Commissie: Ziekenhuizen
Categorie: Informatieverstrekking
Jaartal: 2024
Soort uitspraak: bindend advies
Uitkomst: Ongegrond
Referentiecode:
222842/229111
De uitspraak:
Waar gaat de uitspraak over?
De cliënte heeft een klacht ingediend tegen de zorgaanbieder. De zorgaanbieder zou tekortgeschoten zijn in de informatieverstrekking over de kosten van de uit te voeren behandeling van een littekenbreuk. De commissie is van oordeel dat de zorgaanbieder niet tekort geschoten is. De verantwoordelijkheid voor het inwinnen van informatie omtrent de kosten die mogelijk voor de cliënte zijn ligt bij de cliënte zelf.
De uitspraak
In het geschil tussen
[naam], wonende te [woonplaats] (hierna te noemen: de cliënt)en
HagaZiekenhuis, gevestigd te ‘s-Gravenhage
(hierna te noemen: de zorgaanbieder).
Samenvatting
De cliënte heeft een klacht ingediend tegen de zorgaanbieder. De zorgaanbieder zou tekortgeschoten zijn in de informatieverstrekking over de kosten van de uit te voeren behandeling van een littekenbreuk. De commissie is van oordeel dat de zorgaanbieder niet tekort geschoten is. De verantwoordelijkheid voor het inwinnen van informatie omtrent de kosten die mogelijk voor de cliënte zijn ligt bij de cliënte zelf.
Behandeling van het geschil
Partijen zijn overeengekomen dit geschil bij bindend advies door de Geschillencommissie Ziekenhuizen (verder te noemen: de commissie) te laten beslechten.
De cliënt heeft de klacht voorgelegd aan de zorgaanbieder. De commissie heeft kennisgenomen van de overgelegde stukken.
Partijen zijn tijdig en behoorlijk opgeroepen ter zitting te verschijnen.
Ter zitting werd de zorgaanbieder vertegenwoordigd door [naam].
De behandeling heeft plaatsgevonden op 14 februari 2024 te Den Haag.
De commissie heeft het volgende overwogen.
Beoordeling
De cliënte heeft een klacht ingediend tegen de zorgaanbieder in verband met nalatigheid van de arts die de galblaasoperatie bij de cliënte heeft uitgevoerd. De cliënte kreeg na deze operatie last van een bobbel op de plek van de operatie. Na consultatie bleek het te gaan om een littekenbreuk die operatief behandeld kon worden. De cliënte ging ervan uit dat deze operatie onder de garantie van de galblaasoperatie zou vallen. De cliënte verwijt de arts dat hij de cliënte niet heeft gewezen op het aanmaken van een nieuw Diagnose Behandel Combinatie (DBC) en de consequenties daarvan voor de verzekering en het eigen risico van de cliënte. De arts heeft ook niet – terwijl een nieuw kalenderjaar was aangebroken – gevraagd of de cliënte heeft gecontroleerd of de behandeling vergoed wordt door de verzekeraar. De zorgaanbieder had een informatieplicht tegenover de cliënte. De cliënte heeft als gevolg van de nalatigheid van de arts van de zorgaanbieder een rekening van € 2.122,81 moeten betalen.
De zorgaanbieder heeft ten eerste aangevoerd dat de cliënte niet kan worden ontvangen in haar klacht, omdat het een geschil betreft over het eigen risico en het niet vergoeden door de zorgverzekeraar.
Daarnaast heeft de zorgaanbieder aangevoerd dat de cliënte een eigen verantwoordelijkheid heeft. De cliënte dient zelf uit te zoeken of een behandeling (al dan niet gedeeltelijk) vergoed zal worden. Deze eigen verantwoordelijkheid staat ook vermeld op de website van de zorgaanbieder. Ook staat op de website vermeld dat eventuele kosten van nazorg voor eigen rekening zijn dan wel vergoed worden door de verzekeraar. De cliënte heeft geen vragen gesteld aan de arts in dit kader en ook de arts heeft geen uitlatingen gedaan waaruit de cliënte heeft kunnen afleiden dat de behandeling kosteloos zou zijn.
