Commissie: Recreatie
Categorie: Waarborgsom
Jaartal: 2009
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
REC05-0132
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil Het geschil betreft restitutie van de borgsom en de niet-verschuldigdheid van bemiddelingskosten. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De consument huurde een standplaats bij de ondernemer met ingang van 8 april 2004. De consument betaalde toen € 400,– entreekosten waarvan € 200,– gold als borgsom. Op 11 mei 2005 heeft de consument zijn caravan op de standplaats verkocht. De eerste klacht van de consument heeft betrekking op het feit dat de ondernemer hem niet de borgsom wil restitueren, omdat hij zijn standplaats niet leeg en schoon achterlaat. Bij verkoop van een caravan op de standplaats, is er uiteraard geen sprake van ontruiming van de standplaats. De consument was helemaal verbaasd toen de koper van zijn caravan wederom een borgsom van € 200,– moest betalen. De tweede klacht heeft betrekking op het feit dat de ondernemer de consument een bedrag van € 200,– aan bemiddelingkosten in rekening bracht, hoewel er geen sprake is van een schriftelijke bemiddelingsovereenkomst. De consument heeft deze kosten betaald omdat de ondernemer anders niet de koper van zijn caravan als huurder wilde accepteren. De consument vordert dit bedrag als onverschuldigd betaald terug. Standpunt van de ondernemer De ondernemer heeft geen standpunt bekend gemaakt. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. In de eerste overeenkomst die de consument sloot is vastgelegd dat hij een bedrag van € 200,– betaalt dat wordt terugbetaald indien de standplaats bij vertrek schoon wordt achtergelaten. Dit bedrag moet worden beschouwd als een borgsom. De bedoeling van een borgsom is te voorkomen dat een consument zijn standplaats ingeval van een verplichting tot ontruiming niet schoon achterlaat. Indien een consument zijn caravan op de standplaats verkoopt en de ondernemer de nieuwe eigenaar als huurder accepteert, is er echter geen sprake van een verplichting tot ontruiming van de standplaats. In dat geval dient de ondernemer de borgsom te restitueren, aangezien het doel waarvoor de borgsom werd betaald, niet meer bestaat en de ondernemer dus geen recht heeft op deze borgsom. De ondernemer dient de borgsom van € 200,– aan de consument te restitueren. Aangezien de ondernemer dit niet heeft weersproken, gaat de commissie er van uit dat de consument aan de ondernemer € 200,– aan bemiddelingskosten heeft betaald en dat er geen sprake is van een schriftelijke bemiddelingsovereenkomst. Artikel 9 van de Recron-voorwaarden bepaalt conform artikel 21 lid 1 van de wet op de Openluchtrecreatie dat een bemiddelingsovereenkomst schriftelijk dient te worden aangegaan. Op grond van artikel 21 lid 4 van de wet is elke overeenkomst in strijd met het voorgaande nietig. Voor zover er sprake zou zijn geweest van een mondelinge bemiddelingsovereenkomst, is deze derhalve nietig. De consument heeft de bemiddelingskosten onverschuldigd betaald en heeft daarom recht op restitutie van de bemiddelingskosten ad € 200,–. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing De ondernemer betaalt aan de consument een vergoeding van € 400,–. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies. Indien betaling niet tijdig plaatsvindt, betaalt de ondernemer bovendien de wettelijke rente over dit bedrag vanaf de verzenddatum van het bindend advies. Aldus beslist door de Geschillencommissie Recreatie op 22 december 2005.