Commissie: Energie
Categorie: Betaling
Jaartal: 2012
Soort uitspraak: -
Uitkomst: -
Referentiecode:
OPN-D02-0264
De uitspraak:
Onderwerp van het geschil
Het geschil betreft de wens van de consument dat de ondernemer het voorschotbedrag van 2002 specificeert.
Standpunt van de consument
Het standpunt van de consument luidt in hoofdzaak als volgt.
Ondanks herhaald verzoek wenst de ondernemer geen specificatie te geven van het maandelijks termijnbedrag in 2002 zoals zij dat wel deed in 2001. Voorts stelt de consument dat hij kosten heeft moeten maken om antwoord op zijn vragen te krijgen.
Ondanks het aanbod van de ondernemer gedaan bij verweerschrift van 22 juli 2002, wenst de consument uitspraak. Hij vindt het voorschot te hoog en bovendien verkeerd berekend. Het aanbod in de tegemoetkoming van zijn kosten vindt hij te laag.
Standpunt van de ondernemer
Het standpunt van de ondernemer luidt in hoofdzaak als volgt.
In de eerste plaats biedt de ondernemer excuses aan omdat onjuist en niet inhoudelijk is ingegaan op het verzoek van de consument om een specificatie te krijgen van het voorschotbedrag. Omdat de ondernemer is overgeschakeld op een nieuw klantinformatiesysteem, is het thans niet mogelijk om een specificatie te produceren zoals dat in het verleden te doen gebruikelijk was. Bij brief van 22 juli 2002 heeft de ondernemer een toelichting gegeven hoe het termijnbedrag op grond van het verwacht jaarverbruik tot stand is gekomen. Aangeboden is om de kosten om het geschil aanhangig te maken te vergoeden alsmede een bedrag van € 50,00 wegens gemaakte kosten.
Ter zitting heeft de ondernemer daar aan toegevoegd dat in het nieuwe systeem slechts een beperkte specificatie van het voorschot kan worden gemaakt. De jaarafrekening wordt zoals voorheen, uitvoerig gespecificeerd. Voorts wordt aangegeven waarom voor het lopende jaar een iets hoger voorschot is berekend dan in het afgelopen jaar. Nu de consument het schikkingsvoorstel niet heeft geaccepteerd, is dat van de baan.
Beoordeling van het geschil
De commissie heeft het volgende overwogen.
Artikel 15 lid 2 van de Algemene Voorwaarden bepaalt dat de ondernemer in redelijkheid de hoogte van het voorschot vaststelt. Er is geen verplichting tot een zo ver gaande specificatie als de consument wenst. Weliswaar heeft de ondernemer dat in het verleden wel gedaan, maar gelet op voornoemd artikel, dat niet onredelijk bezwarend is, staat het de ondernemer vrij in haar nieuwe systeem het voorschotbedrag minder uitvoerig te specificeren dan voorheen. De consument wordt daardoor ook niet in een nadelige positie gebracht, omdat de jaarafrekening wel uitvoerig wordt gespecificeerd. Het zijn tenslotte slechts voorschotten.
De commissie is van oordeel dat uit de inmiddels gegeven berekening van het voorschot, is gebleken dat dit niet onredelijk is.
Weliswaar heeft het geruime tijd geduurd voordat de ondernemer de consument een adequaat antwoord kon geven, vervolgens is echter wel een alleszins redelijk schikkingsvoorstel gedaan dat de consument niet wenste te accepteren. Daarmee is dit voorstel van de baan.
De commissie komt tot de slotsom dat de klacht ongegrond is en zal beslissen als volgt.
Beslissing
Het door de consument verlangde wordt afgewezen.
Aldus beslist door de Geschillencommissie Openbare Nutsbedrijven op 13 november 2002.