Een consument had kunnen weten dat de bloempotten die hij heeft gekocht niet helemaal waterdicht zijn. Hij had daar in de winkel naar kunnen vragen. Bovendien is het algemeen bekend dat er allerlei mogelijkheden zijn om het doorlekken van water te voorkomen. De ondernemer wijst in de winkel met bordjes op het gevaar van doorlekken en is daarom niet aansprakelijk voor de schade aan de houten vloer van de consument.
Drie maanden nadat hij bij een tuincentrum drie plantenpotten heeft gekocht komt een consument er achter dat ze poreus zijn waardoor de houten vloer eronder beschimmeld en beschadigd is. Hij stelt de ondernemer hiervoor aansprakelijk omdat hij in de winkel geen enkele waarschuwing heeft gezien dat de potten niet waterdicht zijn. Om de schade te verhelpen moet wegens het kleurverschil de gehele vloer bewerkt worden. Dat kost € 1.470,-. De inboedelverzekeraar betaalt dat niet omdat er sprake is van een langzaam optredende vochtschade. De consument heeft er begrip voor dat de ondernemer niet de gehele vloer wil betalen en heeft hem daarom voorgesteld de helft van de herstelkosten voor zijn rekening te nemen. De ondernemer gaat echter niet verder dan het aanbieden van € 400,- aan tegoedbonnen zodat er tussen partijen geen schikking is bereikt.
De ondernemer wijst er op dat de consument de potten niet op een schotel heeft gezet of ze van binnen met een plastic zak waterdicht heeft gemaakt. De potten zijn van Portugese klei gemaakt en zijn nooit volledig waterdicht. In de winkel wordt daar veelvuldig met bordjes voor gewaarschuwd. De ondernemer vindt de gevorderde schade fiks en kan niet zomaar begrijpen dat hij daarvoor verantwoordelijk is. Zijn verzekering dekt de schade niet. Bovendien is de fabrikant van de potten failliet.
De door de commissie ingeschakelde deskundige bevestigt dat de gebakken klei na het bakproces en het aanbrengen van het glazuur en de kleurstof poreus blijft. Door waterdichte schotels onder de potten te zetten wordt schade voorkomen. De grijze vlekken kunnen worden verwijderd.
De commissie vindt eveneens dat er met de drie geglazuurde bloempotten niets mis is. Ze voldoen aan de eisen. De consument vindt dat hij niet op het risico is gewezen. Bovendien zit er op de potten geen sticker met de waarschuwing dat ze niet waterdicht zijn. Volgens de ondernemer is dat ook niet nodig omdat iedereen weet dat dergelijke bloempotten niet waterdicht zijn en dat er maatregelen nodig zijn om het doorlekken te voorkomen of het water op te vangen. Ook in de winkel wordt op diverse plaatsen met bordjes duidelijk gewaarschuwd dat de potten niet waterdicht zijn. In dit verband verwijst de commissie naar de vele ‘groene’ websites waarop wordt gewaarschuwd dat kleigebakken keramiek bloempotten niet 100% waterdicht zijn. Ook wordt het advies gegeven daar in de winkel naar te vragen.
Er zijn vele mogelijkheden om tegen geringe kosten de kans op lekkage bij kleigebakken bloempotten te minimaliseren. De commissie wijst op speciale onderzetters, een waterdichte binnenpot, een rubberen hydrocultuurzak en het aanbrengen van een coating op de binnenkant van de pot. De consument had dus in de winkel kunnen vragen of de potten waterdicht zijn of één van de beschermende middelen kunnen kopen. De ondernemer mocht daarom volstaan met de waarschuwingen in de winkel. De klacht van de consument is ongegrond. Omdat het aanbod dat de ondernemer uit coulance heeft gedaan niet meer geldt, verplicht de commissie hem niet dat gestand te doen.