Commissie: Recreatie
Categorie: Zorgvuldigheid ondernemer
Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
REC06-0159
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil Het geschil betreft de passieve houding van de ondernemer in afwachting van de strafvervolging nadat zich een vechtpartij op de camping had voorgedaan. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De consument huurt al sinds vele jaren een seizoenstandplaats bij de ondernemer. Op 21 juli 2006 deed zich het volgende incident voor. Een groepje jongens van zo’n jaar of veertien was aan het ballen in het zwembad, hoewel dat verboden is. Dit leverde gevaar op voor het jongste kind van de consument dat gedragen werd door zijn moeder. Zij maakte hierover een opmerking, maar de jongens gingen door en het kind kreeg een bal tegen zijn hoofd. Wat later na een nieuwe woordenwisseling kwam de bal terecht tegen de rug van de consument die de bal toen oppakte om hiermee naar de ondernemer te gaan. Eén van de jongens, “naam” geheten, is achter de consument aangelopen en is begonnen hem te schoppen en slaan. Dit resulteerde in een vechtpartij waarbij over en weer klappen vielen. De consument heeft direct getracht met de ouders van “naam jongen” tot een gesprek te komen. Zij waren daartoe echter niet bereid en hebben aangifte van mishandeling gedaan bij de politie. Aangezien de vechtpartij nogal wat consternatie teweeg bracht, besloot de consument in overleg met de ondernemer tijdelijk weg te gaan van de camping tot de rust zou zijn weergekeerd. Na ongeveer een week belde hij op naar de ondernemer om te vragen of hij weer terug kon komen naar de camping. De ondernemer zei hem dat zijn vrouw en kinderen konden terugkeren, maar hij niet. De echtgenote van de consument is nog wel een paar keer teruggeweest op de camping ondermeer om spullen op te halen, maar voelde zich daar niet meer prettig. De consument is het hele seizoen niet meer op de camping geweest. Op 19 september 2006 is de consument ontslagen van alle rechtsvervolging. De consument verwijt de ondernemer dat deze partijdig heeft gehandeld door te verlangen dat de consument de camping verliet, maar niets te ondernemen tegen “naam jongen” die een week later weer betrokken was bij een incident. Ook meent de consument dat de ondernemer een veel te passieve houding heeft aangenomen door af te wachten totdat de strafzaak voorkwam en ondertussen niet te proberen een bemiddelende rol te spelen. Hierdoor konden de consument en zijn gezin geen gebruik meer maken van hun standplaats. Hij heeft zijn caravan weggegeven. Hij verwijt de ondernemer te hebben gehandeld in strijd met de Recron-voorwaarden ten aanzien van dienstverlening, betrouwbaarheid en veiligheid en niet zijn aansprakelijkheid te aanvaarden voor de gedragingen van zijn gasten. De consument verlangt restitutie van het staangeld over de periode van 21 juli tot 19 september 2006. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. De ondernemer heeft niet de consument de toegang tot de camping ontzegd. Hij heeft wel tegen de consument gezegd toen deze hem na ongeveer een week opbelde dat het hem nog niet verantwoord leek dat hij terug zou komen op de camping en heeft hem dit ontraden. De ondernemer ging er niet van uit dat dit voor het hele seizoen zou gelden. De ondernemer had wel een bemiddelende rol willen spelen, maar kreeg daartoe niet de kans. De ouders van “naam jongen” weigerden pertinent een gesprek met de ondernemer en de consument aan te gaan. De ondernemer heeft noch voor de ene noch voor de andere partij gekozen. De ondernemer heeft de consument geholpen door hem op een getuige van de vechtpartij te wijzen. Ook de overige verwijten acht de ondernemer ongegrond. De ondernemer kan pas maatregelen nemen tegen overlast nadat deze aan hem zijn gemeld. Het handgemeen bij het zwembad had reeds plaatsgevonden voordat de ondernemer op de hoogte werd gesteld van de overlast die de jongens in het zwembad hadden veroorzaakt. Het is niet duidelijk welke bepalingen in de Recron-voorwaarden de ondernemer overtreden zou hebben. De ondernemer ziet geen reden tot restitutie van een deel van het staangeld. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De commissie acht het zorgvuldig dat de ondernemer de rechtszaak heeft willen afwachten alvorens eventueel maatregelen tegen de consument te treffen. De commissie is van oordeel dat niet is gebleken dat de ondernemer de consument in afwachting van de uitspraak de toegang tot de camping heeft ontzegd. De ondernemer heeft wel de consument ontraden terug te keren naar de camping omdat op dat moment de rust nog niet was weergekeerd. De ondernemer ging er niet van uit dat dit voor het hele seizoen zou gelden. De consument heeft zich niet hiertegen verzet. De commissie ziet hierin dan ook geen reden voor restitutie van een deel van het staangeld. De commissie ziet ook niet in wat de ondernemer had kunnen doen om de betrekkingen te normaliseren gezien het feit dat de ouders van “naam jongen” niet bereid waren tot een gesprek met de ondernemer en de consument. De commissie ziet in het gedrag van “naam jongen” op 21 juli 2006 wel reden voor een schriftelijke waarschuwing, maar niet voor een ontzegging van de toegang tot de camping. Het is niet gebleken dat de ondernemer de veiligheid op zijn terrein niet nastreeft. Hij kon pas optreden nadat hij van de overlast die de jongens veroorzaakten op de hoogte was. Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Recreatie op 25 januari 2007.