Consument niet tijdig op de hoogte gesteld van de verkoopvoorwaarden en het nieuwe beleid inzake het laten taxeren van vakantiewoningen bij verkoop. Door consument gemaakte kosten komen daarom voor rekening ondernemer.

  • Home >>
  • Recreatie >>
De Geschillencommissie




Commissie: Recreatie    Categorie: Informatie    Jaartal: 2018
Soort uitspraak: -   Uitkomst: -   Referentiecode: 112216

De uitspraak:

Onderwerp van het geschil

Het geschil heeft betrekking op de door de ondernemer gestelde voorwaarden bij verkoop van het chalet van de consument, alsmede op het door de ondernemer gehanteerde beleid inzake de taxatie van een vakantiewoning bij verkoop.  

Standpunt van de consument

Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.

De ondernemer heeft ons verplicht om ons chalet te laten taxeren door een door de ondernemer aangewezen taxateur, die een kopie van het rapport rechtstreeks naar de ondernemer stuurt. Daarbij geeft de ondernemer aan dat wij verplicht zijn om de koper van het chalet in kennis te stellen van de taxatiewaarde.

Tevens heeft de ondernemer ons verplicht om de gehuurde jaarplaats aan te passen. De door ons gehuurde jaarplaats is echter nog in precies dezelfde staat als toen wij de plaats huurden. De kosten hiervan komen volledig voor onze rekening.

De consument verlangt een bedrag van € 875,– (een bedrag van € 375,– aan taxatiekosten en een bedrag van € 500,– i.v.m. het laten uitvoeren van werkzaamheden).

Standpunt van de ondernemer

Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.

De consument heeft op 4 november 2016 aangegeven hun vakantiewoning op plaats [nummer] te willen verkopen. Bij de aankoop van de vakantiewoning in 2012 is met ons een overeenkomst met betrekking tot deze woning aangegaan. In deze overeenkomst staat duidelijk vermeld dat de Recron-voorwaarden van toepassing zijn, alsmede het parkreglement.

In de Recron-voorwaarden is in artikel 9.2 duidelijk te lezen dat de ondernemer verkoopvoorwaarden kan hanteren, die door de recreant in acht genomen dienen te worden.

Naar aanleiding van het bericht van de consument dat zij van plan waren om de vakantiewoning te verkopen, is er persoonlijk contact geweest met de parkmanager. In dit gesprek is onder meer aangegeven dat een taxatie door [naam taxateur] voorwaarde is voor de verkoop van de vakantiewoning.

Het verbaast ons dat de consument zich niet kan verenigen met de gang van zaken omtrent de verkoop van de vakantiewoning. Wij wijzen het verzoek tot restitutie van € 875,– dan ook af om de volgende redenen:

De consument heeft bij aankoop van de vakantiewoning getekend voor de Recronvoorwaarden, waarin in artikel 9.2 duidelijk vermeld staat dat de ondernemer verkoopvoorwaarden kan hanteren.

Nadat de consument had aangegeven dat zij de vakantiewoning in de verkoop ging zetten, heeft de parkmanager de verkoopvoorwaarden direct kenbaar gemaakt. De consument is hier zonder enig tegenargument mee akkoord gegaan. 
 
Juridisch kader

Recron-voorwaarden

Artikel 1, lid 1, onder i

informatie: door de ondernemer schriftelijk of elektronisch beschikbaar gestelde gegevens op basis waarvan deze overeenkomst mede is gesloten, inzake het gebruik van de plaats, de voorzieningen en het verblijf (waaronder te verstaan onder andere deze RECRON-voorwaarden, gedragsregels, verkoopvoorwaarden, bemiddelingsvoorwaarden, vereisten van onderhoud en gebruik van het kampeermiddel, bestemming van het terrein, openingstijden, regels omtrent het gebruik door derden);

Artikel 2, lid 4

De ondernemer dient de informatie als bedoeld in artikel 1.i vooraf aan het sluiten van de overeenkomst aan de recreant te verstrekken. De ondernemer maakt wijzigingen hierin steeds tijdig schriftelijk of elektronisch aan de recreant bekend.

Artikel 9, lid 2

De ondernemer kan verkoopvoorwaarden hanteren welke de recreant in acht dient te nemen.

Beoordeling van het geschil

De commissie heeft het volgende overwogen.

Ter zitting heeft de parkmanager desgevraagd verklaard dat bij aankoop van de betreffende vakantiewoning in 2012 de Recronvoorwaarden van toepassing waren, maar dat er op dat moment geen sprake was van verkoopvoorwaarden. Voorts heeft hij verklaard dat het sinds anderhalf jaar uniform beleid is om bij verkoop van een vakantiewoning een taxatie uit te laten voeren door een door de ondernemer aangewezen taxateur, en dat de ondernemer, eveneens sinds anderhalf jaar, bij de verkoop van een vakantiewoning verkoopvoorwaarden hanteert. Ten slotte heeft hij verklaard dat de huurders, onder wie de consument, niet op de hoogte zijn gesteld van de veranderingen zoals hiervoor vermeld.

De stelling van de ondernemer dat hij ingevolge de Recron-voorwaarden verkoopvoorwaarden kan hanteren is op zich correct. Bij de aankoop van de vakantiewoning in 2012 hanteerde de ondernemer echter nog geen verkoopvoorwaarden. Pas sinds anderhalf jaar zijn die er wel en daarnaast heeft de ondernemer vanaf dat moment het beleid dat bij verkoop van een vakantiewoning een taxatie uitgevoerd dient te worden door een door hem aangewezen taxateur.

Ingevolge artikel 1, lid 1, onder i, in samenhang met artikel 2 lid 4, van de Recron-voorwaarden dient de ondernemer dit soort informatie  steeds tijdig schriftelijk of elektronisch aan de recreant bekend te maken. In het onderhavige geval heeft de ondernemer de verkoopvoorwaarden noch het nieuwe beleid inzake het laten taxeren van de vakantiewoning bij verkoop aan de consument kenbaar gemaakt. Pas nadat de consument had aangegeven dat zij de vakantiewoning in de verkoop ging zetten, heeft de parkmanager de verkoopvoorwaarden direct kenbaar gemaakt, zo blijkt uit het standpunt van de ondernemer (zie hierboven).

Nu de consument niet (tijdig) op de hoogte is gesteld van de verkoopvoorwaarden, noch van het nieuwe beleid inzake het laten taxeren van de vakantiewoning bij verkoop, is de commissie van oordeel dat de kosten die de consument heeft moeten maken om te voldoen aan de gestelde voorwaarden, voor rekening van de ondernemer dienen te komen. Hetzelfde geldt voor de taxatiekosten.

Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht gegrond verklaard dient te worden.

Derhalve wordt als volgt beslist.

Beslissing

De commissie verklaart de klacht gegrond.

De ondernemer betaalt aan de consument een bedrag van € 875,–. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies.

De ondernemer dient overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 52,50 aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld.

Overeenkomstig het reglement van de commissie is de ondernemer aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geschil een bedrag verschuldigd van € 90,–.

Aldus beslist door de Geschillencommissie Recreatie op 11 oktober 2017.