Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: 06-blokkade
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
TEL09-1457
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de hoogte van de abonnementskosten van de vaste telefoonaansluiting. De consument heeft een bedrag niet aan de ondernemer betaald. Een bedrag van € 96,17 heeft de consument bij de commissie gedeponeerd. De consument heeft op 28 september 2009 de klacht voorgelegd aan de ondernemer. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. Alvorens de standpunten van de consument weer te geven merkt de commissie op dat de consument zijn klachten niet in één schriftelijk relaas heeft weergegeven, maar ter ondersteuning van zijn klachten de correspondentie met de ondernemer in het geding gebracht. Uit de brief d.d. 28 september 2009 die de consument aan de ondernemer heeft geschreven, blijkt dat de consument van mening is dat hij aan zijn verplichtingen jegens de ondernemer heeft voldaan. Dienaangaande stelt de consument dat hij van de ondernemer de bevestiging d.d. 6 juli 2009 heeft ontvangen, waaruit blijkt dat het abonnement per 1 september 2009 is beëindigd. Echter, omdat de consument, zo stelt hij, vanaf maart 2009 niet meer kan telefoneren, is hij ook geen abonnementskosten aan de ondernemer verschuldigd. Als grondslag voor het niet verschuldigd zijn van het abonnementsgeld stelt de consument dat hij geen gebruik kan maken van het abonnement. Daarnaast stelt de consument dat uit specificaties van de nota’s blijkt dat gesprekskosten van een paar seconden naar [het buitenland] in rekening worden gebracht. De consument betwist die telefoonkosten gemaakt te hebben, aangezien hij geen bekenden in [die landen] heeft. Ten slotte betwist de consument de hoogte van de nota ad € 224,55 over de periode van 1 februari 2009 tot en met 28 februari 2009 omdat de specificatie ontbreekt. De consument verlangt dat het totaal bedrag van de betreffende, nog niet betaalde rekeningen, op nihil wordt gesteld. Standpunt van de ondernemer Voorafgaande aan de zitting heeft de ondernemer haar standpunt niet kenbaar gemaakt. Ter zitting heeft de ondernemer – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. In de eerste plaats heeft de ondernemer gesteld dat zij in deze zaak geen verweerschrift heeft ingediend, omdat zij dacht met de consument een vaststellingsovereenkomst te kunnen sluiten. Verder stelt de ondernemer dat de telefoonverbinding van de consument per 9 juni 2009 geheel is afgesloten. Met betrekking tot de stelling van de consument dat hij nimmer naar [landen in het buitenland] heeft gebeld stelt de ondernemer het volgende. Het bellen naar [een bepaald land] is waarschijnlijk veroorzaakt doordat de consument (mogelijk) per ongeluk het netnummer van [een ander land] verkeerd heeft ingetoetst. Volgens de ondernemer zijn slechts cijfers verwisseld. Met betrekking tot het bellen naar [weer een ander land] stelt de ondernemer dat het in deze om zogenaamde ingeklemde telefoonnummers gaat. Dat houdt in dat de consument, althans iemand, vanaf de vaste telefoonaansluiting van de consument naar [dat land] heeft gebeld. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Met betrekking tot de klacht van de consument dat hij nooit naar [een bepaald land] heeft gebeld, merkt de commissie het volgende op. Uit [specificatienummer] d.d. 16-02-2009 die bij de factuur met betrekking tot de telefoonkosten over januari 2009 hoort, blijkt de commissie dat op 12 januari 2009 om 08:42:25 gedurende tien seconden naar een telefoonnummer in [het buitenland] is gebeld. Vervolgens is op dezelfde datum om 08:42:53 naar hetzelfde nummer in [dat land] gebeld. Ongeveer een kwartier daarna wordt naar (bijna) hetzelfde nummer in [een ander land] gebeld. Echter, uit vergelijking van de telefoonnummers blijkt de commissie dat de eerste twee cijfers van het telefoonnummer, in casu het netnummer, zijn verwisseld. In plaats van 00[landnummer] is het nummer 00[ander landnummer] gebeld. Daarbij komt dat uit de zeer korte gespreksduur van tien seconden, respectievelijk zes seconden, de conclusie mag worden getrokken dat het hier om een vergissing gaat. Uit hetgeen de commissie hiervoor heeft overwogen volgt dat vanaf de aansluiting van de consument een verkeerd nummer is ingetoetst, hetgeen niet voor rekening en risico van de ondernemer behoort te komen. De commissie is dan ook van oordeel dat deze klacht van de consument met betrekking tot het bellen naar iemand in [het buitenland] ongegrond is, zodat zijn vordering