Commissie: Reizen
Categorie: Totstandkoming
Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
REI09-0425
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 17 september 2008 met de reisorganisator totstandgekomen overeenkomst. De reisorganisator heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een vliegreis voor 3 personen naar Paramaribo in Suriname met verblijf in verschillende hotels voor de periode van 25 april 2009 t/m 8 mei 2009 voor de som van € 6.354,–. Klager heeft op 10 mei 2009 de klacht voorgelegd aan de reisorganisator. Standpunt van klager Het standpunt van klager luidt in hoofdzaak als volgt. De partner van klager (mede reisgenoot) is op 29 april 2009, tijdens een jungletocht, gebeten door een zeer giftige Malakkaslang of Bushmaster. Door de gids is ter plekke adequate hulp verleend, maar in [naam resort] waar klager en haar partner op dat moment verbleven waren geen medicijnen aanwezig. De partner van klager is met een vliegtuigje overgebracht naar [naam ziekenhuis] in Paramaribo waar de omstandigheden erbarmelijk waren. Klager stelt zich op het standpunt dat de reisorganisator tekort is geschoten in zijn informatieplicht. De reisorganisator had de reizigers dienen te informeren over de risico’s van een jungletocht en het dragen van het juiste schoeisel, te weten laarzen. In de informatie stond ten onrechte dat slippers of gympies met goed profiel afdoende zouden zijn. Ook hadden zij begeleid dienen te worden naar een ander, beter, ziekenhuis. Klager is daarnaast ernstig teleurgesteld in de reisorganisator, die ondanks de ernst van de situatie op geen enkele wijze belangstelling heeft getoond voor haar en haar partner. Klager verzoekt de commissie in redelijkheid en billijkheid een vergoeding vast te stellen. Standpunt van de reisorganisator Het standpunt van de reisorganisator luidt in hoofdzaak als volgt. Er worden in Suriname veel jungletochten georganiseerd, waarbij het dragen van laarzen niet geadviseerd wordt. Dit heeft te maken met het feit dat een slangenbeet als deze maar zeer sporadisch voorkomt en daarnaast zijn laarzen niet comfortabel om te dragen tijdens een jungletocht. Het management van [naam resort] resort heeft adequate zorg geboden door te zorgen voor een snelle en veilige terugkeer naar Paramaribo. Op de keus van het ziekenhuis heeft de reisorganisator geen invloed, terwijl daarnaast rekening gehouden moet worden met het feit dat ziekenhuizen in landen als Zuid Amerika niet vergeleken kunnen worden met die in Nederland. Omdat een slangenbeet tijdens een wandeltocht in het tropisch regenwoud van Suriname zeer zeldzaam is en buiten de invloedsfeer van de reisorganisator ligt, wordt een beroep gedaan op overmacht. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Het voorval van de slangenbeet zoals beschreven in de stukken en zoals door klager en haar partner geschetst tijdens de behandeling ter zitting, moet een ingrijpende en angstige ervaring voor hen zijn geweest. Een gebeurtenis waarvan de partner van klager langdurig fysieke klachten heeft ondervonden en die zij zich nog lange tijd zullen heugen. De vraag is echter of en in hoeverre de reisorganisator een verwijt treft van het voorval en de wijze waarop daarop is gereageerd. Het mag als algemeen bekend worden verondersteld dat het maken van een jungletocht zekere risico’s met zich meebrengt die op voorhand niet kunnen worden uitgesloten. Een beet van een slang is een van die risico’s. De reisorganisator is hiervoor in beginsel niet aansprakelijk. Van belang is wel in hoeverre een beet van een dergelijke slang voorzienbaar was en in het verlengde daarvan of voorzorgsmaatregelen getroffen hadden kunnen en moeten worden. In dat verband wordt het volgende overwogen. Als onbetwist staat vast dat een slangenbeet van de Malakkaslang in het gebied waar klager de jungletocht heeft gemaakt, weinig voorkomt. In dat licht is het dan ook niet noodzakelijk om daartegen voorzorgsmaatregelen te treffen zoals aangepast schoeisel. Het feit dat de reisinformatie niet vermeldt dat rubberlaarzen moeten worden meegenomen, doch slechts loopschoenen (gympies met stevig profiel) en slippers, levert geen tekortkoming op aan de zijnde van de reisorganisator. Het feit dat een van de gidsen wel laarzen droeg doet aan het voorgaande niet af. De keus van het ziekenhuis waar medische hulp wordt gezocht, valt buiten de invloedsfeer van de reisorganisator. Het ligt veeleer op de weg van de ziektekostenverzekeraar, dan wel van de lokale hulpverleners om de keus van het ziekenhuis te bepalen. Bovendien is niet gebleken dat geen adequate hulp is geboden. Dat klager en haar partner onder de gegeven omstandigheden behoefte hadden aan een blijk van medeleven is evident. Gelukkig is aan hen ook van verschillende kanten belangstelling getoond. Enige verplichting voor de reisorganisator op dit punt kan echter niet worden aangenomen. Wel had het de reisorganisator gesierd om iets van zich te laten horen. Op grond van het voorgaande komt de commissie tot het oordeel dat de klacht ongegrond is. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door klager verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen, op 11 september 2009.