Recron-voorwaarden niet van toepassing op overeenkomst.

De Geschillencommissie




Commissie: Recreatie    Categorie: Algemene voorwaarden    Jaartal: 2009
Soort uitspraak: -   Uitkomst: -   Referentiecode: REC05-0103

De uitspraak:

Onderwerp van het geschil

Het geschil vloeit voort mogelijk uit de huur van een toeristische standplaats voor de tent van de consument.
De consument heeft een bedrag van € 177,80 niet betaald en bij de commissie gedeponeerd.
De consument heeft op 16 mei 2005 de klacht voorgelegd aan de ondernemer.
 
Standpunt van de consument

Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.

We hebben geen schriftelijke, in het geheel geen overeenkomst met de ondernemer gesloten. Mijn vrouw heeft enkel op 29 april 2005 bij de ondernemer geïnformeerd of er in de periode 16 juli tot
30 juli 2005 nog een plaats vrij was. Hierna ontvingen wij van de ondernemer een rekening en bewijs van reservering betreffende die periode. Deze was niet door de ondernemer ondertekend en wij hebben die ook niet ondertekend. Wij hebben toen op 16 mei 2005 per e-mail, nadat wij de camping hadden bekeken verzocht om de reservering te annuleren, omdat wij op de website toch een ander beeld kregen.
De ondernemer is met die annulering niet akkoord gegaan, maar heeft een aantal andere plaatsen aangeboden en in het geval van definitieve reservering zouden wij overeenkomstig de Recron-voorwaarden 50% van de overgekomen prijs dienen te betalen. Hierop hebben wij de ondernemer laten weten, dat wij gedacht hadden om te reserveren op een christelijke camping, omdat daar een verantwoord kinderprogramma gegeven wordt. Ons is gebleken toen wij op 16 mei jl. naar de camping van de ondernemer kwamen kijken dat het zwembad en de andere voorzieningen inclusief het kinderprogramma gesitueerd zijn op de naastgelegen “sprookjescamping”. Volgens het kinderprogramma van de pinkstervakantie was er sprake van een middag schminken als elfjes, kabouterfeestje. Over zo’n programma kan ik kort zijn, ik vind dit onaanvaardbaar voor mijn kinderen.
Dat de ondernemer dit gegeven over de sprookjescamping niet op de website heeft vermeld vind ik misleidend. Als dit gegeven wel was vermeld dan was de camping van de ondernemer niet als mogelijk vakantieadres in beeld gekomen.
Het verbaast ons dat wij aan de Recron-voorwaarden worden gebonden, terwijl wij niet weten wat deze voorwaarden zijn.
Wij hebben per brief van 30 mei 2005 aan de ondernemer laten weten geen gebruik te zullen maken van de toeristische plaats in de periode van 16 juli tot 30 juli. Tevens zullen wij de annuleringskosten van 50% niet betalen. Gezien het feit dat de ondernemer via uw website niet vermeld dat het zwembad op de naastgelegen sprookjescamping gesitueerd is en het vermoeden dat het recreatieprogramma voor kinderen ook in samenwerking met deze sprookjescamping georganiseerd wordt heeft ertoe bijgedragen dat wij ervoor kiezen het verblijf te cancellen. Ik vind dat deze gegevens op de site hadden moet worden vermeld. Er is dan ook sprake van misleidende reclame.
Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd.
Het telefoongesprek van mijn vrouw op 29 april 2005 met de ondernemer was louter informatief. Wel heeft mijn vrouw de periode genoemd, waarin wij een plaats zochten. Wij hebben bij de ondernemer geïnformeerd, omdat hij in het omroepblad van de Evangelische Omroep adverteerde en zich daarin afficheerde als “christelijke camping”.
Wij hebben nimmer gesproken met de campingbeheerder. We hebben enkel schriftelijk gecommuniceerd.
Desgevraagd deelt de consument nog mee, dat hij de Recron-voorwaarden, hoewel daarnaar gevraagd, nimmer heeft ontvangen en de toepasselijkheid daarvan ook uitdrukkelijk betwist.
De consument verlangt vernietiging van de factuur en de verplichting aan de ondernemer (naar de commissie: opleggen) om deze vergaande samenwerking met camping “sprookjes”camping duidelijk te vermelden op zijn website en andere folders om op deze manier onaangename verrassingen te voorkomen zoals hen is overkomen.
 
Standpunt van de ondernemer

Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.

Op 29 april 2005 heeft de consument een plaats op onze camping gereserveerd. Naar aanleiding hiervan heeft de consument een rekening en bewijs van reservering ontvangen. Op 16 mei annuleert de consument de reservering per e-mail na bezichtiging van de plaats. Wanneer men annuleert heeft men ons inziens ook een plaats gereserveerd. Het verbaast ons, dat de consument per e-mail annuleert en daarvoor niet even naar de receptie komt. Tot drie maal toe heeft de consument een ander argument voor de annulering. Dat bevreemdt ons.
Wij hebben de consument de annulering bevestigd en hem daarvoor een factuur gezonden ten bedrage van € 177,80.
Wij hebben een unieke samenwerking met onze buurcamping. Het zwembad ligt op hun grond, een groot deel van de recreatieactiviteiten vindt echter plaats op het sportveld voor de camping, welk veld ons eigendom is.
De consument heeft nimmer om de voorwaarden gevraagd. Had hij dat wel gedaan dan hadden wij hem die onmiddellijk toegezonden.
 
