Commissie: Energielabel
Categorie: Bevoegdheid inzake bepaling hoogte definitief energielabel
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
94233
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de vastgestelde klasse van het energielabel.
De consument heeft op 30 januari 2015 de klacht bij de ondernemer aangekaart.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
In januari 2015 is aan de consument het voorlopig energielabel C toegekend. De consument heeft vervolgens aan de ondernemer verzocht aan zijn woning een definitief energielabel toe te kennen.
De ondernemer heeft op basis van de ingestuurde stukken energielabel D aan de woning toegekend.
De door de consument aan de ondernemer kenbaar gemaakte bezwaren zijn door de ondernemer afgewezen.
De consument wenst dat zijn woning op deskundige wijze wordt beoordeeld en het energielabel wordt omgezet naar C.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
De ondernemer heeft de door de consument verstrekte bewijzen akkoord bevonden. Desondanks heeft de RVO, die hierover gaat, als definitief label een label D afgegeven. De ondernemer heeft evenwel nadat de gegevens zijn ingevoerd geen invloed op de toekenning van het label.
De ondernemer heeft niet vernomen dat de consument haar verwijt dat zij verkeerde gegeven zou hebben ingevoerd of goede gegevens verkeerd zou hebben ingevoerd.
De ondernemer is dan ook van mening dat de klacht van de consument niet-ontvankelijk is dan wel dat die moet worden afgewezen.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Ter zitting heeft de consument omstandig betoogd dat de ondernemer een onjuist label heeft toegekend. Zijn gemachtigde heeft daarbij opgeworpen dat de ondernemer verkeerde gegevens ingevoegd moet hebben. Dit houdt een uitbreiding van de klacht in. Zo een uitbreiding van de klacht ter zitting is evenwel niet toelaatbaar daar het niet aangaat de wederpartij eerst ter zitting met deze uitbreiding te confronteren.
De ondernemer heeft ter zitting zijn verweer toegelicht aan de hand van een schriftelijk stuk, dat is overgelegd. De ondernemer is van mening dat de consument zich had moeten wenden tot de overheid, hetgeen de consument aanvankelijk ook heeft gedaan. De consument heeft dit traject echter niet vervolgd, reden waarom de ondernemer van mening is dat de consument in de kosten van de behandeling van dit geschil en in de kosten van de advocaat, € 2.000,– inclusief BTW, moet worden verwezen.
Allereerst doet zich de vraag voor of de commissie te dezen bevoegd is het onderhavige geschil te beoordelen.
Naar het oordeel van de commissie is bepalend dat de consument weliswaar klaagt over toekenning van energielabel D in plaats van C, maar de ondernemer niet verwijt zijn aanvraag niet goed te hebben behandeld.
Vaststaat in deze dat het toekennen van het energielabel geschiedt door de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) en dat de ondernemer de daartoe door de consument ingevoerde gegevens en een eventuele bewijslast beoordeelt.
De commissie kan in dit kader slechts de handelwijze van de deskundige toetsen, dat wil zeggen beoordelen of de deskundige bij het beoordelen van de juistheid van de ingevulde gegevens redelijkerwijs tot een ander oordeel had moeten komen en/of nadere gegevens had moeten vragen.
Vaststaat dat de ondernemer de hem voorgelegde gegevens en de bewijslast akkoord heeft bevonden.
Nu de consument geen feiten met betrekking tot het handelen van de ondernemer dan wel enig nalaten van de ondernemer heeft gesteld op grond waarvan beoordeeld zou dienen te worden of de ondernemer tekort is geschoten in de nakoming van de op haar rustende verplichtingen uit hoofde van de opdrachtovereenkomst, is de commissie van oordeel dat zij onbevoegd is over het onderhavige geschil te oordelen.
Dit heeft tot direct gevolg dat aan de ondernemer de door hem bij de commissie gestorte ‘nakomingsgarantie’ en ‘behandelingskosten’ dienen te worden terugbetaald.
Met betrekking tot de gevraagde vergoeding van de kosten van rechtsbijstand is de commissie van oordeel als volgt. Ingevolge het reglement van de commissie worden slechts in bijzondere gevallen kosten vergoed, die verband houden met de behandeling van het geschil door de commissie. De commissie acht in dit geval geen bijzondere omstandigheden aanwezig om een vergoeding voor deze kosten toe te kennen. In zaken die dienen bij de commissie is rechtsbijstand immers niet verplicht. De ondernemer heeft er voor gekozen zich in deze kwestie van rechtsbijstand te laten voorzien.
Het verzoek om de tegenpartij te verwijzen in de kosten van rechtsbijstand wordt dan ook afgewezen.
Mitsdien wordt beslist als volgt.
Beslissing
De commissie is van oordeel dat zij onbevoegd is het geschil te beoordelen.
De commissie wijst het door de ondernemer verlangde af.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Energielabel op 29 juni 2015.