Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: Bewijs
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
TEL09-0771
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft een mobiele telefoonaansluiting. De consument heeft een bedrag niet aan de ondernemer betaald. Een bedrag van € 224,67 heeft de consument bij de commissie gedeponeerd. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. De consument stelt dat hij zich niet heeft aangemeld voor de sms-diensten waarvoor de ondernemer wel kosten bij hem in rekening brengt. De ondernemer heeft ook zonder voorafgaande waarschuwing het abonnement afgesloten, waardoor de consument de andere sms-diensten niet meer kon afmelden. De consument verlangt kwijtschelding van de in rekening gebrachte gerechtsdeurwaarderskosten en kosten van sms-diensten, alsmede excuses van de ondernemer. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. De aanvraag voor de sms-diensten voldoet aan de voorwaarden (SMS-gedragscode). De consument heeft zelf sms-berichten verstuurd. Dit blijkt uit de inhoud van de berichten. De klacht is ongegrond. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. De consument betwist dat hij zich heeft aangemeld voor de aan hem in rekening gebrachte sms-diensten en dat hij sms-berichten heeft ontvangen en verstuurd. Nu de consument dit niet op ongeloofwaardige wijze heeft gedaan, dient de ondernemer aannemelijk te maken dat de consument zich heeft aangemeld en/of de sms-berichten heeft ontvangen en verstuurd. De ondernemer heeft hiertoe in het geding gebracht de aan de consument toegezonden facturen (zonder specificatie per gesprek of bericht), alsmede de Call Detail Records (CDR’s). Tijdens de zitting heeft de ondernemer, met toestemming van de consument, de loggegevens aan de commissie overhandigd met betrekking tot één van de shortcode’s waarvoor de consument zich zou hebben aangemeld. Het betreft een chatdienst. De commissie is van oordeel dat de ondernemer hiermee niet voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de aan de consument in rekening gebrachte sms-diensten ook via de simkaart van de consument zijn verzonden en ontvangen. Ten eerste blijkt uit de overgelegde gegevens niet op welke datum de consument zich heeft aangemeld. Ten tweede blijkt niet dat de aanmelding heeft plaatsgevonden op de voorgeschreven wijze zoals uiteengezet in de Gedragscode SMS-Dienstverlening. Ten derde is de commissie het niet eens met de ondernemer dat uit de teksten van de verzonden en ontvangen sms-berichten duidelijk blijkt dat deze berichten afkomstig zijn van en bestemd zijn voor de consument. De teksten zijn niet naar de consument te herleiden. Ten vierde is de commissie van oordeel dat de overgelegde CDR’s niet voldoen aan de daaraan te stellen eisen. In het bijzonder ontbreken het zogeheten IMEI-nummer en de mastlocaties via welke de berichten zijn verzonden en ontvangen. Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht gegrond is. Het verzoek van de consument wordt derhalve toegewezen met uitzondering van de verlangde schriftelijke excuses. Excuses laten zich immers niet afdwingen. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing De aan de consument in rekening gebrachte kosten voor de onderhavige sms-diensten en de gerechtsdeurwaarderskosten dienen te worden kwijtgescholden. Voor zover de consument al hiervoor bedragen aan de ondernemer heeft betaald, dient de ondernemer deze binnen één maand na de verzenddatum van dit bindend advies aan de consument terug te betalen. Bovendien dient de ondernemer overeenkomstig het reglement van de commissie een bedrag van € 50,– aan de consument te vergoeden ter zake van het klachtengeld. De commissie wijst het meer of anders verlangde af. Met in achtneming van het bovenstaande wordt het depotbedrag als volgt verrekend. Het depotbedrag ad € 224,67 wordt terugbetaald aan de consument. Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie op 6 november 2009.