Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: Afsluiting
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
54592
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft een vaste telefoonaansluiting. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De ondernemer berekent kosten (€ 1,05 exclusief BTW) voor acceptgiro betaling, terwijl er online betaald wordt. Volgens een uitspraak van de kantonrechter te Haarlem mogen ondernemers kosten voor het betalen door middel van acceptgiro in rekening brengen, mits zij naast de automatische incasso ook betaling per internet ‘gratis’ toestaan. Overeenkomstig deze rechterlijke uitspraak heb ik gehandeld. De ondernemer heeft de telefoonlijn zonder voorafgaande (schriftelijke) kennisgeving afgesloten na het niet betalen van de kosten voor acceptgiro. Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. Ik heb nog nooit met een acceptgiro betaald. Ik betaal via internet. Een vergoeding van € 1.000,– per dag voor iedere dag dat ik ben afgesloten is redelijk, omdat ik hierdoor veel ongemak heb ervaren. Mijn onbereikbaar zijn heeft ook risico’s met zich meegebracht voor mijn collega’s die ik bij wijze van vriendendienst bij sta in juridische procedures. De consument verlangt een uitspraak over de rechtmatigheid van de in rekening gebrachte kosten voor acceptgiro terwijl er online betaald wordt, alsmede een compensatie voor het afsluiten van de telefoonlijn en vergoeding van de abonnementskosten. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. Het invoeren van een tariefswijziging, in dit geval een tariefsverhoging, behoort tot de beleidsbeslissingen van de ondernemer en staat op zich niet ter inhoudelijke beoordeling van de commissie. In mei 2007 heeft de ondernemer, net zoals vele andere providers, besloten kosten in rekening te brengen voor het versturen van facturen met een acceptgiro. De ondernemer is hiertoe bevoegd op grond van artikel 27 van de toepasselijke algemene voorwaarden. Alle contractanten zijn hierover geïnformeerd in een nieuwsbrief bij de facturen van april/mei 2007. Ter herinnering is op de eerste factuur waarop de kosten voor een acceptgiro in rekening werden gebracht hiervan nogmaals mededeling gedaan. De consument heeft geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid zijn abonnement te beëindigen. Uit coulance is de consument een bedrag van € 150,– aangeboden als compensatie voor zijn mobiele telefoonkosten en een gedeelte van het abonnement. De consument heeft dit aanbod afgewezen. Dit aanbod wordt niet gestand gedaan. De klacht van de consument is ongegrond. Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. Het abonnement van de consument is afgesloten vanwege een betalingsachterstand van € 18,55. De consument is hiervoor gewaarschuwd. Een schriftelijke factuur wordt altijd met acceptgiro verstuurd. Hiernaast bestaat de mogelijkheid de facturen op internet te raadplegen en de facturen per email te ontvangen. De consument is vooraf geïnformeerd over het in rekening brengen van kosten indien geen gebruik gemaakt wordt van een automatische incasso, waarbij hem is medegedeeld dat hij het abonnement kosteloos kon beëindigen. De consument heeft daar geen gebruik van gemaakt. De ondernemer verklaart zich uit coulance bereid de consument een vergoeding van € 150,– te betalen als compensatie voor de telefoonkosten en voor de zes dagen dat de consument geen gebruik heeft kunnen maken van zijn abonnement, alsmede een vergoeding van € 50,– ter zake van het klachtengeld. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De ondernemer stelt dat hij op grond van de algemene voorwaarden bevoegd is tot het wijzigen van de tarieven en het in rekening brengen van de onderhavige kosten. De consument betwist dit. De commissie is bevoegd een bindend advies uit te brengen over de vraag of de ondernemer deze bevoegdheid heeft en of de consument hieraan is gebonden. De hoogte van de in rekening gebrachte kosten in geval van betaling anders dan door middel van een automatische incasso is een kwestie die tot de beleidvrijheid van de ondernemer behoort en waarover de commissie geen oordeel velt. De commissie stelt slechts vast dat de OPTA hiermee heeft ingestemd. De commissie verwerpt derhalve het verweer van de ondernemer dat het (enkel) gaat om een tariefswijziging welke niet ter inhoudelijke beslissing van de commissie staat. Artikel 27 van de toepasselijke algemene voorwaarden van de ondernemer biedt de ondernemer, samengevat weergegeven, de mogelijkheid de algemene voorwaarden en de tarieven te wijzigen. De