Commissie: Openbaar Vervoer
Categorie: Schadevergoeding
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
60791
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de weigering tot het vergoeden van schade. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. Op 17 juni 2011 reed de consument met zijn echtgenote in de bus van lijn 300 vanaf het station Haarlem. Hij had onder meer een koffer en een tas bij zich. De chauffeur reed wild, remde hard en nam zelfs stoepranden mee. De consument voelde zich genoodzaakt van zijn plaats achter in de bus op te staan en bij zijn koffer voor in de bus te gaan staan om te voorkomen dat deze tegen een medepassagier aan zou vallen. Zijn echtgenote bleef zitten. De consument liet zijn tas achter op zijn zitplaats. Bij het uitstappen nam de consument zijn koffer mee, maar vergat hij zijn tas. In de tas bevond zich een filmcamera, een fotocamera, een discman/koptelefoon, en onder meer nog cd’s en brillen. Van de reisverzekering is ter vergoeding van de schade een bedrag van € 236,90 ontvangen. De consument zit nog met een schadepost van minimaal € 353,–. De consument wenst thans vergoeding van zijn (rest)schade op grond van het feit dat hij de tas vergeten is als gevolg van het rijgedrag van de chauffeur. De consument klaagt er verder over dat zijn klacht niet serieus is genomen. Standpunt van de ondernemer De ondernemer heeft in deze procedure geen schriftelijk verweer gevoerd en is ook niet op de zitting verschenen. Het standpunt van de ondernemer luidt, zo valt uit de stukken af te leiden, in hoofdzaak als volgt. De ondernemer gaat niet tot vergoeding van de schade over omdat uit onderzoek is gebleken dat de tas niet aan de ondernemer is afgegeven. De ondernemer heeft wel excuses aangeboden omdat de ondernemer het erg vervelend vindt dat de reis van de consument niet naar verwachting is verlopen. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Artikel 8:106 e.v. Burgerlijk Wetboek regelt de aansprakelijkheid van de vervoerder voor verlies of beschadiging van bagage. Hier is onweersproken gebleven dat het verlies is veroorzaakt door het rijgedrag van de chauffeur, ten gevolge waarvan de consument zich genoodzaakt voelde bij zijn koffer te gaan staan en zijn tas op zijn zitplaats achter te laten. Het rijgedrag van de chauffeur kan in het licht van de aansprakelijkheidsbepalingen worden gezien als een omstandigheid, die een zorgvuldig vervoerder heeft kunnen vermijden. Dat vestigt hier de aansprakelijkheid van de vervoerder. De eigen schuld van de reiziger kan de aansprakelijkheid van de vervoerder echter geheel of gedeeltelijk opheffen. Hier staat vast, op grond van de stukken en hetgeen de consument ter zitting heeft verklaard, dat de consument zijn tas op zijn zitplaats heeft achtergelaten en daar geen zicht meer op had. De consument heeft gekozen voor het vasthouden van zijn koffer, die mogelijk om zou kunnen vallen. De consument heeft daarbij het risico genomen dat hij de tas, buiten zijn toezicht, zou kunnen vergeten. Dat risico moet naar het oordeel van de commissie voor rekening van de consument blijven. Er stond niets aan in de weg om de tas naar de plaats van de koffer mee te nemen of de tas in de aandacht van zijn eveneens achter in de bus bevindende echtgenote aan te bevelen. Dat betekent naar het oordeel van de commissie dat deze mate van eigen schuld in de gegeven omstandigheden de aansprakelijkheid van de vervoerder opheft, zodat de klacht op dit onderdeel ongegrond moet worden verklaard. De commissie leidt uit het ontbreken van verweer aan de zijde van de ondernemer en het niet verschijnen ter zitting van de ondernemer wel af dat de ondernemer de klacht van de consument onvoldoende serieus heeft genomen. De ondernemer is onder die omstandigheden gehouden het klachtengeld aan de consument te vergoeden. Beslissing De commissie beslist als volgt. Verstaat dat de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 25,– aan de consument zal vergoeden terzake van het klachtengeld. Verklaart de klacht voor het overige ongegrond. Aldus beslist door de Geschillencommissie Openbaar Vervoer op 25 november 2011.