Beoordeling van het geschil

De commissie heeft het volgende overwogen.

Voor alles wenst de commissie hier op te merken, dat de consument ondanks zijn verweer, dat hij niet aan de Recron-voorwaarden gebonden is, het geschil blijkens het indienen en ondertekenen van het vragenformulier heeft voorgelegd aan de commissie, teneinde een bindend advies te geven.
 
De commissie is van oordeel dat er tussen partijen een overeenkomst tot stand is gekomen inhoudende de huur van een toeristische standplaats op de camping van de ondernemer voor de periode 16 juli-30 juli 2005 tegen een prijs van € 355,60. Daartoe zijn van belang de navolgende feiten:
– In het telefoongesprek op 29 april 2005 tussen de echtgenote van de consument en de ondernemer is blijkens de toegezonden “rekening en bewijs van reservering” de periode van vakantie aan de orde geweest alsmede het aantal personen;
– Naar aanleiding van dit telefoongesprek zendt de onderneming de rekening en bewijs van reservering aan het huisadres van de consument;
– Op 16 mei 2005 stuurt de consument een mail aan de ondernemer, inhoudende:
“Geachte heer/mevrouw
In april hebben wij gereserveerd voor een standplaats in de periode 16 juli tot 30 juli. Afgaande op uw website leek het een prachtige plek.
Vandaag 16 mei zijn wij gaan kijken op de camping, en eerlijk gezegd, op de website kregen wij toch een ander beeld.
Vandaar ons verzoek om de reservering te annuleren.
Deze feiten in onderling verband en samenhang bezien brengen de commissie tot opgemeld oordeel. Het telefoongesprek is meer geweest dan een verzoek om informatie. Er zijn veel details gewisseld, zelfs het woonadres en dat was in een geval van alleen informatie niet nodig geweest. Ook de consument gaat blijkens zijn mail uit van een overeenkomst tussen partijen.
Hij spreekt in mail van “In april hebben wij gereserveerd voor een standplaats…” en even later schrijft hij “Vandaar ons verzoek om de reservering te annuleren”.
Toegegeven zij dat de consument in zijn correspondentie nergens vraagt om de Recron-voorwaarden. Wel maakt hij er melding van dat hij ze niet kent. Daarop reageert de ondernemer in zijn brief van
4 juli 2005 aan de consument aldus: “U heeft een plaats op onze camping gereserveerd en in geval van annulering hanteren wij de Recron-voorwaarden, welke door de brancheorganisaties in samenwerking met de consumentbond zijn opgesteld.”
Deze gang van zaken, waarbij nog komt, dat de ondernemer op zijn briefpapier geen melding maakt van de Recron-voorwaarden, maar enkel van Recron, leidt niet tot het oordeel dat op de overeenkomst tussen partijen de Recron-voorwaarden voor toeristische plaatsen van toepassing zijn. Immers nergens vermag de commissie uit af te leiden, dat de consument de gelding van die voorwaarden heeft aanvaard.
Het bovenstaande brengt mee dat er tussen partijen een huurovereenkomst van een toeristische staanplaats geldt zonder dat daarop de Recron-voorwaarden van toepassing zijn. Dit roept de vraag op of een dergelijke overeenkomst geannuleerd kan worden. De wet kent niet de mogelijkheid van annulering anders dan de genoemde Recron-voorwaarden. Kortom er kan geen sprake zijn van annulering.
De commissie beschouwt bij gebreke van annuleringsmogelijkheid de grond van de consument voor “annulering” van de huurovereenkomst dan ook als een beroep op dwaling. Bij het tot stand komen van de overeenkomst op 29 april 2005 is de consument ervan uitgegaan, dat de camping van de ondernemer van christelijke signatuur is, nu deze adverteerde in het omroepblad van de EO onder het hoofd “christelijke camping”. De consument heeft alvorens de overeenkomst aan te gaan nagelaten naar de inhoud daarvan te informeren. Het had naar het oordeel van de commissie op de weg van de consument gelegen dat te doen. Immers de ondernemer behoefde niet te weten en wist dat ook niet, dat de samenwerking met de sprookjescamping voor de consument onaanvaardbaar was, ook al zocht deze consument naar een camping van christelijke signatuur. Deze signatuur komt toch niet door die samenwerking aan die camping te ontvallen.
Derhalve komt naar het oordeel van de commissie de dwaling geheel voor rekening van de consument. Vernietiging van de overeenkomst is op grond van een aan de consument toe te rekenen dwaling niet mogelijk. Evenmin komen andere gronden voor vernietiging van de overeenkomst in aanmerking.
Al het bovenstaande brengt tevens mee dat er geen grond is voor het opleggen van een verplichting tot wijziging van een website.
Op grond van het voorgaande is de commissie van oordeel dat de klacht ongegrond is.

Derhalve wordt als volgt beslist.

Beslissing

Het door de consument verlangde wordt afgewezen.

Met in achtneming van het bovenstaande dient het depotbedrag van € 177,80 te worden betaald aan de ondernemer.

Aldus beslist door de Geschillencommissie Recreatie op 9 september 2005.