Omdat een consument voor zijn badkamer zwarte kwaliteitstegels met een structuur wil, koopt hij ze niet bij een bouwmarkt maar bij een gespecialiseerde ondernemer. Nadat de ondernemer de tegels heeft afgeleverd gaat de door de consument ingeschakelde tegelzetter aan de slag. Als die klaar is met het leggen van de vloertegels verwijdert de consument met water het overtollige (ook zwarte) voegcement, maar wat hij ook doet, er blijft een cementfilm te zien.
Op advies van de ondernemer probeert de consument het vervolgens met water en groene zeep. Het verwijderen van het voegcement op de wandtegels lukt helemaal niet. Ook een door de consument te hulp geroepen bedrijf slaagt er niet in via het impregneren van de tegels met een kleurversteviger de vlekken weg te krijgen. Evenmin lukt een poging met een soort schuurmiddel. Voor de consument zit er niets anders op dan de tegels te laten verwijderen.
Bij een ander bedrijf koopt hij precies dezelfde tegels waarbij dit probleem zich niet voordoet. Dat kost hem € 9.196,-. Aan advocaatkosten geeft hij € 4.200,- uit. In totaal vordert hij van de ondernemer een schadevergoeding van € 13.396,-. De ondernemer had volgens hem moeten waarschuwen voor de mogelijkheid dat resten van het voegmateriaal niet eenvoudig kunnen worden verwijderd en preventieve maatregelen moeten adviseren. Bovendien verwijt hij de ondernemer dat deze nadat de problemen waren ontstaan een verkeerd reinigingsadvies heeft gegeven.
De vervuiling van de tegels met voegcement heeft volgens de ondernemer twee oorzaken. Allereerst zijn de cementresten op de vloertegels onvoldoende voortvarend verwijderd. Bovendien is er folie op de tegels gelegd waaronder het cement alle tijd heeft gehad om goed uit te harden en één te worden met de tegel. Het nadeel van groene zeep is dat het een olieachtige film over de tegel vormt die de cementvervuiling afdekt. Dat verergert dus het probleem. De structuurtegel is wat moeilijker schoon te maken dan een geheel gladde tegel, maar er was niets mis mee. Er is een deugdelijk product geleverd. Uit coulance en zonder enige verplichting is meegedacht over oplossingen.
Volgens de commissie staat het niet vast dat de ondernemer gevraagd of ongevraagd een reinigingsadvies heeft geven, met name waar het gaat om het gebruik van groene zeep. De geleverde tegels zijn hard, ondoordringbaar en niet poreus. De verontreiniging met voegcement is ook niet in de tegel gedrongen. Door de structuur is de tegel wel moeilijker schoon te maken, maar er was geen sprake van een bijzonder en niet te verwachten risico op het hechten van vervuiling. Een ervaren tegelzetter kan hier goed mee omgaan zonder dat veel overtollig voegmateriaal aan het tegeloppervlak gaat hechten. Bij de nieuwe tegels heeft dit probleem zich ook niet voorgedaan.
De commissie concludeert dat de tegel niet bijzonder gevoelig voor vervuiling is en dat de ondernemer daarom niet verplicht was hiervoor te waarschuwen en te wijzen op preventieve maatregelen.
De commissie is het ook niet eens met de consument dat de problemen voorkomen hadden kunnen worden als de ondernemer er op had gewezen dat de gelegde tegels eerst van een impregneermiddel/coating moeten worden voorzien, zodat ze na het voegen met minder risico’s schoongemaakt kunnen worden. De consument heeft immers alleen tegels gekocht zonder dat daarbij is besproken hoe en met welke middelen ze zouden worden gevoegd.
Ook hier is het, zoals zo vaak, aan de tegelzetter overgelaten naar eigen inzicht lijm en voegmiddelen te gebruiken. Dit is vaak een persoonlijke keuze, omdat elke tegelzetter zijn eigen voorkeuren, inzichten en ervaringen met bepaalde producten heeft. Er was dus geen reden de consument al van te voren te adviseren over het te gebruiken voegmiddel en hoe dat gemakkelijk van de tegel kan worden verwijderd.
Voorts is het ongebruikelijk voorafgaand aan het voegen de tegels te impregneren of te voorzien van een coating alleen om het schoonmaken te vergemakkelijken. Een dergelijke aanpak kan ook risico’s inhouden, bijvoorbeeld voor de glans. Tegelzetters willen zich daarom hieraan meestal niet branden.
De klacht van de consument is ongegrond.