Ondernemer heeft zorgplicht ten opzichte van zijn nieuwe klant bij de oude leverancier/netbeheerder

  • Home >>
  • Energie >>
De Geschillencommissie
Print Friendly, PDF & Email




Commissie: Energie    Categorie: Switchprocedure    Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -   Uitkomst: -   Referentiecode: 45170

De uitspraak:

Onderwerp van het geschil   Het geschil betreft de jaarafrekening 2009 met betrekking tot de levering van gas.   De consument heeft op 11 juni 2010 de klacht voorgelegd aan de ondernemer.   Standpunt van de consument   Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.   Per 1 maart 2010 is hij van leverancier gewisseld. Tot 1 maart 2010 was een ander bedrijf leverancier en vanaf 1 maart 2010 de ondernemer. Bij de afrekening met de eindstand van 1 maart 2010 heeft de oude leverancier een meterwisseling van 9 juni 2009 niet meegeteld, waardoor de eindstand van de oude meter niet is verrekend.   Beginstand 18 april 2009:        99570 m3 Eindstand 9 juni 2009:             99592 m3 Eindstand 1 maart 2010:          1072   m3   De oude leverancier heeft als verbruik 1521 m3 berekend.   Dit moet zijn: 22+1072= 1094m3. De consument heeft teveel betaald 1512-1094= 427m3.   De consument heeft graag het teveel betaalde geld terug. De oude leverancier verwijst hem naar de ondernemer en visa versa. Volgens de [naam loket van de overheid voor consumenten] is de ondernemer verantwoordelijk voor de correctie.   In zijn schrijven d.d. 7 september 2010 aan de commissie geeft hij nog aan, dat hij contact opgenomen heeft met de netbeheerder, waar hem medegedeeld werd, dat de stand van de oude meter op 9 juni 2009 wel degelijk is doorgegeven aan de oude leverancier met ID Code [nummer].   Toen de consument dit vervolgens mededeelde aan de oude leverancier, verwees deze hem direct door naar de ondernemer en daar werd hij weer verwezen naar de oude leverancier. De consument heeft de correspondentie terzake et cetera in afschrift overgelegd.   Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.   De consument heeft de goede stand op de nieuwe meter per 1 maart 2010 aan de ondernemer doorgegeven.   De consument verlangt dat de maandelijkse periodieke afrekeningen aan hem terugbetaald worden.   Standpunt van de ondernemer   Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.   De ondernemer heeft geen verweerschrift ingediend bij de commissie en is evenmin ter zitting verschenen om zijn standpunt kenbaar te maken en toe te lichten. Uit de door de consument overgelegde stukken, met name uit de brief van 16 juni 2010 van de ondernemer aan de consument blijkt, dat de ondernemer zich op het standpunt stelt, dat – nu er geen sprake is van een onjuiste overstapstand – het de verantwoordelijkheid is van de voorgaande leverancier het verbruik op een juiste wijze te factureren, zodat de consument zijn klacht kenbaar dient te maken bij de oude leverancier.   Beoordeling van het geschil   De commissie heeft het volgende overwogen.   De commissie is van oordeel dat de consument hier de dupe is geworden van een overeenkomst tussen marktpartijen, omtrent de te volgen procedure bij een switch, aan welke overeenkomst in dit geval door beide leveranciers een weinig klantvriendelijke interpretatie wordt gegeven, hetgeen hier tot gevolg heeft, dat de oude en de nieuwe leverancier de verantwoordelijkheid naar de ander doorwijzen, zonder dat de consument het door hem teveel betaalde terugkrijgt of duidelijkheid verkrijgt hoe hij dat kan bewerkstelligen. Dit terwijl de consument geen enkele schuld heeft aan de ontstane problematiek. De commissie merkt op, dat tussen de marktpartijen gemaakte afspraken de consument in beginsel niet binden, in ieder geval de problematiek, die de consument thans ervaart niet rechtvaardigen.   Het moge zo zijn, dat de fout van het teveel gefactureerde bij de oude leverancier ligt, dat neemt niet weg, dat het op de weg van de ondernemer had gelegen uit hoofde van zorgplicht ten opzichte van zijn nieuwe klant bij de oude leverancier, al dan niet via de netbeheerder, erop aan te dringen de fout te herstellen en voor terugbetaling zorg te dragen. Door geen enkele actie te ontplooien richting oude leverancier heeft de ondernemer de consument genoopt tot het indienen van de klacht. Teneinde de consument niet nog verder te belasten met procedures zal de commissie de ondernemer opdragen contact op te nemen met de netbeheerder en de oude leverancier teneinde maatregelen te nemen, dat de consument het teveel betaalde van de oude leverancier terugkrijgt.   Gelet op de vele moeite, die de consument, buiten zijn schuld heeft moeten doen en de houding van de ondernemer, zowel buiten als in de klachtprocedure zelf, acht de commissie termen aanwezig de consument een vergoeding wegens kosten ongerief toe te kennen van € 200,–.   Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht gegrond is.   Derhalve wordt als volgt beslist.   Beslissing   De commissie draagt de ondernemer op om binnen 2 weken na de verzending van dit bindend advies zowel met de oude leverancier als met de netbeheerder contact op te nemen teneinde te bewerkstelligen, dat de oude leverancier het teveel gefactureerde binnen 4 weken na afloop van de aan de ondernemer gegeven termijn aan de consument terugbetaalt.   Indien een en ander door handelen of nalaten van de ondernemer niet binnen de gestelde termijn is geschied, kan de consument zich weer tot de commissie wenden zonder opnieuw klachtengeld te betalen.   De ondernemer betaalt aan de consument een vergoeding van € 200,–. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies.   De commissie wijst het meer of anders verlangde af.   Bovendien dient de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 25,– aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld.   Overeenkomstig het reglement van de commissie is de ondernemer aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geschil een bedrag verschuldigd van € 25,–.   Aldus beslist door de Geschillencommissie Energie en Water, op 31 januari 2011.