De commissie overweegt ten aanzien van de ontvankelijkheid van de cliënte in de klacht als volgt. De zorgaanbieder doet een beroep op artikel 5 lid 1 sub b van het Reglement Geschillencommissie Ziekenhuis. Daarin staat het volgende vermeld:
De commissie verklaart de cliënt in zijn klacht ambtshalve niet ontvankelijk:
[…]
b. indien het een geschil betreft over eigen risico of wel/geen vergoeding
zorgverzekeraar en daaraan geen inhoudelijke klacht ten grondslag ligt;
[…]
De cliënte verwijt de zorgaanbieder dat de arts nalatig is geweest in de informatievoorziening ten aanzien van de het nieuw aangemaakte DBC en eventueel door de cliënte te betalen kosten. Naar het oordeel van de commissie ligt daarmee een inhoudelijke klacht ten grondslag aan het geschil betreffende de door de cliënte te betalen factuur. De cliënte is dus ontvankelijk in haar klacht.
De cliënte stelt dat zij ervan uit mocht gaan dat de littekenoperatie onder de garantie van de galblaasoperatie zou vallen en dat de zorgaanbieder nalatig is geweest in de informatievoorziening aangaande de nieuw aangemaakte DBC en de eventuele kosten die de cliënte voor de operatie aan de littekenbreuk dient te betalen. De commissie stelt voorop dat een arts jegens zijn patiënt een inspanningsverplichting heeft, hetgeen betekent dat een arts verplicht is zich in te spannen om een ingreep naar beste weten en kunnen uit te voeren. Een arts heeft geen resultaatsverplichting: hij hoeft er niet voor in te staan (en kan er ook niet voor instaan) dat het beoogde resultaat altijd wordt bereikt. Dat brengt met zich mee dat van enige garantie geen sprake kan zijn. De commissie is van oordeel dat de zorgaanbieder in zoverre geen verwijt kan worden gemaakt; op de zorgaanbieder rustte geen verplichting de cliënte te informeren dat de tweede operatie niet als garantie kan worden gezien en er dus kosten aan de tweede operatie verbonden zijn (ongeacht voor wie die uiteindelijk zijn).
De verplichting tot voorlichting van de hulpverlener in het kader van een behandelingsovereenkomst strekt zich op grond van artikel 7:448 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek uit over het voorgenomen onderzoek, de voorgestelde behandeling en over de ontwikkelingen omtrent het onderzoek, de behandeling en de gezondheidstoestand van de patiënt. Er bestaat voor de zorgaanbieder in beginsel geen verplichting informatie te verstrekken over tarieven voor verzekerde (basis)zorg, waar in dit geval sprake van is. De verantwoordelijkheid om zich daarover te informeren, ligt bij de cliënte. Dat de cliënte ervoor gekozen heeft een polis te nemen waar niet alle ziekenhuizen bij aangesloten zijn en waarbij niet in alle gevallen een volledige vergoeding aan de orde is, valt de zorgaanbieder niet aan te rekenen. Dit komt voor rekening en risico van de cliënte.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is. Het verzoek tot het toekennen van schadevergoeding wordt dan ook afgewezen.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De commissie verklaart de klacht van de cliënt ongegrond en wijst het verzoek tot schadevergoeding af.
Overeenkomstig het reglement van de commissie is de zorgaanbieder aan de commissie behandelingskosten verschuldigd.
Het door de cliënt verlangde wordt afgewezen.
Overeenkomstig het reglement van de commissie is de zorgaanbieder aan de commissie behandelingskosten verschuldigd.
Deze behandelingskosten worden geheel betaald.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Ziekenhuizen, bestaande uit mevrouw mr. A.D.R.M. Boumans, voorzitter, de heer M.W. Mundt, de heer mr. P.O.H. Gevaerts, leden, in aanwezigheid van de heer mr. N. van Gelder, secretaris, op 14 februari 2024.