Commissie: Recreatie
Categorie: Huurovereenkomst m.b.t. vaste standplaatsen
Jaartal: 2013
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
REC09-0160
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft het niet toestaan van permanente bewoning. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De consument huurt sinds maart 2003 een standplaats voor haar stacaravan bij de ondernemer. Zij woont sinds 2003 permanent in haar stacaravan. De ondernemer heeft dit geaccepteerd totdat de consument op 5 maart 2009 werd ingeschreven in [de gemeente] op het adres van de camping. De consument wilde zich niet inschrijven omdat de ondernemer niet toestaat dat een huurder domicilie kiest op het adres van de ondernemer. [De gemeente] heeft haar echter ambtshalve ingeschreven. Zij heeft een persoonsgebonden gedoogstatus aangevraagd bij de gemeente. Hierop is nog geen beslissing genomen. [De gemeente] heeft de ondernemer op de hoogte gebracht van de inschrijving. De ondernemer heeft de consument daarop geschreven dat dit niet is toegestaan, zoals in de huurovereenkomst staat vermeld. De consument heeft toen een postbusnummer opgegeven als adres, maar ook dat staat de ondernemer niet toe. De ondernemer heeft de consument gesommeerd de inschrijving voor 22 mei 2009 ongedaan te maken. Indien zij daaraan geen gevolg geeft, zal de ondernemer de huurovereenkomst met onmiddellijke ingang beëindigen op grond van artikel 12 lid 1 van de Recron-voorwaarden voor vaste plaatsen en dient zij haar standplaats te ontruimen. De consument kan hieraan echter geen gevolg geven omdat zij geen andere woon- en verblijfplaats heeft. De consument verlangt dat de ondernemer haar accepteert als vaste bewoner. Er zijn meerdere vaste bewoners op het park met een gedoogstatus. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. De ondernemer staat permanente bewoning op de camping niet toe. In het door de consument ondertekende huurcontract staat uitdrukkelijk vermeld dat de huurder geen domicilie mag kiezen op het adres van de verhuurder. De camping is heel groot en het gehele jaar open. De ondernemer kan dus niet altijd bijhouden of een huurder al dan niet permanent op de camping verblijft. Indien een recreant echter domicilie kiest op het adres van de camping, is het duidelijk dat sprake is van permanente bewoning. De ondernemer tolereert dit niet. Er wonen een beperkt aantal recreanten permanent op de camping met toestemming van de ondernemer. Dit betreft recreanten die er al voor 1997 woonden en op grond van een toen geldende regeling een persoonsgebonden gedoogstatus hebben gekregen van de gemeente. Door natuurlijk verloop gaat het nu nog slechts om circa vijf recreanten. De ondernemer wil permanente bewoning voor huurders van na 1997 niet toestaan. Overtreding van de regels is voor de ondernemer een reden om de huurovereenkomst op te zeggen. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De eventuele toekenning door de gemeente van een persoonsgeboden gedoogstatus aan de consument houdt in dat de gemeente tolereert dat de consument onder bepaalde voorwaarden permanent woont op een camping hoewel dit volgens het bestemmingsplan niet is toegestaan. Deze gedoogstatus is een zaak tussen de gemeente en de consument en regelt niet de rechtsverhouding tussen de ondernemer en de consument. De relatie tussen de ondernemer en de consument wordt beheerst door de huurovereenkomst en de daarop van toepassing zijnde voorwaarden. Op de overeenkomst tussen ondernemer en consument zijn de Recron-voorwaarden voor vaste plaatsen van toepassing. In artikel 2 lid 1, eerste zin staat: “De ondernemer stelt voor recreatieve doeleinden, dus niet voor permanente bewoning, aan de recreant de overeengekomen plaats ter beschikking”. In de huurovereenkomst wordt expliciet vermeld dat het niet is toegestaan domicilie te kiezen op het adres van de ondernemer. De commissie is van oordeel dat de consument derhalve niet kan verlangen dat de ondernemer haar als vaste bewoner op het park accepteert. De ondernemer heeft te kennen gegeven de overeenkomst op grond van artikel 12 lid 1 van de Recron-voorwaarden voor vaste plaatsen te willen beëindigen, indien de consument in strijd blijft handelen met het verbod domicilie te kiezen op het adres van de camping. In beginsel is overtreding van de regels na een voorafgaande schriftelijke waarschuwing een reden voor opzegging van de overeenkomst op grond van artikel 10 of artikel 12 van de Recron-voorwaarden voor vaste plaatsen. Gezien het feit dat de consument reeds sinds 2003 woont op de camping van de ondernemer en zij geen andere woon- en verblijfplaats heeft, zou opzegging met onmiddellijke ingang op grond van artikel 12 lid 1 van de Recron-voorwaarden naar het oordeel van de commissie echter in strijd zijn met de redelijkheid en billijkheid. Van de ondernemer mag worden verwacht dat hij de consument een redelijke termijn gunt om een oplossing te vinden. De eis van de consument om als vaste bewoner van het park geaccepteerd te worden, wordt op grond van het bovenstaande afgewezen. De klacht is derhalve ongegrond. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Recreatie op 9 november 2009.