Commissie: Reizen
Categorie: Accommodatie
Jaartal: 2016
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
100543
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 5 maart 2015 via een boekingskantoor met de reisorganisator totstandgekomen overeenkomst. De reisorganisator heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een vliegreis voor zes personen naar Kefalos in Griekenland met verblijf in een hotel op all inclusive basis voor de periode van 1 oktober 2015 t/m 8 oktober 2015 voor de som van € 5.133,–.
Klager heeft op 12 oktober 2015 de klacht voorgelegd aan de reisorganisator.
Standpunt van klager
Het standpunt van klager luidt in hoofdzaak als volgt en is uitgebreid beschreven in aan partijen bekende brieven respectievelijk e-mails aan de reisorganisator.
Ter plaatse hebben we veel geluidsoverlast ondervonden van het entertainmentteam. Niet ver van onze kamer bleek een professioneel podium te staan waar het entertainment team of oefende of een voorstelling gaf. Ze begonnen om 9 uur te oefenen en de uitvoering duurde tot 22.45 uur. Daarbij werd de volumeknop maximaal opengedraaid.
Onze dagelijks geuite klacht werd niet serieus genomen, wat er ook uit blijkt dat ons een kamer recht tegenover het podium werd aangeboden. Ook bij de afhandeling werd ik niet serieus genomen, want eerst was men in overleg met de accommodatie en enkele weken later was de klacht nog niet in behandeling genomen.
Van ons gezelschap maakte deel uit een visueel beperkte en rolstoelafhankelijke moeder die erg afhankelijk is van verbale communicatie welke zo nu en dan onmogelijk was en een kind van twee jaar dat meermalen per dag wilde slapen, maar waarvoor het geen rustige vakantie was.
Bij all inclusive hoort niet per definitie een entertainment team en entertainment is een ruim begrip waaronder ook kaarten valt. De overlast was structureel en kan niet als entertainment worden gekarakteriseerd.
Klager verlangt een vergoeding van € 2.567,50.
Standpunt van de reisorganisator
Het standpunt van de reisorganisator luidt in hoofdzaak als volgt en is uitgebreider beschreven in de aan partijen bekende brieven respectievelijk e-mails aan klager.
In een all inclusive-accommodatie is het heel gebruikelijk dat er overdag en ’s avonds entertainment wordt aangeboden zodat de gasten zich kunnen vermaken. In art. 8.15 van onze Algemene Reisvoorwaarden [naam van de reisorganisator] adviseren we klanten die gevoelig zijn voor geluidsoverlast of rust belangrijk vinden niet te kiezen voor een accommodatie met livemuziek of in een levendige omgeving.
Toen klager contact opnam met de reisleiding ter plaatse is bemiddeld en is een kamer tegenover het podium aangeboden. Die is niet geaccepteerd omdat ook dan sprake zou zijn van geluidsoverlast. Verder heeft klager een email gestuurd die niet aangekomen is zoals klager zelf heeft toegegeven.
Er is een vergoeding van € 100,– aangeboden, maar meer is niet reëel nu wordt aangegeven dat er shows en livemuziek worden aangeboden in het resort. Bovendien stopte de muziek om 23 uur en ging die niet door tot in de kleine uurtjes.
De reisorganisator heeft een vergoeding aangeboden van € 100,– in de vorm van een tegoedbon.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Tussen partijen is in geschil welke reikwijdte aan het begrip ‘entertainment’ of -in het Nederlands- ‘amusement’ moet worden toegekend. Een aanwijzing wat onder dit begrip dient te worden verstaan biedt wikipedia (https://nl.wikipedia.org/wiki/Amusement): “Het begrip amusement heeft een verstrekkende betekenis. In het algemeen wordt aangenomen dat het een bedrijvigheid is die dient ter verstrooiing en vermaak. Dit betekent dat een handeling of werkzaamheid, die voor een beroepspersoon een taak is, voor de amateur in dat opzicht verstrooiing biedt en amusement betekent. In deze zin is een hobby amusement. Amusement is daarnaast — in passieve, ontvangende zin — ook verbonden met de beeldende kunst, muziek, theater, film en dergelijke. Ook hier speelt verstrooiing een rol.
Amusement past zich qua vorm aan de tijdgeest aan. Een moderne tendens is dat amusement direct moet voldoen aan de verwachtingen van mensen, die tegenwoordig keuze hebben uit veel meer amusementsvormen dan in vroeger tijden (of in minder rijke landen). Ook wordt amusement in deze tijd van technologische hulpmiddelen (bijvoorbeeld: walkman, discman, mp3-speler) op een meer individuele wijze genoten dan vroeger. Dit kan nu veelal op ieder moment van de dag. De komst van internet met zijn vele spellenwebsites heeft deze ontwikkeling zeer versterkt.”
Van deze brede definitie uitgaande kan de commissie klager volgen in zijn redenering dat niet op voorhand duidelijk moet zijn geweest dat in dit geval entertainment een soort synoniem zou zijn van muziek. Naar het oordeel van de commissie hadden daaronder ook kunnen worden begrepen sportactiviteiten, poppenkast voor kinderen, wandeling door de omgeving in de vorm van een speurtocht of filmvoorstellingen. Maar daaronder valt ook te verstaan ‘muziek’. Het is een feit van algemene bekendheid dat in grote hotelcomplexen vaak live muziek is in allerhande vormen en de reisorganisatie noemt dit onder 8.15 van de Algemene reisvoorwaarden, zodat klager met die mogelijkheid rekening had behoren te houden. Daaraan doet niet af dat daar ook is vermeld dat wie gevoelig is voor geluidsoverlast of absolute rust wenst aangeraden wordt te kiezen voor een accommodatie zonder discotheek of (pool)bar.
Want waar klager rekening had moeten houden met enige live muziek had hij niet hoeven voorzien dat er sprake zou zijn van muziek die al ’s-ochtendsvroeg begon en doorging tot laat in de avond waarbij dan ook nog de volumeknop op vol werd gezet.
Op grond van het voorgaande en alle aan de commissie gebleken feiten en omstandigheden in aanmerking nemende, is de commissie van oordeel dat de reisorganisator bij het uitvoeren van het overeengekomene zodanig tekort is geschoten en klager daardoor zodanig ongerief heeft ondervonden, dat de reisorganisator klager een vergoeding verschuldigd is. De commissie stelt deze vergoeding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid vast op het hierna te noemen bedrag.
De commissie is derhalve van oordeel dat de klacht gegrond is.
Derhalve wordt als volgt beslist.
Beslissing
De reisorganisator betaalt aan klager een vergoeding van € 500,– (waarbij de commissie ervan uitgaat dat de aangeboden tegoedbon wordt gerestitueerd dan wel ongeldig wordt verklaard). Betaling dient plaats te vinden binnen een maand na de verzenddatum van dit bindend advies.
Indien betaling niet tijdig plaatsvindt, betaalt de reisorganisator bovendien de wettelijke rente over dit bedrag vanaf de verzenddatum van het bindend advies.
De commissie wijst het meer of anders verlangde af.
Bovendien dient de reisorganisator overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 127,50 aan klager te vergoeden ter zake van het klachtengeld.
Overeenkomstig het reglement van de commissie is de reisorganisator aan de commissie als bijdrage in de behandelingskosten van het geschil een bedrag verschuldigd van € 500,–.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen op 22 maart 2016.