Commissie: Telecommunicatiediensten
Categorie: Kosten
Jaartal: 2015
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
TEL03-1317
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de storingen op het vaste telefoontoestel van de consument en de rekening van de ondernemer van 17 september 2003 ad € 587,97. De consument heeft een bedrag niet aan de ondernemer betaald. Een bedrag van € 220,– heeft de consument bij de commissie gedeponeerd. Standpunt van de consument Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt. Al sinds 2001 heeft de consument last van storingen: zij hoorde de televisie op haar telefoontoestel, telefoongesprekken werden onderbroken, de ontvangst viel soms weg en zij hoorde soms gesprekken van anderen via haar toestel. Een oplossing voor de storingen is, ondanks het feit dat meerdere medewerkers van de ondernemer pogingen hebben ondernomen en het telefoniemodem op 15 augustus 2003 is verwisseld, nimmer gevonden. De consument heeft rond 17 september 2003 een uitzonderlijk hoge rekening ad € 587,97 ontvangen. Zij heeft de nummers, die veelvuldig gebeld zouden zijn, bekeken: zij kent die nummers niet en heeft die nummers ook niet gebeld. De consument stelt dat de bedragen die de ondernemer haar voor de automatisch geregistreerde telefoongesprekken in augustus 2003 in rekening heeft gebracht, te hoog zijn. In dit tijdvak zijn niet belangrijk meer gesprekken gevoerd dan anders. Evenmin is van speciale kostenverhogende nummers gebruik gemaakt. Ter zitting heeft de consument verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. Het op de specificatie voorkomende [nummer] is bij de consument en haar dochter niet bekend. Zij en haar dochter hebben dat nummer ook niet gebeld. Zij werd in de laatste periode dat zij gebruik maakte van de diensten van de ondernemer veel gebeld: dat waren sensuele telefoontjes. Na de overstap per 20 november 2003 naar [een andere ondernemer] ontving zij dergelijke telefoontjes niet meer. De consument verlangt dat wordt bepaald dat zij slechts hoeft te betalen voor de gesprekken die zij werkelijk heeft gevoerd. Standpunt van de ondernemer Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt. Op 2 oktober 2002 heeft de consument een melding gedaan dat zij geen gebruik kon maken van de telefonie-aansluiting. Vervolgens bleek dat de telefoonkabel van de consument los zat. Na ontvangst van een klacht van de consument werd op 15 augustus 2003 haar telefoniemodem verwisseld. De installateur heeft de kabels nagekeken en geconstateerd dat de kabels van de consument de oorzaak waren van de storingen. Uit de technische gegevens van de ondernemer blijkt dat de gesprekken, die aan de consument in rekening zijn gebracht, vanaf haar aansluiting zijn gevoerd. Het technische systeem, waaruit dat blijkt, is direct gekoppeld aan de gegevens die bij het telefoniemodem horen. Alleen de gespreksgegevens die vanaf het modem naar dat technische systeem worden gestuurd, kunnen aan de consument in rekening worden gebracht. Ter zitting heeft de ondernemer verder nog – in hoofdzaak – het volgende aangevoerd. Naar aanleiding van de storingsmeldingen zijn zaken hersteld. Dit is gebeurd voordat de uitzonderlijk hoge rekening van september 2003 kwam. De storingen staan dan ook los van die rekening. Het kan zijn dat de interne bekabeling bij de consument niet goed is of dat het telefoontoestel van inferieure kwaliteit is. [Het nummer] is een particulier nummer van een klant van [een andere provider]. Vanaf vlak na de verzending van de factuur van 17 september 2003 is niet meer met dat nummer gebeld. Beoordeling van het geschil De commissie heeft het volgende overwogen. Ter zake van de storingen heeft de consument niet duidelijk kunnen maken welk concreet verwijt zij de ondernemer maakt. Uit hetgeen in de stukken en ter zitting naar voren is gebracht, blijkt niet dat de ondernemer tekortgeschoten is in de dienstverlening richting de consument: naar aanleiding van de storingsmeldingen hebben onderzoeken en reparaties plaatsgevonden. Ook heeft de consument niet aangegeven op welke wijze zij het probleem van de storingen opgelost wil zien. De commissie acht de klacht van de consument op dit punt dan ook ongegrond. Met betrekking tot de klacht over de hoge telefoonrekening overweegt de commissie als volgt. Krachtens de hier toepasselijke algemene voorwaarden van de ondernemer is de contractant aan de ondernemer bedragen volgens de daarvoor vastgestelde tarieven verschuldigd voor alle verbindingen die met gebruikmaking van de aansluiting tot stand zijn gebracht, of die voor rekening van de contractant zijn geaccepteerd. Voor de bepaling van de verschuldigde bedragen zijn op grond van deze algemene voorwaarden uiteindelijk de gegevens van ondernemer beslissend. De contractant heeft niet de mogelijkheid deze gegevens zelfstandig te controleren. Voor de juistheid daarvan is de contractant dan ook geheel afhankelijk van de ondernemer. Van de ondernemer mag daarom worden verlangd dat hij van zijn bevoegdheid tot het bepalen van de verschuldigde bedragen met uiterste behoedzaamheid en zorgvuldigheid gebruik maakt. Dit brengt mee dat bij een klacht als deze van de ondernemer mag worden verlangd dat hij alle daarvoor nodige onderzoeken instelt om vast te stellen of de klacht mogelijk is ontstaan door een fout of storing bij de ondernemer. In het onderhavige geval heeft de ondernemer naar het oordeel van de commissie aan deze eis voldaan. De commissie heeft tevens in haar oordeel betrokken dat niet is gebleken van enig verband tussen de storingen en de hoge telefoonrekening en dat de gesprekken met [het nummer] vlak na de datum van verzending van de factuur van 17 september 2003 en ruim voor de datum van overstap naar [de nieuwe ondernemer] gestopt zijn. De commissie is gelet op het bovenstaande van oordeel dat de klacht van de consument ook op dit punt ongegrond is. Derhalve wordt als volgt beslist. Beslissing Het door de consument verlangde wordt afgewezen. Het door de consument in depot gestorte bedrag ad € 220,– dient aan de ondernemer te worden overgemaakt. Aldus beslist door de Geschillencommissie Telecommunicatie op 10 maart 2004.