Commissie: Reizen
Categorie: Totstandkoming
Jaartal: 2014
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
REI-D03-2150
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil vloeit voort uit een op 18 november 2002 via een boekingskantoor met de reisorganisator totstandgekomen overeenkomst. De reisorganisator heeft zich daarbij verplicht tot het leveren van een vliegreis voor vijf personen naar Side in Turkije met verblijf in een hotel op basis van “all inclusive”, voor de periode van 8 juli t/m 22 juli 2003 voor de som van € 4.806,– in totaal. Standpunt van klager Het standpunt van klager luidt in hoofdzaak als volgt. Tevoren was ons medegedeeld dat wij voor vijf personen geen gezinskamer konden boeken. Wij moesten dus twee kamers boeken. Bij aankomst kregen wij echter één kamer in blok drie en één kamer in blok vijf. Gezien de leeftijden van onze kinderen, zes, zes en vier jaar, konden zij niet gescheiden van ons in een kamer verblijven. Men bood ons direct een gezinskamer met een bijgeplaatst bedje aan. Het betrof een babybedje, dus in feite te klein voor onze jongste. Omdat wij twee kamers hebben moeten boeken, hebben wij voor de kinderen de “volwassen” prijzen moeten betalen. Nu wij met z’n vijven in één kamer hebben verbleven, hebben wij te veel betaald. Klager verlangt een in redelijkheid en billijkheid vast te stellen vergoeding. Standpunt van de reisorganisator Het standpunt van de reisorganisator luidt in hoofdzaak als volgt. Wij bieden wel familiekamers aan, echter het toegestane maximale aantal personen hierin is vier. Klager heeft derhalve twee kamers geboekt en bij boeking een preferentie opgegeven voor kamers naast elkaar. Conform de ANVR-Reisvoorwaarden geven wij deze voorkeur door aan de accommodatieverschaffer, maar wij kunnen geen garantie geven, omdat de uiteindelijk beslissing bij de accommodatieverschaffer ligt. Klager maakte melding bij de receptie van het feit dat de kamers niet naast elkaar lagen. De receptiemedewerker bood daarop een familiekamer met een extra bijgeplaatst kinderbed aan. Klager is vrijwillig op dit aanbod ingegaan. Vervolgens verlangde klager bij de hostess het prijsverschil terug. Aangezien ons beide kamers in rekening worden gebracht, kunnen wij hiervoor geen restitutie verlenen. Klager meldt dat de familiekamer te klein is voor vijf personen. Hiermee onderstreept zij ons standpunt dat de familiekamer geschikt is voor niet meer dan vier personen. Daarnaast meldt klager dat de kinderen niet gescheiden op één kamer kunnen verblijven en dat zij niet gescheiden wenste te zijn van haar partner. Klager verwijst in de correspondentie aan ons ook naar andere party’s. De verwijzing is hier niet van toepassing daar het een andere gezinssamenstelling en een ander geboekt kamertype betreft. Ons inziens is voldoende aangetoond dat de klacht ongegrond is. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Het staat de reisorganisator vrij om hem moverende redenen – kennelijk in dit geval ter voorkoming van klachten over te krappe ruimte – te bepalen voor hoeveel personen hij een bepaald type hotelkamer aanbiedt. Klager heeft dit tevoren geaccepteerd en twee tweepersoonskamers onder het opgeven van een preferentie voor kamers naast elkaar geboekt. Hierop kan achteraf niet worden teruggekomen met het argument dat hij de accommodatieverschaffer ter plekke bereid heeft gevonden alsnog een familiekamer ter beschikking te stellen, toen bleek dat aan de opgegeven preferentie niet was voldaan. De ter zitting door klager benadrukte omstandigheid dat door het ontbreken van hostessbegeleiding bij aankomst op het hotelcomplex kamers naast elkaar niet zijn geregeld, treft geen doel. De accommodatieverschaffer draagt zorg voor de kamerverdeling over de aankomende gasten, niet de plaatselijke vertegenwoordiging van de reisorganisator. Indien klager niet de kans had willen lopen kamers in verschillende blokken van het complex toegewezen te krijgen, had hij er wijzer aangedaan tegen betaling van administratiekosten een essentie aan te vragen. In dat geval had de reisorganisator nagegaan of de aanvraag had kunnen worden gehonoreerd en zo ja, de acceptatie daarvan schriftelijk bevestigd. Klager bleek ter zitting bekend te zijn met het verschil tussen een preferentie en een essentie en heeft er zelf voor gekozen met de opgegeven voorkeur te volstaan. Goede reden om aan te nemen dat de reisorganisator zich kosten heeft bespaard, nu klager uiteindelijk toch in een familiekamer heeft kunnen verblijven ontbreken verder. Klager komt onder de gegeven omstandigheden dan ook geen restitutie toe van het prijsverschil tussen een familiekamer en de geboekte twee tweepersoonskamers, welke de accommodatieverschaffer de reisorganisator overeenkomstig reservering heeft berekend. Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door klager verlangde wordt afgewezen. Aldus beslist door de Geschillencommissie Reizen, op 18 februari 2004.