Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: Algemene voorwaarden
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
TEL06-1313
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft het bedrag dat de ondernemer aan de consument in rekening heeft gebracht voor automatisch geregistreerde verbindingen. De consument heeft een bedrag niet aan de ondernemer betaald. Een bedrag van € 41,90 heeft de consument bij de commissie gedeponeerd. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. Met factuur 28413934 van 9 februari 2006 werd aan de consument een bedrag gefactureerd voor het bellen naar een 09xx nummers. De consument ontkent dat hij naar dergelijke nummers heeft gebeld. De consument wenst dat zijn internet- en telefoonaansluiting worden gedeblokkeerd. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. De ondernemer stelt dat de consument terecht is gefactureerd. Misschien is er sprake geweest van een auto-dialer virus, voert de ondernemer daarbij aan. Tenslotte verwijst de ondernemer naar de toepasselijke algemene voorwaarden, waarin is opgenomen dat zijn administratiegegevens van doorslaggevende betekenis zijn voor de facturering. De ondernemer acht de klacht van de consument ongegrond. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De commissie acht de klacht van de consument gegrond. Bij dit oordeel heeft de commissie het volgende in aanmerking genomen. Contractueel is de consument aan de ondernemer de bedragen, volgens de daarvoor vastgestelde tarieven verschuldigd, voor alle verbindingen, die met gebruikmaking van de aansluiting tot stand zijn gebracht, of die voor rekening van de contractant zijn geaccepteerd. Voor de bepaling van de verschuldigde bedragen zijn uiteindelijk de gegevens van de ondernemer beslissend. De contractant heeft niet de mogelijkheid deze gegevens zelfstandig te controleren. Voor de juistheid daarvan is deze geheel afhankelijk van de ondernemer. Van de ondernemer mag daarom worden verlangd, dat van de bevoegdheid tot het bepalen van de verschuldigde bedragen met de uiterste behoedzaamheid en zorgvuldigheid gebruik wordt gemaakt. Dit brengt mee, dat bij een klacht als de onderhavige van de ondernemer mag worden verlangd, dat alle daarvoor nodige onderzoeken worden ingesteld om te kunnen beoordelen of de klacht mogelijk is ontstaan door een fout of storing bij de ondernemer. In het onderhavige geval heeft de ondernemer naar het oordeel van de commissie niet aan de voormelde vereisten voldaan. Er bevindt zich in het dossier een door de ondernemer niet of althans onvoldoende betwiste verklaring (email 13 december 2006) van de heer of mevrouw [naam getuige], waaruit voldoende blijkt, dat de consument geen gebruik heeft gemaakt van de diensten die ten grondslag liggen aan de facturering door de ondernemer. De commissie acht het opmerkelijk, dat de ondernemer niet specifiek op dit essentiële verweer is ingegaan. Op de betwistingen van de consument heeft de ondernemer ook overigens onvoldoende aannemelijk kunnen maken dat zijn facturen aan de consument onbetwistbaar correct waren. De ondernemer heeft wat dit betreft nog verwezen naar artikel 12 lid 7 van de tussen partijen toepasselijke algemene voorwaarden. Ter zitting heeft de commissie er evenwel reeds op gewezen dat deze bepaling – die haaks staat op de jurisprudentie van de commissie – vermoedelijk als zwart beding, maar minstens als grijs beding in de zin van het Burgerlijk Wetboek moet worden aangemerkt. Deze benadering van de commissie brengt mee, dat de ondernemer zich ook in het onderhavige geval er niet met succes op kan beroepen dat zijn visie zonder meer juist is, zolang de consument geen tegenbewijs kan leveren. De jurisprudentie van de commissie gaat er immers vanuit, dat in het geval van een redelijke tegenspraak van de consument het op de weg van de ondernemer ligt om aannemelijk te maken dat zijn facturering geheel correct is geweest. Het voorgaande impliceert, dat de consument de belkosten naar 09-nummers niet verschuldigd is. Derhalve dient het door de consument in depot gestorte bedrag ad € 41,90 naar zijn rekening te worden teruggestort. Aangezien de klacht van de consument gegrond is komt het door de consument betaalde klachtengeld voor rekening van de ondernemer. Voor het door de consument ondervonden ongemak acht de commissie een vergoeding redelijk en billijk, namelijk ten bedrage van € 50,–. Bij voormeld oordeel is de commissie ervan uitgegaan dat de door de ondernemer toegezegde crediteringen (nummers 509616 en 514405) ook daadwerkelijk worden uitgevoerd. Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht gegrond is. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing De commissie bepaalt, dat de consument de belkosten naar 09-nummers niet verschuldigd is en dat het door hem in depot gestorte bedrag ad € 41,90 naar zijn rekening wordt teruggestort. Bovendien dient de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 35,– aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld. De commissie bepaalt verder, dat de ondernemer aan de consument voor het door deze ondervonden ongemak een vergoeding betaalt ad € 50,–. Dit bedrag dient te worden betaald binnen twee weken na verzending van dit bindend advies. De commissie bepaalt voorts, dat de ondernemer zijn toezegging tot crediteringen (nummers 509616 en 514405) gestand zal doen. De commissie bepaalt, dat de ondernemer aan zijn hiervoor genoemde verplichtingen jegens de consument dient te voldoen binnen twee weken na verzending van dit bindend advies. De commissie bepaalt tenslotte, dat partijen na uitvoering van het voorgaande over en weer niets meer van elkaar hebben te vorderen. De commissie wijst het meer of anders verlangde af. Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie, op 14 maart 2007.