Commissie: Wonen
Categorie: Annulering
Jaartal: 2018
Soort uitspraak: bindend advies
Uitkomst: Ongegrond
Referentiecode:
118713
De uitspraak:
Waar gaat de uitspraak over
De cliënt tekende op zaterdagmiddag een overeenkomst voor een keuken. Hij wilde de overeenkomst annuleren, maar deed dit pas op dinsdag, omdat de showroom zondag en maandag gesloten was. In de CBW-voorwaarden staat dat de cliënt binnen 2 dagen schriftelijk kon annuleren tegen een gereduceerd percentage van 5% van de koopsom met een minimum van € 500. Dit moet via e-mail of via een aangetekende brief. De cliënt heeft dit niet gedaan en de overeenkomst kan niet kosteloos geannuleerd worden. Er is ook geen sprake van oneerlijke handelspraktijken.
Volledige uitspraak
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 24 februari 2018 tussen partijen tot stand gekomen overeenkomst. De ondernemer heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een complete keuken met inbouwapparatuur en het verrichten van overeengekomen werkzaamheden tegen de daarvoor door de consument te betalen prijs van € 10.500,–.
Levering vond niet plaats.
Het geschil gaat over de vraag of tussen partijen een bindende overeenkomst tot stand is gekomen en of de ondernemer nakoming kan verlangen.
De consument heeft een aanbetalingsbedrag van € 1.575,– niet betaald en bij de commissie gedeponeerd.
De consument heeft op 27 februari 2018 de klacht voorgelegd aan de ondernemer.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
De consument heeft op zaterdag 24 februari 2018 tegen sluitingstijd onder tijdsdruk een koopovereenkomst gesloten betreffende een keuken. Een aantal zaken stonden niet correct in de overeenkomst, maar dat zou volgens de verkoopmedewerker achteraf aangepast worden. Daarbij is de consument niet voorgelicht over de bedenktijd van twee dagen.
Op dinsdag 27 februari 2018 heeft de consument meegedeeld de overeenkomst te willen annuleren. Eerder kon niet, omdat de showroom van de ondernemer op zondag en maandag gesloten was.
De ondernemer wilde echter niet meewerken aan annulering.
Bij nader overleg op 21 april 2018 bleek de keuken zoals die overeengekomen was niet leverbaar. Dat betrof de modellijn en materiaal van afwerking, de maat, de kleur en de handgrepen. De consument heeft telkens aangegeven dat wat hij wilde geen wijzigingen betrof, maar uitvoering volgens afspraak. De consument heeft aangegeven dat wat in de overeenkomst staat absoluut niet conform de wensen van de consument is. De ondernemer heeft een volledig nieuwe overeenkomst met de consument voorgesteld. Daarbij is aan de hand van hetzelfde wensenlijstje als de consument in februari hanteerde een nieuwe keuken samengesteld. Dat blijkt vervolgens een heel andere keuken van een ander merk te zijn, die buiten het budget van de consument valt.
De ondernemer heeft aangegeven dat het mogelijk is de prijs aan te passen door onderdelen aan te passen of te schrappen. Ook zou de consument een voorstel kunnen doen wat hij zou willen bijbetalen. Ook zou annulering tegen betaling van 35% van de orderprijs mogelijk zijn.
De consument houdt er echter aan vast dat kennelijk de aanvankelijke overeenkomst niet nagekomen kan worden.
Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
De consument was voornemens zich te oriënteren vanwege de plannen om de keuken te vervangen. Daarbij is de showroom van de ondernemer bezocht. De consument heeft niet alle informatie gegeven, over het budget zijn geen mededelingen gedaan. De consument wist wel wat hij wilde, een keuken in dezelfde opstelling als aanwezig is, maar in ieder geval niet met gelamineerde fronten. De ondernemer heeft naar het budget gevraagd, waarbij de consument heeft aangegeven dat het budget afhankelijk was van het aanbod. De consument wilde het liefste een offerte ontvangen, om zo te kunnen vergelijken. Dat bleek echter niet mogelijk. De ondernemer had een mooi aanbod, dat later niet meer gedaan zou kunnen worden.
De consument wilde € 9.000,– uitgeven. Het uiteindelijke voorstel van de ondernemer was een keuken voor € 10.500,– inclusief montage. Het voorstel van de ondernemer stond niet correct op papier, maar dat was volgens de ondernemer geen probleem, alles kon later nog aangepast worden.
De consument heeft toen zijn handtekening gezet.
De consument had achteraf twijfels en heeft daarom de eerste dag dat de showroom van de ondernemer open was deze weer bezocht met de mededeling dat hij wilde annuleren. Dat bleek echter niet mogelijk.
Vervolgens is de keuken ingemeten. Daarbij bleek dat de keuken, zoals die door de ondernemer op papier gezet was niet mogelijk. De maten klopten ook helemaal niet, het zou nooit kunnen passen.
De consument heeft vervolgens overleg gehad met de ondernemer. Daarbij heeft de ondernemer de oorspronkelijke order helemaal laten vervallen, de consument heeft gezien dat de ondernemer de order ook gewist heeft in de computer. Naar de mening van de consument is daarmee de oorspronkelijke overeenkomst helemaal komen te vervallen en was de consument nergens meer aan gebonden. Toen is een nieuwe keuken samengesteld. Die nieuwe keuken zou echter € 2.000,– meer kosten dan de oorspronkelijke. Dat was geen optie voor de consument.
De consument verlangt vaststelling dat tussen partijen geen overeenkomst meer bestaat, dan wel ontbinding van de koopovereenkomst.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
Op 24 februari 2018 is met de consument een volledig uitgewerkte koopovereenkomst gesloten, waarbij de keuken is ontworpen aan de hand van de wensen en het budget van de consument. Enkele dagen later heeft de consument aangegeven wijzigingen te willen aanbrengen. De ondernemer heeft aangegeven dat dat uiteraard mogelijk was tegen verrekening van de meer- of minderprijs.
