Commissie: Energie
Categorie: Afsluiting
Jaartal: 2012
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
ENE06-0792
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de verschuldigdheid van incassokosten en het dreigen met afsluiting van de elektriciteitstoevoer.
De consument heeft de klacht op 27 februari 2006 schriftelijk voorgelegd aan de ondernemer.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
De ondernemer meent recht te hebben op betaling van herinnerings- en incassokosten ad € 15–,
€ 50,– en € 15,–, kennelijk omdat te laat betaald zou zijn. Omdat de consument niet bereid is deze kosten te voldoen, heeft de ondernemer gedreigd tot afsluiting over te gaan. De consument heeft hiertegen bij brief d.d. 27 februari 2006 bezwaar aangetekend. Zij heeft daarbij aangevoerd dat uit de vordering van de ondernemer niet blijkt waarop de gevorderde bedragen precies betrekking hebben. Bovendien stelt de consument zich op het standpunt dat de gevorderde incassokosten niet in een redelijke verhouding staat tot de hoogte van het maandelijkse voorschotbedrag van € 52,– en het mogelijke nadeel dat de ondernemer gehad kan hebben bij de eventuele vertraging in de betaling van het voorschotbedrag. Uiteindelijk zijn de in rekening gebrachte bedragen – onder druk van afsluiting – op 27 maart 2006 voldaan.
De consument verlangt een oordeel van de commissie over de hoogte van de in rekening gebrachte incassokosten en over de vraag of afsluiting louter en alleen voor incassokosten en voor het bedrag in kwestie geoorloofd is.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
De ondernemer brengt maandelijks een termijnbedrag in rekening. Op iedere nota wordt de vervaldatum vermeld. Indien de nota niet tijdig wordt voldaan, is de ondernemer op grond van artikel 13 van de algemene voorwaarden gerechtigd om hiervoor kosten in rekening te brengen. De hoogte van deze kosten zijn vermeld in de folder ‘Algemene tarieven’, welke de consument in januari 2005 aan alle afnemers heeft toegezonden. Wanneer niet tijdig is betaald, ontvangt de afnemer een eerste, kosteloze herinnering. Daarin wordt een nieuwe betalingstermijn vastgesteld. Wanneer de afnemer dan nog niet heeft betaald, is hij in verzuim en wordt een tweede herinnering gezonden, waarbij aan de afnemer een bedrag van € 15,– in rekening wordt gebracht. Indien de afnemer ook niet binnen de bij deze tweede herinnering genoemde termijn heeft betaald, volgen incassokosten ter hoogte van € 50,–. Voorts is de ondernemer krachtens artikel 6 van de algemene voorwaarden gerechtigd om de levering aan de afnemer te onderbreken indien en zolang de afnemer een of meer artikelen van de algemene voorwaarden of daarop gebaseerde andere voorschriften niet nakomt, waaronder ook het geval waarin de afnemer in verzuim is met de betaling van een opeisbare vordering, waaronder begrepen betaling van verschuldigde herinnerings- en incassokosten.
De consument betaalt al sinds 2002 structureel te laat. Deze handelwijze valt geheel binnen haar risicosfeer. De consument was in juli 2005 te laat met de betaling van de nota van juni 2005. De ondernemer heeft vervolgens bovenstaande procedure gevolgd. De consument heeft de bewuste nota pas op 23 september 2005 voldaan. Inmiddels waren toen reeds herinnerings- en incassokosten verschuldigd. De consument heeft destijds besloten deze terecht in rekening gebrachte kosten niet te voldoen. Hierover zijn uiteindelijk bij brieven d.d. 9 februari 2006 en 21 maart 2006 herinnerings- en incassokosten in rekening gebracht.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Nu de consument de mondelinge behandeling van het geschil niet heeft bijgewoond, is de stelling van de ondernemer dat zij al sinds 2002 structureel te laat betaalt onbestreden gebleven. Overeenkomstig de algemene voorwaarden is de ondernemer gerechtigd bij niet-tijdige betaling herinnerings- en incassokosten in rekening te brengen. De commissie is van oordeel dat deze kosten, mede gezien het structurele karakter van de te late betaling, niet onevenredig hoog zijn. Naar vaste rechtspraak van de commissie is het dreigen met afsluiting wegens het niet-betalen van deze kosten bij een dergelijke stelselmatige wijze van te late betaling geoorloofd. Krachtens het bepaalde in artikel 6:44 van het Burgerlijk Wetboek geldt voorts dat een latere betaling in eerste instantie in mindering wordt gebracht op deze kosten en pas vervolgens op eventueel verschuldigde rente en de hoofdvordering. Anders dan de consument meent, betrof de dreiging met afsluiting derhalve de niet-volledige betaling van de hoofdvordering.
De klacht van de consument is derhalve ongegrond. Nu zij de herinnerings- en incassokosten inmiddels voldaan heeft, is zij ter zake geen nieuwe bedragen meer verschuldigd.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De consument heeft geen recht op terugbetaling van de door haar betaalde herinnerings- en incassokosten.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Energie en Water op 14 juli 2006.