op dit onderdeel zal worden afgewezen. Met betrekking tot de klacht van de consument dat hij nooit naar [een ander land] heeft gebeld, omdat hij daar niemand kent overweegt de commissie het volgende. Uit [specificatienummer] d.d. 16-02-2009 blijkt dat er op 7 en 8 januari 2009 specifiek naar twee nummers is gebeld. Het valt de commissie op dat de verbinding met het [buitenlandse] nummer soms vijf minuten en langer heeft geduurd, hetgeen een vergissing bij het intoetsen van het nummer uitsluit. Daarnaast blijkt uit de opstelling van de lijst dat er sprake is van ‘ingeklemde’ nummers. Uit het hiervoor overwogene volgt naar het oordeel van de commissie dat vanaf de aansluiting van de consument meerdere malen een verbinding tot stand is gekomen met een telefoonaansluiting die een [buitenlands] telefoonnummer heeft, hetgeen niet voor rekening en risico van de ondernemer behoort te komen. Te meer, daar de consument verklaart eerder wel gefactureerde kosten inzake gesprekken naar [dat land] zonder protest te hebben betaald. De commissie is dan ook van oordeel dat de klacht van de consument met betrekking tot kosten inzake het bellen naar een aansluiting met een [buitenlands] telefoonnummer ongegrond is, zodat zijn vordering op dit onderdeel zal worden afgewezen. Ook heeft de consument gesteld dat hij geen abonnementskosten hoeft te betalen omdat zijn telefoonverbinding in maart 2009 is afgesloten. Het betaalgedrag van de consument blijkt, onder andere, uit de brieven d.d. 24 september 2008, 23 oktober 2008, 21 november 2008, 24 december 2008, 21 januari 2009 en 20 februari 2009, die de ondernemer aan de consument heeft gezonden. In die brieven staat keer op keer dat de automatische incasso van de abonnementskosten en de gesprekskosten zijn mislukt. Uit de bijgevoegde betalingsbewijzen blijkt dat de consument enige tijd na het ontvangen van de aanmaning, alsnog de gefactureerde kosten heeft betaald. Uit de brief d.d. 3 maart 2009 die de ondernemer aan de consument heeft gezonden blijkt de commissie dat vanwege het niet betalen van de verschuldigde kosten, de ondernemer het telefoonverkeer van de consument heeft geblokkeerd. De blokkering blijft volgens de ondernemer bestaan totdat de consument het verschuldigde bedrag heeft betaald. Echter, uit de stukken die in het geding zijn gebracht blijkt dat het abonnement dat de consument met de ondernemer heeft gesloten, ook na blokkering van het telefoonverkeer blijft doorlopen. Immers, partijen zijn een overeenkomst voor een termijn van twee jaar aangegaan. Aangezien de consument in verzuim is de verschuldigde kosten aan de ondernemer te voldoen, moeten de gevolgen daarvan ook voor zijn rekening en risico komen. Dat betekent dat de consument de abonnementskosten tot het einde van het contract aan de ondernemer moet betalen. Naar het oordeel van de commissie mist de klacht iedere grondslag, zodat de vordering van de consument met betrekking tot dit onderdeel zal worden afgewezen. Tenslotte stelt de consument, zo begrijpt de commissie, dat hij het niet eens is met de hoogte van de factuur over de periode van 1 februari 2009 tot en met 28 februari 2009. Volgens de consument is het gefactureerde bedrag ad € 224,55 oncontroleerbaar omdat de specificatie ontbreekt. De commissie heeft bij de stukken die de consument in het geding heeft gebracht, niet de nota met het gestelde bedrag aangetroffen. Wel heeft de commissie bij de stukken een verzamelnota over de periode 1 februari 2009 tot en met 30 juni 2009 d.d. 20 oktober 2009 aangetroffen. De onderbouwing met betrekking tot de gesprekskosten betreft twee bladzijden (14 februari 2009 tot en met 4 maart 2009) en komt uit op 217 gesprekken met een totaal bedrag aan gesprekskosten van € 213,50. Naar het oordeel van de commissie had het op de weg van de consument gelegen zijn stelling dat het gefactureerde bedrag onbegrijpelijk is, nader moeten onderbouwen. Immers, de specificatie is in ieder geval in oktober 2009, dus ver voordat de behandeling van deze zaak door de commissie plaatsvindt, aan de consument ter beschikking gesteld. Naar het oordeel van de commissie mist ook deze klacht iedere grondslag, zodat de vordering van de consument met betrekking tot dit onderdeel eveneens zal worden afgewezen. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. Met in achtneming van het bovenstaande wordt het depotbedrag als volgt verrekend. De commissie zal het depot bedrag ad € 96,17 aan de ondernemer betalen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie op 25 juni 2010.