Tijdens het afroepgesprek heeft de consument weer andere wensen kenbaar gemaakt. De ondernemer heeft opnieuw een ontwerp gemaakt aan de hand van deze nieuwe eisen. De prijs van die keuken lag wel hoger dan van de oorspronkelijk samengestelde keuken. De consument wil echter alleen de nieuw ontworpen keuken voor de prijs van de oorspronkelijke keuken. De consument dient echter de meerprijs wel te betalen.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
De consument heeft een schriftelijke overeenkomst met de ondernemer getekend betreffende de verkoop en levering van een nieuwe keuken. Daarmee is tussen partijen een deugdelijke overeenkomst tot stand gekomen, die niet eenzijdig kan worden opgezegd.
De consument heeft de gelegenheid gehad om gebruik te maken van de mogelijkheid om binnen twee dagen na het sluiten van de overeenkomst tegen een beperkte vergoeding te annuleren.
Artikel 12 lid 4 van de ten deze toepasselijke CBW-voorwaarden luidt:
Bij de koop van een keuken kan een consument binnen 2 dagen, beginnend de dag na het sluiten van de koop, schriftelijk annuleren tegen een gereduceerd percentage van 5% van de koopsom met een minimum van € 500. Als de consument geen e-mailadres van de ondernemer heeft, dan kan hij ook per aangetekende brief annuleren. Hij bewijst dan via het gedateerde verzendbewijs dat verzending van de brief binnen 2 dagen is gebeurd.
De consument heeft niet per e-mail of schriftelijk binnen de in de voorwaarden vermelde termijn een beroep gedaan op deze mogelijkheid tot annuleren. Daarmee is de consument gebonden aan de tussen partijen gesloten overeenkomst.
In het kader van overleg tussen de consument en de ondernemer is de order terzijde gelegd. Volgens de consument is daarmee de oorspronkelijke overeenkomst volledig komen te vervallen, waarmee de consument uit de verplichtingen uit die overeenkomst ontslagen zou zijn; daarna zou dan overleg tussen partijen hebben plaatsgehad om te zien of alsnog een andere overeenkomst gesloten zou kunnen worden.
Naar het oordeel van de commissie is niet gebleken dat tussen partijen overeenstemming is bereikt over annulering van de overeenkomst. Zoals de commissie heeft begrepen zijn partijen enkel in overleg gegaan om te bezien of binnen het kader van de overeenkomst een andere keuze gemaakt zou kunnen worden.
De consument heeft een beroep gedaan op ontbinding van de overeenkomst vanwege oneerlijke handelspraktijken.
Artikel 12 lid 6 van de CBW-voorwaarden luidt:
Bij een oneerlijke handelspraktijk als bedoeld in de Wet Oneerlijke Handelspraktijken kan een consument de overeenkomst ontbinden zonder kosten. Daarvan is sprake als de consument misleid dan wel agressief benaderd is, bijv. als de verkoper de consument onder onredelijk zware druk heeft gezet bij het sluiten van de overeenkomst. De consument moet bewijzen dat hiervan sprake is geweest.
De consument geeft aan onder druk te zijn gezet om de koopovereenkomst te tekenen. Uit hetgeen de consument daarover heeft meegedeeld bestond die druk uit de mededeling dat bij niet acceptatie van het voorstel de prijs van de keuken hoger zou kunnen worden. Naar het oordeel van de commissie is dat echter geen druk die als een oneerlijke handelspraktijk beoordeeld moet worden. De consument had de volledige vrijheid om niet te tekenen.
De consument geeft voorts aan dat de keuken zoals die overeengekomen is in het geheel niet voldeed aan de wensen van de consument. Naar het oordeel van de commissie had de consument ook op dat punt de vrijheid om niet te tekenen, dan wel een aanvullende opmerking op de overeenkomst te plaatsen dat de consument de vrijheid wilde hebben om kosteloos wijzigingen aan te brengen. De consument zelf geeft echter aan dat de ondernemer geen concreet antwoord heeft gegeven op de vraag wat wijzigingen voor consequenties zouden hebben voor de prijs. Ook toen had de consument de mogelijkheid om af te zien van tekenen van de overeenkomst.
De consument heeft voorts gesteld onjuist voorgelicht te zijn over de bedenktijd en annuleringsmogelijkheden. De door de consument vermelde bedenktijd van veertien dagen is niet gebaseerd op de wet, de consument heeft waarschijnlijk de bedenktijd bedoeld die enkel voor koop op afstand (bijvoorbeeld via internet of telefoon) geldt.
Ten aanzien van de annuleringsmogelijkheden geven de CBW-voorwaarden voldoende duidelijkheid.
Bij oneerlijke handelspraktijken is het aan de consument om te bewijzen dat daarvan sprake is. De consument heeft geen ander bewijs voorgebracht dan de eigen lezing van de contacten met de ondernemer. De commissie acht daarmee onvoldoende aannemelijk geworden dat sprake is geweest van oneerlijke handelspraktijken.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is.
Het bij de commissie in depot gestorte aanbetalingsbedrag zal aan de ondernemer worden doorbetaald.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
Het door de consument verlangde wordt afgewezen.
Met in achtneming van het bovenstaande wordt het depotbedrag als volgt verrekend.
Het depotbedrag ad € 1.575,– wordt aan de ondernemer doorbetaald.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Wonen, bestaande uit mr. F.H.C.M. van Schaijk, voorzitter, J.E. Lübbers en mr. E.J.P.J.M. Kneepkens, leden, op 26 september 2018.