Hoewel de manier waarop de consument het pakket ter verzending heeft aangeboden afwijkt van de normale gang van zaken is PostNL toch aansprakelijk voor het zoekraken en moet het de consument de gevraagde vergoeding betalen. De consument lijdt door het zoekraken van een pakket dat zij aangetekend heeft verzonden een schade van € 121,-. PostNL weigert volgens haar ten onrechte meer dan het aangeboden bedrag van € 25,- te vergoeden.
PostNL ziet dat anders. De consument heeft een pakket aan haar dochter in Rome verstuurd maar dat is daar niet afgeleverd omdat het adres niet correct was. Het pakket is als onbestelbaar naar Nederland teruggestuurd. Toen een chauffeur van PostNL het pakket aan de consument wilde teruggeven weigerde zij het in ontvangst te nemen. Zij schreef verbeterde adresgegevens op het pakket en gaf het weer terug aan de chauffeur met de opdracht het opnieuw naar Italië te versturen. Volgens PostNL is daarmee geen nieuwe vervoersovereenkomst tot stand gekomen, terwijl de eerdere vervoersovereenkomst al was beëindigd. En als er wel een nieuwe vervoersovereenkomst is ontstaan is dat een overeenkomst ‘om niet’. Dat is geen overeenkomst op basis van de universele Postdienst. PostNL wijst daarom op grond hiervan de door de consument gevraagde schadevergoeding van € 121,- af.
Volgens de commissie is er wel degelijk een vervoersovereenkomst conform de vervoersvoorwaarden tot stand gekomen. Niet alleen heeft de postbezorger het retour gezonden pakket weer ter verzending meegenomen, maar heeft PostNL het pakket ook voorzien van een nieuwe barcode voor verdere behandeling. Kennelijk is daarbij wat fout gegaan, want ook de tweede keer kwam het pakket niet in Rome aan. Hoewel dit geen normale aanbieding van een pakket ter verzending was heeft PostNL zich in een aantal stappen toch voor de nieuwe en aangetekende verzending verantwoordelijk gemaakt. Nu het pakket verloren is gegaan moet de schade van € 121,- aan de consument worden vergoed.