Commissie: Geestelijke Gezondheidszorg
Categorie: (On) zorgvuldigheid
Jaartal: 2021
Soort uitspraak: bindend advies
Uitkomst: ten dele gegrond
Referentiecode:
103889/118098
De uitspraak:
Waar gaat de uitspraak over
De cliënte stelt dat de zorgaanbieder haar niet serieus neemt. Zo worden haar klachten maar deels behandeld en worden gemaakte afspraken niet nagekomen. Ook staat er een foute diagnose in het dossier. De cliënte heeft geen nazorg ontvangen na haar opnames en geen persoonlijk begeleider toegewezen gekregen. Door de onzorgvuldigheid van de zorgaanbieder heeft de cliënte vaak terugvallen en daarom eist zij een schadevergoeding. Volgens de zorgaanbieder wordt de cliënte wel gehoord en serieus genomen en is er zorgvuldig gehandeld. Er is een oude diagnose opgenomen in het dossier, maar die wordt nu niet meer aangehouden door de behandelaren en dit zal na de zomer worden opgepakt. Door het gedrag van de cliënte zelf kunnen sommige gemaakte afspraken niet worden nagekomen. De commissie oordeelt dat de zorgaanbieder de diagnoses in het dossier beter had moeten aanpassen en dat het begeleidingsteam hier betere uitleg over had moeten geven om verwarring bij de cliënte te voorkomen. Verder heeft de zorgaanbieder zorgvuldig gehandeld. De klacht is ten dele gegrond.
Volledige uitspraak
In het geschil tussen
[Cliënte], wonende te [woonplaats]en
Stichting Met GGZ, gevestigd te Roermond
(hierna te noemen: de zorgaanbieder).
Behandeling van het geschil
Partijen zijn overeengekomen dit geschil bij bindend advies door de Geschillencommissie Geestelijke Gezondheidszorg (verder te noemen: de commissie) te laten beslechten.
De commissie heeft kennisgenomen van de overgelegde stukken.
De behandeling heeft plaatsgevonden op 21 december 2021 te Amsterdam.
Partijen zijn niet voor de zitting opgeroepen.
Onderwerp van het geschil
Cliënte heeft klachten voorgelegd betreffende de diagnose, de behandeling en de zorg door de zorgaanbieder.
Standpunt van de cliënte
Voor het standpunt van de cliënte verwijst de commissie naar de overgelegde stukken. In de kern komt het standpunt op het volgende neer.
Cliënte stelt dat zij niet wordt niet gehoord en niet serieus wordt genomen door de zorgaanbieder. Haar klachten worden maar gedeeltelijk behandeld en afspraken worden niet nagekomen, zoals het aanpassen van een goede diagnose in haar leef- en zorgplan. De zorgaanbieder heeft haar persoonlijke gegevens als zijnde onbekend, foutief en of onvolledig ingevuld in het dossier. Cliënte heeft ten onrechte een waarschuwing van de zorgaanbieder gekregen terwijl zij ziek in bed lag. De gestelde diagnose klopt niet. Er wordt uitgegaan van diagnoses van de Paaz die tijdens spoedopnames zijn vastgesteld. Cliënte heeft geen nazorg ontvangen na verblijf in [ggz-instelling] en evenmin na verblijf Paaz in 2019. Cliënte heeft geen persoonlijk begeleider toegewezen gekregen en ontvangt te weinig leefgeld. Zij had geen toegang tot psychiater of behandelaar. Bijna elk jaar is er sprake geweest van een terugval.
Cliënte wenst dat haar klachten worden opgelost. Voorts vordert zij een schadevergoeding van € 971,–.
Standpunt van de zorgaanbieder
Voor het standpunt van de zorgaanbieder verwijst de commissie naar de overgelegde stukken. In de kern komt het standpunt op het volgende neer.
