Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: Mobiel bellen
Jaartal: 2016
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
92331
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de verbruikskosten van een mobiele telefoonaansluiting.
De consument heeft een bedrag niet aan de ondernemer betaald. Een bedrag van € 1.290,56 heeft de consument bij de commissie gedeponeerd.
Het geschil is zowel door de ondernemer als door de consument aanhangig gemaakt. Besloten is de gegevens van de consument over te zetten naar het dossier van de ondernemer en het dossier van de ondernemer door te behandelen.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
Op 17 oktober 2014 is omstreeks 22:00 uur de telefoon van de echtgenoot van de consument in Barcelona gestolen. De consument heeft deze diefstel op 18 oktober 2014 rond 11:00 uur aan de ondernemer doorgegeven. De ondernemer heeft daarop de SIM-kaart geblokkeerd. Uit het Call Detail Report volgt dat in de uren na de diefstal intensief is gebeld naar Servië/Kosovo, waardoor de kosten van het gebruik van de telefoon zijn opgelopen tot € 2.622,31. De ondernemer heeft aan consument € 30,– vergoed omdat zij gedurende enige tijd haar eigen telefoon niet heeft kunnen gebruiken. Daarnaast heeft de ondernemer € 92,85 gecrediteerd omdat de consument stelt de diefstal (iets) eerder te hebben gemeld aan de ondernemer. De verbruikskosten tussen 11:00 en 11:30 uur zijn gecrediteerd.
De ondernemer is van mening dat de gebruikskosten tussen de diefstal en het moment van melden daarvan aan de ondernemer, volledig voor rekening van de consument zijn.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
De consument is van mening dat er een kredietlimiet van € 250,– is en dat zij niet méér dan dat bedrag behoeft te betalen. De consument heeft daarnaast aangevoerd dat haar door een medewerkster van de ondernemer is toegezegd dat de financiële afdeling tot het bedrag van € 250,– zou crediteren, maar dat laatste is – aldus de consument – niet gebeurd.
De consument verlangt dat de facturen zodanig worden aangepast dat zij € 250,– dient te betalen.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Tussen de diefstal van de telefoon en de melding ervan bij de ondernemer zijn ongeveer 13 uren verstreken, gedurende welke tijd intensief gebruik is gemaakt van de telefoon. Dat was mogelijk omdat de bij de SIM-kaart behorende beveiligingscodes door de consument niet zijn gebruikt: tot het moment van blokkeren kon van de telefoon/de SIM-kaart misbruik worden gemaakt. De kosten van dat misbruik komen voor rekening en risico van de consument, zoals ook met zoveel woorden is vermeld in de Algemene Voorwaarden van de ondernemer.
Omtrent de door de consument gestelde toezegging door een medewerkster van de ondernemer om tot € 250,– te crediteren, heeft de ondernemer aangevoerd dat die medewerkster niets anders heeft toegezegd dan dat zij de kwestie zou doorgeleiden aan de financiële afdeling en dat laatste heeft zij ook gedaan. De consument heeft de door haar gestelde toezegging niet nader kunnen onderbouwen. Over dit standpunt van de consument is geen oordeel mogelijk.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht van de ondernemer gegrond is.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De consument moet ook betalen voor het verbruik tussen de diefstal en de melding ervan aan de ondernemer. Het depotbedrag ad € 1.290,56 wordt door de Geschillencommissie aan de ondernemer uitbetaald. De commissie wijst het meer of anders verlangde af.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie op 13 april 2015.