Kind geweigerd op vlucht vanwege waterpokken. Klager had tijdig moeten informeren.

  • Home >>
  • Reizen >>
De Geschillencommissie




Commissie: Reizen    Categorie: Vervoer    Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -   Uitkomst: -   Referentiecode: REI09-0636

De uitspraak:

Onderwerp van het geschil

Het geschil vloeit voort uit een op 18 juni 2009 via de internetsite met de reisorganisator tot stand gekomen overeenkomst. De reisorganisator heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een vliegreis voor drie personen naar Turkije, met verblijf in [naam hotel] te Alanya op basis van all inclusive, van 2 tot en met 12 juli 2009, voor de som van € 1.742,–.   Standpunt van klager   Het standpunt van klager luidt samengevat en in hoofdzaak als volgt.   Klagers vijfjarige dochter is voor de heenvlucht naar Antalya geweigerd omdat zij opgedroogde waterpokken had. De purser van het vliegtuig verlangde een doktersverklaring waaruit moest blijken dat er geen besmettingsgevaar was. De waterpokken van klagers dochter waren opgedroogd en niet besmettelijk en klagers dochter was niet ziek. Uit de doktersverklaring die klager nog dezelfde dag heeft gehaald blijkt ook dat er niets aan de hand was. Het was klager niet bekend dat een doktersverklaring was vereist. In de vervoersvoorwaarden die klager bij de tickets heeft ontvangen staat daarover niets vermeld. Klager heeft zelf tickets voor een vervangende vlucht moeten aanschaffen en is op 4 juli 2009 alsnog naar Antalya gevlogen. Niemand heeft gedurende deze reis nog naar een doktersverklaring gevraagd.   Klager heeft extra kosten moeten maken voor vervangende vliegtickets € 913,– en taxikosten voor de transfer in Antalya € 60,–. Klager verlangt een vergoeding van € 973,– totaal.   Standpunt van de reisorganisator   Het standpunt van de reisorganisator luidt samengevat en in hoofdzaak als volgt.   Op de vluchten zijn de voorwaarden van toepassing van de betrokken luchtvaartmaatschappijen. Deze voorwaarden zijn vermeld op de websites van de betrokken maatschappijen. De dochter van klager is niet toegelaten op de vlucht omdat de dochter van klager te maken heeft gehad met waterpokken, een besmettelijke ziekte. Een luchtvaartmaatschappij verlangt in een dergelijke situatie een verklaring van een arts dat het gevaar op besmetting van andere passagiers in een kleine ruimte (het vliegtuig) geweken is. Indien een dergelijke verklaring ontbreekt, neemt een luchtvaartmaatschappij geen enkel risico en zal de passagier worden geweigerd. Dit besluit wordt door het cabinepersoneel dan wel door de gezagvoerder genomen. Het personeel van een vliegtuig kan aan de hand van hetgeen zichtbaar is niet bepalen of het besmettingsgevaar is geweken, immers elders op het lichaam kunnen nog besmettelijke wondjes aanwezig zijn, en het welzijn van de overige passagiers prevaleert. Klager kon niet met de vlucht mee en heeft een verklaring moeten halen en een nieuwe vlucht moeten boeken. Klager heeft contact gehad met de reisorganisator en deze heeft naar de mogelijkheden voor een alternatieve vlucht gezocht. Omdat dit alles op 2 juli 2009, het hoogseizoen, plaatsvond was dit niet eenvoudig. Klager heeft aangegeven ook op zoek te gaan naar een andere vlucht. Op 3 juli 2009 is er contact geweest en had er eventueel gevlogen kunnen worden met een vlucht van Brussel naar Antalya op 4 juli 2009. Later op de 3e juli heeft klager aangegeven dat hij elders een vlucht had gevonden vanuit Amsterdam op de 4e juli. De reisorganisator is van mening geen wanprestatie te hebben geleverd of nalatig te zijn geweest. De reisorganisator stelt geen enkele invloed te hebben op het besluit van een luchtvaartmaatschappij om passagiers op grond van gezondheidsredenen te weigeren. Voorts heeft klager zich ook niet aan artikel 2 lid 5 van de ANVR Reisvoorwaarden gehouden. Klager heeft immers een informatieplicht met betrekking tot persoonlijke omstandigheden. Indien klager had gemeld dat zijn dochter waterpokken had, had de reisorganisator klager kunnen adviseren. Deze kans heeft de reisorganisator nooit gekregen. De reisorganisator is derhalve van mening dat de door klager gemaakte extra kosten niet voor rekening van de reisorganisator komen.   