Commissie: Post
Categorie: Postzending - vermissing
Jaartal: 2017
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
104253
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft een vermist pakket.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
Ik heb een aangetekend pakket naar Iran verzonden, maar niet alles is daar aangekomen. Ik verlang een schadevergoeding.
Standpunt van PostNL
Het standpunt van PostNL luidt in hoofdzaak als volgt.
Wanneer een deel van de inhoud van een aangetekend pakket tijdens het postvervoer vermist raakt, is PostNL daarvoor in principe aansprakelijk en heeft de consument aanspraak op schadevergoeding. Dan moet de schade echter aan PostNL toerekenbaar zijn. Het gaat om een samengesteld pakket. Daaraan is inherent het risico dat het geheel op enig moment uiteen raakt, zoals ook hier het geval is. In zo’n geval is PostNL niet aansprakelijk. Het is niet duidelijk geworden waar of wanneer de doos en de daar aan vastgeplakte KOMOzak gescheiden zijn geraakt. Een dusdanige verpakkingswijze (het aan elkaar plakken van eenheden) brengt mee dat het van elkaar los raken in de verwerking/ overslag/opslag niet verbazend is. Indien de consument de goederen zonder risico als één pakket had willen verzenden, had hij die samen in een op het taal afgestemd emballagemiddel moeten aanbieden.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting is de commissie van oordeel dat weliswaar in algemene zin niet van een medewerker van PostNL mag worden verwacht dat hij consumenten waarschuwt voor alle mogelijke risico’s die het postvervoer met zich brengt, maar in het onderhavige geval stelt de commissie voorop dat een samengesteld pakket in zijn algemeenheid al risico’s inhoudt, maar zeker in het geval als het onderwerpelijke waarin een doos en een KOMOzak zijn samengevoegd. In zo’n geval is het risico dat de twee delen gescheiden raken groter dan gemiddeld met als resultaat dat een deel niet voorzien is van een adressticker en daarom niet bezorgd kan worden. PostNL doet het voorkomen alsof dit risico van algemene bekendheid is, maar naar het oordeel van de commissie is dat niet het geval. En als het wel het geval zou zijn geweest, dan had het temeer op de weg van de medewerker van PostNL gelegen een onwetende consument daarop te attenderen. Naar het oordeel van de commissie maakt de consument op goede gronden aanspraak op schadevergoeding. Aangezien de schade niet voldoende concreet kan worden vastgesteld, zal de commissie naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid de vergoeding vaststellen op het hierna te noemen bedrag.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht gegrond is.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
PostNL betaalt aan de consument een vergoeding van € 100,–. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies.
Bovendien dient PostNL overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 27,50 aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Post op 3 oktober 2016.