Commissie: Post
Categorie: Brievenbusgeschil
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
62168
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft het verzoek van PostNL aan de consument (een) buitenbrievenbus(sen) zo dicht mogelijk bij de openbare weg te plaatsen. De consument heeft in augustus 2011 de klacht voorgelegd aan PostNL. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. [Het kasteel] heeft zeven adressen, die alle bereikbaar zijn middels een verharde weg die voldoet aan de vereisten van de Postregeling 2009. Er is dus geen reden om te verlangen dat er buitenbrievenbussen worden geplaatst aan [de openbare weg]. Nog afgezien van het feit dat het ophalen van onze post daardoor een stuk lastiger zou worden, zal er een gevaarlijke verkeerssituatie op [de openbare weg] ontstaan, als de postbezorger zijn auto aan het begin van de toegangsweg moet parkeren. Bovendien zullen de buitenbussen, waarop wij geen toezicht zullen kunnen houden, het voorwerp worden van vandalisme met alle gevolgen van dien. Wij hebben PostNL verschillende alternatieven voorgesteld, maar PostNL gaat daarop niet in. Voor de postbezorger is het geen enkele moeite om de post aan het einde van de toegangsweg in de brievenbus te deponeren. Voor het kasteel ligt een rotonde, zodat de postbezorger ongehinderd kan doorrijden en niet hoeft te keren. Hij kan vervolgens langs dezelfde weg weer terug naar [de openbare weg]. De consument verlangt dat de huidige situatie wordt gehandhaafd, dan wel dat PostNL meewerkt aan een compromis, waarbij het niet nodig zal zijn buitenbussen te plaatsen aan de openbare weg, waartoe de consument verschillende voorstellen heeft gedaan. Standpunt van PostNL Het standpunt van PostNL luidt in hoofdzaak als volgt. De achtergrond van ons verzoek is het betaalbaar houden van de postbezorging, wat in ieders belang is. Een en ander is geregeld in de Postwet 2009 en in de op die wet gebaseerde Postregeling 2009. Die schrijft in artikel 5 voor dat indien een brievenbus in of aan een gebouw meer dan 10 meter vanaf de openbare weg ligt, een buitenbrievenbus moet worden geplaatst zo dicht mogelijk tegen de openbare weg. De brievenbussen van de consument bevinden zich aan het einde van een lange oprijlaan naar [het kasteel] vanaf [de openbare weg]. Die oprijlaan is geen openbare weg. De weg is in beheer bij [de stichting] en is opengesteld voor bezoekers, mits dezen zich aan bepaalde voorwaarden houden. Het opengesteld zijn van een niet-openbare weg maakt een weg niet openbaar in de zin van de Postregeling 2009. De weg is mede niet openbaar omdat deze geen algemene verkeersbestemming heeft en uitsluitend dient om toegang te krijgen tot het landgoed en het slot. Om die reden zijn de uitzonderingsbepalingen van artikel 5, lid 2 van de Postregeling niet van toepassing. De commissie heeft zich herhaaldelijk in die zin uitgesproken. Overigens voldoet de oprijlaan niet aan de in genoemd artikel gestelde vereisten om aan een openbare weg gelijk gesteld te worden. De oprijlaan is niet geschikt om daarop met een motorvoertuig te rijden met een snelheid van meer dan 40 km per uur en loopt dood bij het slot. Bij het begin van de oprijlaan is voldoende ruimte om buitenbrievenbussen te plaatsen en er is ook voldoende ruimte voor de postbezorger om zijn auto te parkeren. De kans dat de buitenbussen onderhevig zullen zijn aan vandalisme kan geen argument zijn om af te wijken van de wettelijke regeling, die van openbare orde is. Er zijn overigens verschillende mogelijkheden om brievenbussen tegen vandalisme te beschermen. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De wettelijke regeling met betrekking tot de postbezorging, neergelegd in de Postwet 2009 en in de daarop gebaseerde Postregeling 2009, is van openbare orde. Dat wil zeggen dat PostNL verplicht is poststukken te bezorgen, tenzij de brievenbus niet voldoet aan de in de Postregeling 2009 omschreven vereisten. Een van die vereisten is dat een buitenbrievenbus aanwezig moet zijn zo dicht mogelijk bij de openbare weg, indien de brievenbus aan of in de gevel van een gebouw zich op meer dan 10 meter vanaf de openbare weg bevindt. Met een openbare weg wordt ingevolge artikel 5 lid 2 van de Postregeling 2009 gelijkgesteld een weg die a. gedurende het gehele jaar onbelemmerd kan worden bereden door een motorrijtuig op meer dan twee wielen met een snelheid van ten minste 40 kilometer per uur; b. geen doodlopende weg is en c. de gelegenheid biedt de bestelroute zonder omwegen te vervolgen. Deze vereisten zijn cumulatief, wat betekent dat een niet-openbare weg aan alle drie vereisten moet voldoen om te kunnen worden gelijkgesteld met een openbare weg. Aan het niet-openbare karakter van de toegangsweg naar [het kasteel], die (veel) langer is dan 10 meter, kan naar het oordeel van de commissie geen twijfel bestaan. De weg biedt uitsluitend toegang aan het slot en de daarbij behorende grond en heeft geen openbare verkeersfunctie. Dat blijkt ook uit het feit dat de weg in beheer is bij [een stichting] en dat toegang voor bezoekers slechts onder bepaalde voorwaarden mogelijk is. Een van de voorwaarden is, zoals valt te lezen op een bord aan het begin van de weg, dat deze niet met motorvoertuigen mag worden bereden. Dat voor bestemmingsverkeer in de praktijk een uitzondering wordt gemaakt doet in dit verband niet ter zake. De toegangsweg voldoet niet aan tenminste één van de in artikel 5, lid 2 van de Postregeling 2009 gestelde vereisten om te worden gelijkgesteld met een openbare weg. De weg loopt namelijk dood voor het slot. Dat zich aan het einde van de weg een rotonde bevindt waardoor ter plaatse niet behoeft te worden gekeerd, maakt naar het oordeel van de commissie geen verschil, omdat zij onder een doodlopende weg verstaat een niet-doorgaande weg. De stelling van PostNL dat de commissie in dit geval de uitzonderingsbepalingen van artikel 5, lid 2 Postregeling niet in haar oordeel mag betrekken laat de commissie buiten beschouwing. Die stelling is immers slechts relevant in het geval dat de toegangsweg wel aan alle vereisten van artikel 5, lid 2 Postregeling zou voldoen. De door de consument opgeworpen compromisvoorstellen dienen eveneens buiten beschouwing te worden gelaten, aangezien deze de met de wettelijke regeling strijdige situatie niet opheffen. Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Post op 6 maart 2012.