Beoordeling van het geschil   De commissie heeft het volgende overwogenKlager stelt primair dat de waterpokken waren ingedroogd en derhalve niet meer besmettelijk, en bovendien dat dit duidelijk zichtbaar was voor het vliegtuigpersoneel en ook in een medische verklaring is bevestigd. De commissie is van oordeel dat vliegtuigpersoneel niet medisch is geschoold en dat derhalve van hen geen gefundeerd oordeel over het al dan niet aanwezig zijn van besmettingsgevaar kan worden verlangd. Bij twijfel zal het vliegtuigpersoneel zich daarom altijd moeten laten leiden door een medische verklaring. Voorts heeft de gezagvoerder van een vliegtuig de eindverantwoordelijkheid voor de gezondheid en de veiligheid van de passagiers en de bemanning van zijn vliegtuig en derhalve ook het laatste woord als het gaat om de weigering van een passagier. De reisorganisator is niet aansprakelijk voor de inhoud van een dergelijke beslissing.   Voorts stelt klager dat het hem niet bekend was dat een doktersverklaring was vereist. De reisorganisator beroept zich op voorwaarden van de luchtvaartmaatschappij, die bovendien door alle maatschappijen worden gehanteerd. De commissie is van oordeel dat niet in alle gevallen kan worden verwacht dat een reiziger, die met een reisorganisator een reisovereenkomst sluit, de algemene voorwaarden van de luchtvaartmaatschappij doorneemt. De keuze voor de betreffende vervoerder is gemaakt door de reisorganisator. In beginsel ligt het dan ook op de weg van de reisorganisator om de reiziger te informeren over voor de reiziger relevante voorwaarden. Om aan deze informatieplicht te kunnen voldoen moet de reiziger de reisorganisator echter wel op de hoogte stellen van alle relevante informatie. In dat kader is de commissie van oordeel dat de recente besmetting met waterpokken relevante informatie was en tevens dat klager zich dat had moeten realiseren. Het is algemeen bekend dat waterpokken een besmettelijke kinderziekte is. Tot het besmettingsgevaar is geweken worden kinderen met waterpokken dan ook vaak geweerd van het kinderdagverblijf, van de school, als bezoeker in een ziekenhuis, enzovoort. Reeds daarom had klager zich moeten realiseren dat mogelijk tijdens de vakantie problemen zouden ontstaan, bijvoorbeeld omdat zijn dochter met de uiterlijke verschijnselen van waterpokken niet in het vliegtuig zou worden toegelaten. Het lag in dit geval dan ook op de weg van klager om de reisorganisator voldoende ruim voor vertrek te informeren en om advies te vragen. De reisorganisator had dan klager kunnen informeren over de voorwaarden van de luchtvaartmaatschappij en de mogelijkheid om met een medische verklaring eventuele bezwaren van het vliegtuigpersoneel te weerleggen.   Gelet op het voorgaande en alle aan de commissie gebleken feiten en omstandigheden in aanmerking nemende is de commissie van oordeel dat de reisorganisator geen verwijt treft. Het personeel van de luchtvaartmaatschappij, als hulppersoon van de reisorganisator, heeft correct en volgens de eigen algemene voorwaarden gehandeld. Een oordeel over de inhoud van de beslissing van het vliegtuigpersoneel of klagers dochter al dan niet tot de vlucht kon worden toegelaten valt buiten de bevoegdheid van de commissie. Waar het betreft de informatieplicht van de reisorganisator is de commissie van oordeel dat de reisorganisator geen verwijt treft omdat klager heeft verzuimd zich met de zich voordoende complicatie tot de reisorganisator te wenden en daarmee de reisorganisator de mogelijkheid heeft ontnomen om klager tijdig te informeren en adviseren. Voorts hebben zowel de luchtvaartmaatschappij als de reisorganisator zich ingespannen om een alternatieve vlucht te vinden. Dat klager uiteindelijk heeft gekozen voor een door hem zelf gevonden vlucht doet daar niet aan af. De commissie ziet geen aanleiding om de reisorganisator op te leggen de extra kosten te vergoeden.   De commissie is van oordeel dat de klacht ongegrond is en beslist derhalve als volgt.   Beslissing   Het door klager verlangde wordt afgewezen.   Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen, op 19 maart 2010.