consument heeft in dat geval de mogelijkheid het abonnement te beëindigen. In geval van een tariefswijziging kan de consument het abonnement alleen beëindigen indien de wijziging per saldo een hoger tarief voor de consument meebrengt. De commissie is met de ondernemer van oordeel dat de onderhavige ‘kosten voor acceptgiro’ geacht moeten worden onder de in artikel 27.1 van de algemene voorwaarden van de ondernemer genoemde tarieven te vallen. Derhalve is de ondernemer ook bevoegd deze tarieven te wijzigen en in te voeren. Aan de hierbij door de ondernemer in acht te nemen voorwaarden, zoals voorafgaande aankondiging en het bieden van de mogelijkheid het abonnement kosteloos te beëindigen, heeft de ondernemer voldaan. Onder betaling per acceptgiro dient redelijkerwijze ook verstaan te worden het ontvangen van een schriftelijke factuur waar altijd een acceptgiro aan is gehecht, die vervolgens via internetbankieren wordt betaald. Immers, in beide gevallen wordt de ondernemer geconfronteerd met dezelfde kosten voor het verzenden van de schriftelijke factuur. De door de ondernemer gebruikte terminologie is enigszins verwarrend. Dat kan de consument worden toegegeven. Het zou beter zijn te spreken over factureringskosten. De commissie heeft reeds in verschillende bindend adviezen geoordeeld dat het ook redelijk is dat de ondernemer voor betaling anders dan door middel van een automatische incasso kosten in rekening brengt. De automatische incasso brengt de minste kosten met zich mee. Een naar het oordeel van de consument ten onrechte afgeschreven bedrag kan worden gestorneerd. Kiest de consument niettemin voor aan andere betaalwijze, dan is gerechtvaardigd dat de ondernemer een redelijke bijdrage in de daaraan verbonden kosten verlangt. Het ontvangen van een factuur kan evenmin een doorslaggevend belang zijn, aangezien de consument ook via internet en email zijn facturen kan raadplegen en derhalve niet is aangewezen op de schriftelijke factuur. Dat de ondernemer misbruik maakt van zijn monopoliepositie is niet gebleken. Het is de commissie bekend dat ook andere aanbieders een dergelijke regeling kennen. De consument heeft na het besluit van de ondernemer de kosten in rekening te brengen geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid zijn abonnement kosteloos te beëindigen. De ondernemer heeft bovendien het feit dat deze kosten in rekening worden gebracht vermeld in zijn tarievenlijst waarnaar in de algemene voorwaarden van de ondernemer wordt verwezen. De consument is derhalve gehouden deze kosten aan de ondernemer te betalen. Het beroep van de consument op de uitspraak van de kantonrechter te Haarlem faalt, nu deze uitspraak niet als vaste jurisprudentie kan worden aangemerkt. Het vorenstaande laat onverlet dat de commissie van mening is dat de ondernemer de consument ten onrechte heeft afgesloten. In de eerste plaats rechtvaardigt het openstaande bedrag niet of nauwelijks een afsluiting, omdat de ondernemer wist welke inhoudelijke discussie tussen de consument en de ondernemer achter het openstaande bedrag schuil ging. In de tweede plaats is niet gebleken dat de ondernemer de consument tijdig en voldoende duidelijk heeft gewaarschuwd voor de mogelijke gevolgen van het uitblijven van betaling van het openstaande bedrag. De door de consument verlangde vergoeding is echter in het geheel niet reëel en ook niet onderbouwd. De risico’s waarover de consument rept, komen, indien deze zich al hebben geopenbaard, in ieder geval in het kader van deze klacht niet voor vergoeding in aanmerking. De commissie acht het aanbod dat de ondernemer in verband met de afsluiting heeft gedaan, nadat het geschil bij de commissie aanhangig is gemaakt, redelijk. De ondernemer is gehouden te handelen overeenkomstig zijn aanbod. De commissie acht de klacht derhalve gedeeltelijk gegrond. Ingevolge het reglement van de commissie worden slechts in bijzondere gevallen kosten vergoed, die verband houden met de behandeling van het geschil door de commissie. De commissie acht in dit geval geen bijzondere omstandigheden aanwezig om een vergoeding voor deze kosten toe te kennen. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing De ondernemer betaalt aan de consument een vergoeding van € 150,–. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies. Bovendien dient de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 50,– aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld. De commissie wijst het meer of anders verlangde af. Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie op 18 april 2011.