Klacht: ‘Ik word niet gehoord en serieus genomen en mijn klachten worden maar gedeeltelijk behandeld’
De zorgaanbieder betwist dit. Cliënte heeft dagelijks meerdere contactmomenten met de begeleiding. Vanuit begeleiding wordt ondersteuning aangeboden bij het voeren van haar huishouden. Cliënte is wisselend in het accepteren van deze hulp. De begeleiding sluit regelmatig aan bij gesprekken tussen cliënte en de behandelaar, zodat de afstemming rondom de zorg van haar eenduidig is. Voorts neemt de begeleiding contact op met behandelaar op momenten dat zij zich zorgen maakt over de toestand van cliënte.
Klacht: “De gestelde diagnose klopt niet”
Het lijkt er op dat er bij de indicatiestelling (leef/zorgplan) oude diagnoses zijn vermeld/overgenomen. Dat zijn echter niet de diagnoses die actueel door het behandelteam gehanteerd worden en in het dossier en correspondentie zijn vermeld. Dit is uiteraard verwarrend voor cliënte. Het behandelteam erkent dat de actuele diagnoses beter gecommuniceerd hadden moeten worden met het begeleidingsteam. Anderzijds is het behandelteam niet verantwoordelijk voor hetgeen door de [naam centrumgemeente] in het leef/zorgplan wordt beschreven met betrekking tot diagnoses. Er wordt doorgaans gestreefd naar een jaarlijkse evaluatie van de behandeling en het behandelbeleid. Dit is in het geval van cliënte helaas niet gebeurd; het is aan de aandacht van de regiebehandelaar ontsnapt. Mede vanwege zaken in de actualiteit die de aandacht vragen (o.a. de onvrede in de woonsituatie die cliënte ervaart hetgeen vaak onderwerp is van gesprek, terugval van cliënte in alcoholgebruik, detox-behandeling van cliënte in thuissituatie), is er vooralsnog onvoldoende rust geweest om samen een evaluatie te doen waarbij ook gekeken wordt naar de meest actuele diagnoses. Het is de bedoeling van de zorgaanbieder om dit na de zomerperiode, in september, alsnog op te pakken samen met cliënte.
Klacht: “Afspraken worden niet nagekomen”
Op 23 april 2021 heeft begeleiding samen met cliënte haar doelen geëvalueerd. Tijdens deze evaluatie is afgesproken dat cliënte met haar persoonlijk begeleider het signaleringsplan doorneemt en dat cliënte een kopie van dit plan in haar appartement kan leggen. Echter vanwege de instabiele toestand van cliënte en omdat zij zelf het doornemen van het signaleringsplan afhoudt, is het de persoonlijk begeleider nog niet gelukt om het signaleringsplan volgens afspraak door te nemen.
Klacht: “Mijn persoonlijke gegevens zijn onbekend foutief en of onvolledig”
De zorgaanbieder heeft aangegeven dat de persoonlijke gegevens van cliënte correct in het dossier staan vermeld.
Klacht: “Ik krijg onterechte waarschuwingen terwijl ik ziek te bed lag”
Cliënte heeft op 15 februari 2021 een officiële waarschuwing ontvangen vanwege verbale agressie en het gooien van servies uit het raam.
Klacht: “Ik kreeg geen pb er en te weinig leefgeld”
Cliënte heeft sinds 2020 een eerste én een tweede persoonlijk begeleider, dit om de continuïteit van zorg te waarborgen. Zij ontvangt elke week op donderdag € 20,– leefgeld en krijgt elke avond een warme maaltijd naar haar appartement gebracht.
Klacht: “Terugval is bijna elk jaar het geval geweest”
Cliënte is in december 2019 voor het laatst opgenomen voor een klinische detox (geregistreerd in het zorgplan). Daarnaast heeft zij dit jaar 3 maal een thuis detoxbehandeling gehad.
