Commissie: Water
Categorie: Waterschade
Jaartal: 2018
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
115111
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de vraag of de ondernemer uit coulance met betrekking tot de nota voor 625 m3 weggelekt water richting de consument een gebaar moet maken.
De consument heeft de klacht op 15 mei 2017 voorgelegd aan de ondernemer.
Standpunt van de consument
De consument heeft een vakantiewoning op een recreatiepark. Op 26 april 2017 bleek dat het toilet sinds het laatste bezoek op 8 maart 2017, was blijven doorlopen. Daardoor is 625m3 water weggelopen. De consument begrijpt dat geen sprake is van lekken zodat de coulanceregeling lekvergoeding van de ondernemer niet van toepassing is. De consument geeft aan dat geen sprake is van verwijtbaarheid of onachtzaamheid, hij al jaren contractant is en het gaat om een vakantiewoning zodat het weglekken niet eerder had kunnen worden geconstateerd. Daarom verwacht hij een gebaar van de kant van de ondernemer.
Standpunt van de ondernemer
Het meerverbruik ten gevolge van een doorlopend toilet komt op grond van de coulanceregeling niet voor vergoeding in aanmerking. De ondernemer is niet ongevoelig voor de argumenten van de consument maar om willekeur te voorkomen en alle klanten in dezelfde situatie op dezelfde wijze te behandelen zijn de regels vastgelegd wanneer een lekvergoeding wordt toegekend. Afwijking van die regels zou onredelijk en oneerlijk zijn ten opzichte van andere klanten in eenzelfde situatie.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Tussen partijen staat niet ter discussie dat de extra kosten van water dat als gevolg van een doorlopend toilet gedurende een periode is weggelopen, geen kosten zijn die op grond van de lekvergoedingsregeling (“het lekverliesbeleid”) van de ondernemer voor vergoeding in aanmerking komt.
Met de ondernemer is de commissie van oordeel dat een dergelijke coulanceregeling zonder onderscheid des persoons dient te worden toegepast. De commissie kan de ondernemer dan ook volgen in zijn standpunt dat, om willekeur te voorkomen, afwijking van deze regels onredelijk en oneerlijk zou zijn tegenover andere klanten die ook een dergelijke situatie hebben meegemaakt. Hierbij weegt mee dat geen sprake is van zodanig uitzonderlijke omstandigheden dat op die grond afwijking gerechtvaardigd zou zijn.
Dat betekent dat als volgt wordt beslist.
Beslissing
Verklaart de klacht ongegrond.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Water op 5 maart 2018.