
Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: Schadevergoeding
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
TEL01-0709
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft automatisch incasso zonder toestemming. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De ondernemer heeft zonder mijn toestemming automatisch geïncasseerd en heeft daarin volhard ondanks mijn schriftelijk bezwaar. Dit is valsheid in geschrifte, zelfs crimineel. Deze frauduleuze handelwijze heeft mij schade berokkend bestaande uit verletkosten van 3 uren ad € 113,45 (f 250,–) dus € 340,35 (f 750,–) om een en ander ongedaan te maken. Artikel 12.5 is hier aan de orde. De consument verlangt betaling van de schadepost. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer is verwoord in het verweerschrift d.d. 31 oktober 2001 en luidt in hoofdzaak als volgt. Vermoedelijk tengevolge van een misverstand is in onze administratie ingevoerd dat consument automatische incasso wenste. Toen op onze schriftelijke bevestiging consument telefonisch liet weten daartoe geen opdracht te hebben gegeven, hebben wij de opdracht tot rectificatie schriftelijk aan consument bevestigd. Helaas is de rectificatie niet onmiddellijk verwerkt waardoor de eerstvolgende nota middels automatische afschrijving werd geïncasseerd. Na reclamatie, is het bedrag op consument’s rekening teruggestort. De ondernemer heeft voor deze gang van zaken schriftelijk excuses aangeboden (bij brief van 4 juli 2001). Het maken van fouten is niet geheel uit te sluiten. Van consument mag worden verwacht enige tijd en enkele telefoontjes of brieven te besteden aan het in de gelegenheid stellen van de ondernemer om een fout te herstellen. Van daadwerkelijke schade is geen sprake. Een schadeclaim is ongegrond. Los daarvan heeft consument niet aangetoond drie – declarabele – uren te hebben moeten besteden aan deze eenvoudige kwestie. Consument had kunnen inzien dat een vergoeding als verzocht hem niet toekomt en dat het aanhangig maken van dit geschil kan worden aangemerkt als misbruik van recht. Geheel overbodig wordt de ondernemer geconfronteerd met geschilkosten (ad € 476,47 (f 1.050,–)). Nu er sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 22 van het Reglement, verzoekt de ondernemer de consument te veroordelen tot vergoeding van een bedrag van vijfmaal het klachtgeld ad € 34,03 (f 75,–). Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Het ten onrechte administreren van een vermeende wens tot automatische incasso is gerectificeerd. Voor het feit dat dit niet onmiddellijk is gebeurd en dat er eenmaal feitelijk automatisch is geïncasseerd, heeft de ondernemer excuses aangeboden. Het geïncasseerde bedrag is teruggestort. In juli 2001 was daarmede de situatie zoals consument die wenste hersteld. Van daadwerkelijke schade was geen sprake. Voor het feit dat consument enkele telefoontjes of brieven (en de daarmee gepaard gaande tijd) heeft dienen te besteden, acht de Commissie het aanbieden van excuses door de ondernemer voldoende compensatie. Voor zover er minimale schade (telefoon-, portikosten) is opgetreden, is de ondernemer hiervoor niet aansprakelijk nu niet aannemelijk is dat de ondernemer opzettelijk dan wel roekeloos heeft gehandeld of nagelaten met de wetenschap dat die schade waarschijnlijk eruit zou voortvloeien. De commissie vermag niet in te zien hoe consument in redelijkheid de ondernemer kan verdenken van opzet of roekeloosheid, sterker nog van frauduleuze handelwijze, valsheid in geschrifte, criminele praktijken. De politie heeft consuments klacht terecht niet in behandeling genomen. De commissie acht dan ook het indienen van de klacht – nog afgezien van de ongebruikelijk grove bewoordingen waarin deze is gesteld – aan te merken als een bijzonder geval ex artikel 22 van het Reglement, op grond waarvan consument de in redelijkheid gemaakte kosten ter zake van de behandeling van het geschil aan ondernemer dient te vergoeden tot het in bedoeld artikel omschreven maximum van vijfmaal het klachtgeld, te weten totaal € 170,15. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. De consument betaalt aan de ondernemer een vergoeding van € 170,15. Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies. Indien betaling niet tijdig plaatsvindt, betaalt de consument bovendien de wettelijke rente over dit bedrag vanaf de verzenddatum van het bindend advies. Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie op 17 mei 2002.