Klacht: “Nazorg en toegang tot psychiater of behandelaar”
In de periode dat cliënte bij MCZ in behandeling is, is er altijd contact met cliënte geweest, ook na de klinische opnames. Cliënte is wekelijks of tweewekelijks gezien door haar primair behandelaar. Meestal betrof dit een huisbezoek. Tevens had zij regelmatig contact met de psychiater (omtrent haar medicatie-vragen en in het kader van het opgestelde detoxbeleid). Dit contact heeft zowel face-to-face, als via mail en telefonisch plaatsgevonden. Ook de regiebehandelaar heeft in de afgelopen periode regelmatig contact gehad met cliënte. Tussen zowel de betrokken behandelaren van het behandelteam onderling, als tussen het behandelteam en het begeleidingsteam, heeft zeer regelmatig overleg plaatsgevonden.
Beoordeling van het geschil
De commissie overweegt het volgende.
Op grond van de zorgovereenkomst moet de zorgaanbieder bij zijn werkzaamheden de zorg van een goed hulpverlener in acht nemen en daarbij handelen in overeenstemming met de op hem rustende verantwoordelijkheid, voortvloeiende uit de voor hulpverleners geldende professionele standaard (artikel 7:453 BW). Deze zorgplicht houdt in dat de zorgaanbieder die zorg moet betrachten die een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot/hulpverlener in dezelfde omstandigheden zou hebben betracht.
De commissie dient te oordelen of de zorgaanbieder tekort is geschoten in het nakomen van de zorgovereenkomst met cliënte.
De cliënte heeft een aantal klachten aan de commissie voorgelegd.
Klacht: “Ik word niet gehoord, serieus genomen, gedeeltelijke behandeling”
De commissie is van oordeel dat deze klacht ongegrond is. De zorgaanbieder heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat er dagelijks voldoende contactmomenten zijn met cliënte en dat er wordt toegezien op haar lichamelijke toestand. Gezien de overgelegde stukken is de commissie van oordeel dat de behandelaars en begeleiders hun uiterste best doen om cliënte overeind te houden door het aanbieden van detox behandelingen, in zowel het ziekenhuis als in de thuissituatie, als wel het geven van medicatie en het toezien op haar gezondheidstoestand.
Klacht: “Diagnose onjuist/aanpassen diagnose/zorgplan”
De commissie stelt vast dat de zorgaanbieder niet de diagnose heeft opgesteld en ook niet verantwoordelijk is voor de diagnose. Cliënte kan hierover aan de zorgaanbieder geen verwijt maken. De commissie verklaart cliënte niet-ontvankelijk in de klacht voor zover deze ziet op het vaststellen van de diagnose.
De zorgaanbieder heeft aangegeven dat het erop lijkt dat er bij de indicatiestelling (leef/zorgplan) oude diagnoses zijn vermeld/overgenomen. Dat zijn echter niet de diagnoses die actueel door het behandelteam gehanteerd worden en in het dossier en correspondentie zijn vermeld. De zorgaanbieder erkent dat de actuele diagnoses beter gecommuniceerd hadden moeten worden met het begeleidingsteam.
Kennelijk heeft het begeleidingsteam daardoor aan cliënte onvoldoende uitleg kunnen geven over haar diagnose waardoor er bij cliënte verwarring is ontstaan. In zoverre acht de commissie de klacht gegrond.
Cliënte heeft gesteld dat de zorgaanbieder afspraken niet nakomt, zoals het aanpassen van haar leef- en zorgplan met een goede diagnose. De zorgaanbieder heeft gesteld dat vanwege de instabiele toestand van cliënte en prangende problemen die aandacht vragen (o.a. de onvrede in de woonsituatie die cliënte ervaart, terugval van cliënte in alcoholgebruik, detox-behandeling van cliënte in thuissituatie) en het niet nakomen van afspraken door cliënte het zorg/leefplan nog niet is aangepast aan de actuele diagnoses. De commissie is van oordeel – gelet op het over en weer door partijen gestelde – dat de zorgaanbieder onder deze omstandigheden niet kan worden verweten dat het zorg/leefplan nog niet is aangepast. Er is geen sprake van een onzorgvuldig handelen van de zorgaanbieder. De klacht wordt in zoverre ongegrond verklaard.
