Commissie: Reizen
Categorie: Accommodatie
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
46115
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 25 januari 2010 via een boekingskantoor tussen partijen tot stand gekomen overeenkomst. De reisorganisator heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een verblijf in een appartement in Barcelona, Spanje, voor vijf personen, van 15 tot en met 19 april 2010, voor de som van € 547,50. Standpunt van klager Het standpunt van klager luidt samengevat en in hoofdzaak als volgt. Het verblijf heeft niet aan de verwachtingen voldaan. Geboekt was een ruim appartement met drie slaapkamers en zes bedden. Direct na aankomst op het sleuteladres werd aan klager gevraagd of de reisorganisator hem niet had gebeld, want het geboekte appartement was niet beschikbaar. Klager was niet door de reisorganisator gebeld. Klager kreeg vervolgens een veel kleiner appartement aangeboden, met drie bedden in twee slaapkamers en twee slaapplaatsen op een slaapbank in de huiskamer. Het voorfront van de slaapbank was kapot, dat was lastig met zitten, en er waren maar vier stoelen. Dit is direct telefonisch gemeld. De bank zou worden gerepareerd en er zou een extra stoel worden gebracht. Dit is geen van beide gebeurd. Ook was de slaapbank waardeloos, veel te hard en met stugge prikkende veren, met als gevolg vier nachten slecht geslapen, elke avond en ochtend bed opmaken en afhalen, geen privacy en kleding bij de anderen op de slaapkamer in de kast. Samen aan tafel ontbijten was ook niet mogelijk vanwege de ontbrekende stoel. Voorts werd uit contact met andere reizigers duidelijk dat er bewust, willens en wetens met geboekte appartementen werd geschoven, in het nadeel van klanten. Klager verlangt restitutie van het prijsverschil tussen het geboekte en het toegewezen appartement, alsmede een schadevergoeding naar redelijkheid en billijkheid voor gederfd reisgenot. Standpunt van de reisorganisator Het standpunt van de reisorganisator luidt samengevat en in hoofdzaak als volgt. Ter plaatse vernam klager dat hij geen gebruik kon maken van de door hem geboekte accommodatie en kreeg hij een alternatief aangeboden. Klager heeft vervolgens direct contact opgenomen met de reisorganisator en heeft zijn klacht gemeld. De reisorganisator heeft aangegeven niet op de hoogte te zijn van de overboeking, en heeft aangeboden om contact op te nemen met het agentschap om een ander appartement te regelen. Klager heeft dit aanbod afgeslagen, hij wilde niet verhuizen. Klager stond op de bestemming op geen enkele wijze open voor een oplossing. De reisorganisator is derhalve van mening dat klager, ondanks het feit dat hij wel heeft gebeld, niet heeft voldaan aan artikel 17 van de geldende ANVR Reisvoorwaarden. Niettemin heeft de reisorganisator klager per brief van 2 juli 2010 coulancehalve een vergoeding van € 82,50 aangeboden. De reisorganisator ziet geen aanleiding voor een hogere vergoeding nu klager hem niet in de gelegenheid heeft gesteld zijn vakantie alsnog een positieve wending te geven. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Het is een feit dat een reisorganisator niet altijd op de hoogte is van een overboeking van een accommodatie door de accommodatieverschaffer. Desalniettemin blijft de reisorganisator aansprakelijk tegenover de reizigers waarmee hij een reisovereenkomst heeft gesloten. Dit wordt door de reisorganisator erkend en bevestigd in zijn correspondentie met klager. Anders dan klager stelt, is de commissie van oordeel dat de reisorganisator er blijk van heeft gegeven dat hij zijn verantwoordelijkheid niet ontloopt. De overboeking was een feit en de accommodatieverschaffer heeft klager een ander appartement aangeboden, dat niet gelijkwaardig was. Klager heeft contact opgenomen met de reisorganisator, op de voorgeschreven wijze (artikel 17 van de ANVR Reisvoorwaarden). De reisorganisator heeft daarop zijn verantwoordelijkheid genomen en heeft klager voorgesteld om via de lokale agent een ander, meer passend appartement te regelen. Klager heeft echter van dit aanbod geen gebruik willen maken en heeft zijn vakantie doorgebracht in het appartement waartegen hij terechte bezwaren had. De commissie is van oordeel dat klager door zo te handelen, de reisorganisator de kans heeft ontnomen om de situatie voor hem te verbeteren. Klager heeft daarmee niet voldaan aan de algemene plicht om de schade zoveel als mogelijk te beperken. De commissie ziet daarin reden voor een beperking van het recht op schadevergoeding als ware de klacht niet gemeld (conform artikel 17 ANVR Reisvoorwaarden). Voorts is niet gebleken dat de reisorganisator ten gevolge van een prijsverschil kosten heeft bespaard. Gelet op het voorgaande acht de commissie het aanbod dat de reisorganisator heeft gedaan ter oplossing van de op zichzelf terechte klacht, voordat het geschil bij de commissie aanhangig werd gemaakt, redelijk. Klager is ten onrechte niet op dit aanbod ingegaan. Omdat dit aanbod reeds voor het aanhangig maken van het geschil is gedaan, is de klacht ingevolge het reglement van de commissie in die zin derhalve ongegrond. De reisorganisator is echter gehouden te handelen overeenkomstig zijn aanbod, nu de commissie dit een redelijke oplossing van het geschil acht. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door klager verlangde wordt afgewezen. De reisorganisator is gehouden te handelen overeenkomstig zijn aanbod en betaalt aan klager € 82,50, indien en voor zover daaraan nog niet is voldaan. Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen op 10 januari 2011.