Andere accommodatie aangeboden, waar klager wel met vier honden terecht kon. Aanbod ten onrechte afgewezen.

  • Home >>
  • Reizen >>
De Geschillencommissie
Print Friendly, PDF & Email




Commissie: Reizen    Categorie: Aansprakelijkheid    Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -   Uitkomst: -   Referentiecode: REI08-0613

De uitspraak:

Onderwerp van het geschil

Het geschil vloeit voort uit een op 10 oktober 2007 met de reisorganisator tot stand gekomen overeenkomst, waarbij de reisorganisator zich verplicht heeft tot het leveren van verblijf in een chalet voor 5 personen te Saas Fee in Zwitserland op basis van logies, voor de periode van 22 maart 2008 t/m 29 maart 2008 voor de som van € 690,–.   Klager heeft op 21 april 2008 de klacht voorgelegd aan de reisorganisator.   Standpunt van klager   Het standpunt van klager luidt in hoofdzaak als volgt.   Bij het boeken van het chalet hebben we aangegeven dat we onze vier honden wilden meenemen. We gingen er van uit dat dit mocht, omdat bij de beschrijving van het chalet staat vermeld dat we voor huisdieren € 30,– moesten bijbetalen. Toen we op 22 maart 2008 in Saas Fee aankwamen, bleek dat honden niet in het chalet waren toegestaan. De eigenaar van het chalet heeft contact opgenomen met de reisorganisator. De eigenaar kreeg te horen dat er twee mogelijkheden waren: we konden de honden (op kosten van de reisorganisator) in een pension onderbrengen of doorrijden naar Frankrijk. Beide mogelijkheden hebben we afgewezen, omdat we met onze honden op vakantie wilden. We hebben vervolgens diverse malen telefonisch contact gehad met de reisorganisator. Ze gaven daarbij niet aan dat er nog een kans was dat andere accommodatie in Saas Fee beschikbaar zou zijn, waar honden wel zijn toegestaan. De reisorganisator heeft niet aangegeven dat ze op zoek waren naar andere accommodatie. Om 14.45 uur heeft de reisorganisator contact met ons opgenomen met de mededeling dat er geen alternatieven waren. Toen de eigenaar van het chalet aan de reisorganisator vroeg of hij ons dan naar huis moest sturen werd daarop met ‘ja’ geantwoord. Om 15.45 uur zijn we naar huis vertrokken.   Ter zitting heeft klager verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.   We hebben om 15.45 uur nog gebeld met de reisorganisator. Toen werd ons verteld dat er geen andere accommodatie was. We waren toen zo ontzettend boos, dat we besloten naar huis te gaan. Toen de reisorganisator ons rond 17.00 uur belde met de mededeling dat ze andere accommodatie hadden gevonden, waar honden wel waren toegestaan, hadden we inmiddels al een stuk per autotrein door een tunnel gereisd en we zagen het niet zitten om weer terug te gaan. De keuze om verder door te rijden naar huis is wellicht een emotionele keuze geweest.   Klager verlangt een vergoeding van € 1.505,90 en heeft dit bedrag als volgt gespecificeerd: – accommodatiekosten: € 692,50; – reiskosten: € 600,54; – overnachtingskosten: € 212,86.   Standpunt van de reisorganisator   Het standpunt van de reisorganisator luidt in hoofdzaak als volgt.   Klager heeft op onze internetsite een boeking gemaakt. Op onze site stond voor deze accommodatie op onze site aangegeven dat huisdieren op aanvraag meegenomen kunnen worden, waarvoor € 30,– per week in rekening wordt gebracht. Op het digitale boekingsformulier kon klager aangeven dat zij huisdieren wilde meenemen, maar zij heeft dat niet gedaan. We hebben nooit, telefonisch noch schriftelijk, een aanvraag van klager gekregen om huisdieren mee te nemen. Toen klager ons meldde dat zij met vier honden niet in het chalet werd toegelaten, zijn we – ondanks het feit dat dit aan klager zelf te wijten was – uit serviceoogpunt op zoek gegaan naar andere accommodatie, waar klager met vier honden wel terecht zou kunnen. Om ongeveer 17.00 uur (het tijdstip waarop normaal gesproken de accommodatie beschikbaar is) hebben we klager gebeld met de mededeling dat we andere accommodatie in Saas Fee hadden gevonden, waar klager met haar vier honden wel terecht kon. Ze bleek toen al onderweg naar Nederland te zijn en ze was niet voornemens om naar Saas Fee terug te keren. We vinden dat klager op geen enkele wijze recht heeft op restitutie van de reissom en op vergoeding van gemaakte kosten, omdat zij zelf verantwoordelijk kan worden gehouden voor het feit dat zij niet tot het geboekte chalet werd toegelaten.   Beoordeling van het geschil   De commissie heeft het volgende overwogen.   De commissie stelt voorop dat het enkele feit dat in de beschrijving van de accommodatie staat vermeld dat voor huisdieren € 30,– in rekening wordt gebracht nog niet meebrengt dat klager er op mocht vertrouwen dat het meenemen van vier honden niet op problemen zou stuiten. Klager was zich daarvan kennelijk ook bewust. Haar gemachtigde schrijft immers in een brief aan de reisorganisator van 13 mei 2008 dat klager voorafgaande aan de boeking van de reis via internet, per email aan de reisorganisator heeft verzocht kenbaar te maken of honden in het chalet waren toegestaan. Volgens klagers gemachtigde is toen door een medewerker van de reisorganisator te kennen gegeven dat dit geen probleem was. In reactie daarop heeft de reisorganisator bij brief van 26 mei 2008 gemeld dat alle correspondentie met klager ten aanzien van de onderhavige boeking is opgezocht en dat hierin geenszins wordt gerept over een verzoek om honden mee te nemen. De bewuste e-mail heeft klager ook niet overgelegd. Ook overigens is niet komen vast te staan of aannemelijk geworden dat klager bij de reisorganisator heeft gemeld dat zij vier honden wilde meenemen. Zo staat daarover niets in de boekingsbevestiging vermeld, hetgeen wel voor de hand gelegen zou hebben indien klager melding zou hebben gemaakt van het meenemen van vier honden.   Daar komt nog bij dat de reisorganisator op de dag van aankomst omstreeks 17.00 uur klager andere accommodatie heeft aangeboden in Saas Fee, waar zij wel met vier honden terecht kon. Gezien het feit dat klager toen slechts ruim een uur onderweg was naar Nederland had klager dat aanbod niet mogen afwijzen. Door dat wel te doen heeft klager niet voldaan aan de in artikel 15, lid 3, van de ANVR Reisvoorwaarden neergelegde verplichting om eventuele schade zoveel mogelijk te beperken. Dat, naar klager stelt, de reisorganisator niet aan klager heeft gemeld dat hij op zoek was naar andere accommodatie maakt dit niet anders.   De commissie is derhalve van oordeel dat de klacht ongegrond is.   Derhalve wordt als volgt beslist.   Beslissing   Het door klager verlangde wordt afgewezen.   Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen op 9 januari 2009.