. De consument is al met al tekortgeschoten in haar onderzoeksplicht en heeft hiermee het risico over zich afgeroepen dat de door haar gekozen bestemming niet aan haar verwachtingen zou voldoen. De ondernemer heeft voldoende adequaat gereageerd door de consument een drietal alternatieven aan te bieden. De consument heeft ervoor gekozen noch een van deze alternatieven te accepteren noch te vertrekken. Zij heeft de volledige vakantieperiode in de woning verbleven. De overige aanmerkingen die de consument ten aanzien van het huis kenbaar heeft gemaakt kunnen verder onbesproken blijven. Voor wat betreft de door haar gemiste inventaris respectievelijk verwachte grotere tuin heeft zij immers reeds niet aangegeven op basis waarvan zij meent dat deze wel aanwezig had dienen te zijn en voorts, en dit geldt ook voor het fijnstof, heeft zij evenmin onderbouwd waarom deze omstandigheid een ontbinding van de huurovereenkomst zou rechtvaardigen. De commissie is van mening dat de ondernemer met het aanbieden van een compensatie van € 350,– voldoende tegemoet is gekomen in het door de consument ervaren ongemak. Dit aanbod acht de commissie redelijk en de ondernemer is gehouden te handelen overeenkomstig zijn aanbod. Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. De ondernemer is gehouden binnen een maand na de datum van de verzending van deze beslissing te handelen overeenkomstig zijn aanbod om € 350,– aan de consument te vergoeden, indien en voor zover daaraan nog niet is voldaan. Aldus beslist door de Geschillencommissie Thuiswinkel op 11 mei 2011.