Commissie: Reizen
Categorie: Begeleiding/hulppersonen
Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
REI03-0811
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 31 oktober 2002 met de reisorganisator totstandgekomen overeenkomst. De reisorganisator heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een eigen vervoerreis voor acht personen naar Les Deux Alpes in Frankrijk met verblijf in een hotel op basis van logies, voor de periode van 28 december 2002 tot en met 4 januari 2003 voor de som van € 2.704,–.
Standpunt van klager
Het standpunt van klager luidt in hoofdzaak als volgt.
Gedurende ons hele verblijf hebben wij ernstige geluidsoverlast en hinder ondervonden van een groep jongeren, die in hetzelfde complex verbleef. Volgens het reglement had de complexbeheerder die groep kunnen verwijderen. Dat gebeurde niet ondanks ons klagen, ook bij de reisleidster. Ook aan de groep jongeren hebben wij verzocht hun kabaal gedurende de hele nacht te staken, doch zonder succes. De groep was zelfs agressief. Wij achten de reisorganisator aansprakelijk voor het door de overlast gederfde vakantieplezier vanwege verstoorde nachtrust. Wij verlangen een vergoeding van € 1.329,–, uitgaande van het door ons op de tweede dag geklaagd hebbende.
Ter zitting heeft klager in hoofdzaak nog verder aangevoerd.
Bij de klacht wordt volhard. De reisleidster is wel langs de eigenaar geweest. Nadat wij op zaterdag waren gearriveerd hebben wij na de tweede nacht op maandag geklaagd. Het complex zat vol, dus een andere kamer was niet mogelijk.
Standpunt van de reisorganisator
Het standpunt van de reisorganisator luidt in hoofdzaak als volgt.
Wij betreuren de door klager ondervonden overlast. Wij hebben echter geen enkele zeggenschap over het gedrag van anderen. Het staat de accommodatieverschaffer vrij de vakantieverblijven te verhuren aan collega-touroperators en/of particulieren. Het is aan de accommodatieverschaffer om maatregelen te nemen. Voor een vergoeding is geen reden.
Beoordeling van het geschil
De commissie is na kennisneming van de inhoud van de gedingstukken en na het horen van klager ter zitting van oordeel, dat deze laatste voldoende aannemelijk heeft gemaakt de door hem ondervonden overlast. De vraag nu of zulks nu de conclusie rechtvaardigt, dat er sprake is van een aan de reisorganisator toe te rekenen tekortkoming, wordt door de commissie bevestigend beantwoord. De reisorganisator moet immers aansprakelijk geacht worden voor tekortkomingen aan de zijde van de door hem bij de uitvoering van de overeenkomst ingeschakelde hulppersonen. Op zich is de reisorganisator niet verantwoordelijk voor gedragingen van derden, maar in casu beschikte de door de reisorganisator ingeschakelde hulppersoon over de mogelijkheden om aan wangedrag van gasten een eind te maken. Nu dit niet of niet voldoende is geschied acht de commissie, gelet op alle omstandigheden van het geval, een vergoeding voor het door klager en diens reisgezelschap gederfde reisgenot op zijn plaats en wel als hierna onder de beslissing weer te geven. De klacht wordt derhalve gegrond bevonden.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De reisorganisator betaalt aan klager een vergoeding van € 400,–. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies.
De commissie wijst het meer of anders verlangde af.
Bovendien dient de reisorganisator overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag aan klager te voldoen van € 60,– terzake van het klachtengeld.
Overeenkomstig het reglement van de commissie is de reisorganisator aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geding een bijdrage verschuldigd van € 205,–.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen op 2 juli 2003.