Klacht: “Persoonlijke gegevens onjuist vermeld”
De zorgaanbieder stelt dat de gegevens van cliënte juist in het dossier staan vermeld. De commissie overweegt dat als het zo zou zijn dat er op een formulier foutieve data zouden staan vermeld, dit nog niet betekent dat de zorgaanbieder onzorgvuldig heeft gehandeld. Immers cliënte kan de zorgaanbieder hierop wijzen waarna de fout kan worden hersteld. Deze klacht wordt ongegrond verklaard.
Klacht: “Ten onrechte waarschuwing, terwijl cliënte ziek op bed lag”
De commissie is van oordeel dat deze waarschuwing terecht is gegeven gezien de verbale agressie van cliënte jegens de begeleider en het feit dat zij servies uit het raam gooide rakelings langs een medebewoner. Deze klacht wordt ongegrond verklaard.
Klacht: “Geen nazorg na PAAZ/[ggz-instelling] opnames”
Uit de overgelegde stukken blijkt naar het oordeel van de commissie dat cliënte van de zorgaanbieder voldoende nazorg heeft ontvangen. Er is geregeld contact geweest met cliënte zowel aan huis als telefonisch. De commissie acht deze klacht ongegrond.
Klacht: “Geen persoonlijk begeleider en te weinig leefgeld”
De commissie stelt vast dat cliënte, in ieder geval vanaf 2020, meerdere persoonlijk begeleiders heeft. Cliënte krijgt dagelijks een warme maaltijd en leefgeld. De commissie oordeelt dat cliënte voldoende begeleiding heeft en voldoende leefgeld krijgt. Deze klacht wordt ongegrond verklaard.
Klacht: “Geen toegang tot behandelaar, psychiater”
De zorgaanbieder heeft gesteld dat de cliënte wekelijks of tweewekelijks is gezien door haar primair behandelaar (huisbezoek) en daarnaast regelmatig contact heeft met de psychiater (haar medicatie-vragen en detoxbeleid) en de regiebehandelaar. De commissie is gelet hierop van oordeel dat niet kan worden gesteld dat cliënte geen toegang heeft tot haar behandelaar. Deze klacht wordt ongegrond verklaard.
Alles overziende is de commissie van oordeel dat de zorgaanbieder heeft gehandeld zoals verwacht mag worden van een redelijk handelend hulpverlener bij de uitvoering van haar zorgverleningstaken aan cliënte. De omstandigheid dat er met cliënte onvoldoende is gecommuniceerd over de actuele diagnose maakt dit niet anders.
Cliënte heeft een schadevergoeding gevorderd van € 971,–. Voor aansprakelijkheid van de zorgaanbieder is vereist dat de zorgaanbieder is tekortgeschoten in de zorgverlening. Nu hiervan niet is gebleken wijst de commissie deze vordering af.
Daar de klacht gegrond wordt verklaard voor zover deze ziet op de uitleg aan cliënte van de actuele diagnose, zal de commissie, onder verwijzing naar artikel 21 van het reglement, de zorgaanbieder veroordelen tot vergoeding aan cliënte van het door haar betaalde klachtengeld, zijnde een bedrag van € 52,50.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De commissie
– verklaart cliënte niet ontvankelijk in haar klachten die betrekking hebben op het vaststellen van de diagnose;
– verklaart haar klacht die betrekking heeft op het gebrek aan uitleg van de diagnose door de zorgaanbieder gegrond;
– verklaart alle overige klachten ongegrond;
– wijst haar vordering tot schadevergoeding af;
– bepaalt dat de zorgaanbieder aan de cliënte een bedrag van € 52,50 dient te vergoeden ter zake van het klachtengeld.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Geestelijke Gezondheidszorg, bestaande uit de heer mr. A.R.O. Mooy, voorzitter, de heer drs. T. Knap, de heer mr. R.P. Gerzon, leden, in aanwezigheid van mevrouw mr. W. Hartong van Ark, secretaris, op 21 december 2021.